-
1.《柴门》 唐·杜甫
孤舟登瀼西,回首望两崖。
东城干旱天,其气如焚柴。
长影没窈窕,馀光散唅呀。
大江蟠嵌根,归海成一家。 -
2.《寄题开州史君陈师宗柴扉》 宋·杨万里
屋是第一把,门是柴一束。
是间著宇宙,太仓半粒粟。
五闻陈家扉,样似陶家屋。
孤松不须双,五柳何用六。
竹篱东复东,添种数丛菊。
剩肯蚕皈来,盈尊酒初绿。 -
3.《冬节忤寒约客默坐爇品字柴作五禽戏体中差小》 宋·郑清之
雪毛舞风学喓跃,冻落天孙碎云织。
玉肌不粟彭祖方,戏挟奇芬笑安息。
生僧万花肯同调,嗤点寿阳聊半识。
结根不向青桂宫,绝交月姊无难色。 -
4.《江阴有桃源图方圆尺许宫室人物如针粟可数相》 宋·陆文圭
不自柴桑记裹来,似傅晨记入天台。
世间多少荒唐事,何独神仙有是哉。 -
5.《锦树行(因篇内有锦树二字摘以为题非正赋锦树也)》 唐·杜甫
今日苦短昨日休,岁云暮矣增离忧。
霜凋碧树待锦树。
万壑东逝无停留。
荒戍之城石色古,东郭老人住青丘。 -
6.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
7.《复愁十二首》 唐·杜甫
人烟生处僻,虎迹过新蹄。
野鹘翻窥草,村船逆上溪。
钓艇收缗尽,昏鸦接翅归。
月生初学扇,云细不成衣。 -
8.《复愁十二首》 唐·杜甫
人烟生处僻,虎迹过新蹄。
野鹘翻窥草,村船逆上溪。
钓艇收缗尽,昏鸦接翅归。
月生初学扇,云细不成衣。 -
9.《感怀》 唐·孟郊
秋气悲万物,惊风振长道。
登高有所思,寒雨伤百草。
平生有亲爱,零落不相保。
五情今已伤,安得自能老。 -
10.《苦雪寄退之》 唐·卢仝
天王二月行时令,白银作雪漫天涯。
山人门前遍受赐,平地一尺白玉沙。
云颓月坏桂英下,鹤毛风剪乱参差。 -
11.《秋居寄王相公三首》 唐·贯休
禅林蝉□落,地燥可生苔。
好句慵收拾,清风作么来。
饼唯餐喜悦,社已得宗雷。
还似山中日,柴门更不开。 -
12.《浣溪沙》 宋·王之道
春到衡门病滞苏。
力强犹可驾柴车。
少年狂望一时无。
清坐不堪肌起粟,高谈还喜唾成珠。
红裙痴笑雪如须。 -
13.《踏莎行》 宋·张抡
雪拥群峰,静□□□。
□□□□□居□。
□□破谷粟黄香,柴□□□□□□。
□□□□,□和衣倒。
寂寥气□□君好。
□□□贵足人争,山中恬淡能长保。 -
14.《归去来兮引》 宋·杨万里
侬家贫甚诉长饥。
幼稚满庭闱。
正坐瓶无储粟,漫求为吏东西。
偶然彭泽近邻圻。 -
15.《祝英台近(余老矣,赋此为猿鹤问)》 宋·张炎
及春游,卜夜饮,人醉万花醒。
转眼年华,白发半垂领。
与鸥同一清波,风苹月树,又何事、浮踪不定。
静中省。 -
16.《沁园春(庆宁乡令)》 宋·萧仲
笑问鸥盟,所不同心,有如大江。
念渊明漫仕,虽轻斗粟,弦歌有得,难慕柴桑。
相业流芳,元枢新躅,拈作先生一瓣香。
长生酒,仗西风桂子,吹到河阳。 -
17.《贺新凉(自寿)》 宋·吴编修
出处男儿事。
甚从前、说著渊明,放高头地。
点检柴桑无剩粟,未肯低头为米。
算此事、非难非易。 -
18.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
19.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
20.《隘口》 未知·翁方钢
匡庐界黄龙,渐入遂闳深。
平畴郁修广,初日荡云岑。
暑退风稍寒,空濛延远襟。
谁言匡庐近,正藉群峰阴。