-
1.《秋日山斋书怀》 唐·刘沧
启户清风枕簟幽,虫丝吹落挂帘钩。
蝉吟高树雨初霁,人忆故乡山正秋。
浩渺蒹葭连夕照,萧疏杨柳隔沙洲。
空将方寸荷知己,身寄烟萝恩未酬。 -
2.《南乡子》 宋·朱埴
花柳隔重扃。
送过秋千笑语声。
檐鹊也嗔人起晚,天晴。
孤负东风趁踏青。
细细砑红绫。
小字相思写不成。
心上可人云样远,寒盟。
史恐恩情薄似云。 -
3.《金陵咏怀古迹四首 含章殿》 明·费元禄
烟沉弱柳隔晴沙,窈窕香台忆主家。
绮树游丝留晓色,雕窗粉蝶恋清华。
镜边月晕连城璧,陌上尘埋七宝车。
点额新妆招不起,黄鹂衔出旧时花。 -
4.《送朱子南还》 明·沈炼
十年辛苦在京华,梦里何时不见家。
一到若耶溪畔月,始知杨柳隔天涯。 -
5.《金大舆得怜字》 明·朱曰藩
人日梅花自可怜,折来谁为寄西川。
八行欲附铜鱼使,四海争谣白雪篇。
滇水山川增气色,锦江花柳隔风烟。
何时一棹穿巴峡,得就扬雄问《太玄》。 -
6.《共城十吟·其六曰春郊晚望》 宋·邵雍
风暖啭鸣禽,天低薄薄阴。
烟容凝垅曲,雨意弄河心。
柳隔高城远,花藏旧县深。
独怜身卧病,犹许后春寻。 -
7.《题画九首》 明·唐寅
晃漾金银帆殿开,萧森杉柳隔纷埃。
只容逋客骑驴到,不许朝官引骑来。 -
8.《横吹曲辞·折杨柳》 唐·卢照邻
倡楼启曙扉,园柳正依依。
鸟鸣知岁隔,条变识春归。
露叶疑啼脸,风花乱舞衣。
攀折聊将寄,军中书信稀。 -
9.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·孙鲂
灵和风暖太昌春,舞线摇丝向昔人。
何似晓来江雨后,一行如画隔遥津。
彭泽初栽五树时,只应闲看一枝枝。
不知天意风流处,要与佳人学画眉。 -
10.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。