-
21.《赠秦系征君》 唐·刘长卿
群公谁让位,五柳独知贫。
惆怅青山路,烟霞老此人。 -
22.《酬秦系》 唐·刘长卿
鹤书犹未至,那出白云来。
旧路经年别,寒潮每日回。
家空归海燕,人老发江梅。
最忆门前柳,闲居手自栽。 -
23.《贻华阳柳少府》 唐·杜甫
系马乔木间,问人野寺门。
柳侯披衣笑,见我颜色温。
并坐石下堂,俯视大江奔。
火云洗月露,绝壁上朝暾。 -
24.《奉和虢州刘给事使君三堂新题二十一咏·柳溪》 唐·韩愈
柳树谁人种,行行夹岸高。
莫将条系缆,著处有蝉号。 -
25.《江边柳》 唐·雍裕之
袅袅古堤边,青青一树烟。
若为丝不断,留取系郎船。 -
26.《柳枝词》 唐·何希尧
大堤杨柳雨沉沉,万缕千条惹恨深。
飞絮满天人去远,东风无力系春心。 -
27.《赋得江边柳送陈许郭员外》 唐·顾非熊
拂水复含烟,行分古岸边。
春风正摇落,客思共悠然。
絮急频萦水,根灵复系船。
微阴覆离岸,只此醉昏眠。 -
28.《题章野人山居(一作秦系诗)》 唐·马戴
带郭茅亭诗兴饶,回看一曲倚危桥。
门前山色能深浅,壁上湖光自动摇。
闲花散落填书帙,戏鸟低飞碍柳条。
向此隐来经几载,如今已是汉家朝。 -
29.《杨柳八首(一作杨柳枝)》 唐·温庭筠
宜春苑外最长条,闲袅春风伴舞腰。
正是玉人肠断处,一渠春水赤阑桥。
南内墙东御路旁,预知春色柳丝黄。
杏花未肯无情思,何是情人最断肠。 -
30.《折杨柳七首(第一、二、四首一作王贞白诗)》 唐·段成式
枝枝交影锁长门,嫩色曾沾雨露恩。
凤辇不来春欲尽,空留莺语到黄昏。
水殿年年占早芳,柔条偏惹御炉香。
而今万乘多巡狩,辇路无阴绿草长。 -
31.《杨柳枝寿杯词十八首》 唐·司空图
乐府翻来占太平,风光无处不含情。
千门万户喧歌吹,富贵人间只此声。
撼晚梳空不自持,与君同折上楼时。
春风还有常情处,系得人心免别离。 -
32.《杨柳枝词》 唐·崔道融
雾撚烟搓一索春,年年长似染来新。
应须唤作风流线,系得东西南北人。 -
33.《柳枝辞九首》 唐·成彦雄
轻笼小径近谁家,玉马追风翠影斜。
爱把长条恼公子,惹他头上海棠花。
鹅黄剪出小花钿,缀上芳枝色转鲜。
饮散无人收拾得,月明阶下伴秋千。 -
34.《柳》 唐·韩溉
雪尽青门弄影微,暖风迟日早莺归。
如凭细叶留春色,须把长条系落晖。
彭泽有情还郁郁,隋堤无主自依依。
世间惹恨偏饶此,可是行人折赠稀。 -
35.《赋得江边柳》 唐·鱼玄机
翠色连荒岸,烟姿入远楼。
影铺秋水面,花落钓人头。
根老藏鱼窟,枝低系客舟。
萧萧风雨夜,惊梦复添愁。 -
36.《柳》 唐·崔橹
风慢日迟迟,拖烟拂水时。
惹将千万恨,系在短长枝。
骨软张郎瘦,腰轻楚女饥。
故园归未得,多少断肠思。 -
37.《诉衷情·东风杨柳欲青青》 宋·晏殊
东风杨柳欲青青。
烟淡雨初晴。
恼他香阁浓睡,撩乱有啼莺。
眉叶细,舞腰轻。
宿妆成。
一春芳意,三月如风,牵系人情。 -
38.《系裙腰》 宋·欧阳修
水轩檐幕透薰风。
银塘外、柳烟浓。
方床遍展鱼鳞簟,碧纱笼。
小墀面、对芙蓉。
玉人共处双鸳枕,和娇困、睡朦胧。
起来意懒含羞态,汗香融。
素裙腰,映酥胸。 -
39.《江城子·西城杨柳弄春柔》 宋·秦观
西城杨柳弄春柔,动离忧,泪难收。
犹记多情、曾为系归舟。
碧野朱桥当日事,人不见,水空流。
韶华不为少年留,恨悠悠,几时休?飞絮落花时候、一登楼。
便作春江都是泪,流不尽,许多愁。 -
40.《柳摇金》 宋·沈蔚
相将初下蕊珠殿。
似醉粉、生香未遍。
爱惜娇心春不管。
被东风、赚开一半。
中黄宫里赐仙衣,斗浅深、妆成笑面。
放出妖娆难系管。
笑东君、自家肠断。