-
141.《送张安国赴天彭司录》 宋·郭印
骐骥服盐车,垂头困长道。
苍鹰在韝絷,侧耳思秋草。
忆昔初见公,衮衮一倾倒。
平生仰止意,相逢恨不早。 -
142.《诸公咏竹以笼竹和烟滴露梢为韵得滴字》 宋·郭印
草木尽柔脆,夫君抱刚质。
孤标老更高,翠叶秋仍密。
伊余亦刚介,论交自畴昔。
相见眼终青,直谅盖多益。 -
143.《和时升种竹韵》 宋·郭印
何物比君子,猗猗庭前竹。
直节虚心人不顾,高标雅态自殊俗。
千亩碧云虽未有,数竿清风也自足。
兴来寻访不知懒,到处敲门忘检束。 -
144.《送吴蜀州还朝》 宋·郭印
达官视贫贱,辽绝间天壤。
门墙奧莫窥,鼎茵恣居享。
令行雷风前,气吐虹霓上。
陋彼衡门流,挥斥同草莽。 -
145.《游涪州普净院》 宋·郭印
城郭欹斜建,人家高下居。
扁舟挨古岸,别棹过僧庐。
祠识伊川像,堂标鲁直书。
惜哉横一水,游子亦来疏。 -
146.《寄题朱推官行斋》 宋·丘葵
万紫千红转眼非,高斋惟与竹相宜。
自从出地有清节,直至参天无曲枝。
六月高标寒凛凛,三冬秀色绿猗猗。
此君妙处无心得,道在虚中人不知。 -
147.《次韵吴静能秦桧》 宋·丘葵
故老相传为秦桧,飞仙时立冻蛟背。
疑是当年丫髻人,凭虚驭气今安在。
百千年树见栽时,新承雨露入昭代。
托根南极殿下生,巍巍直与天枢对。 -
148.《酬李筼房见寄》 宋·释文珦
修筼古君子,豀上有清风。
直节应难并,高标自不同。
婵娟消欲虑,培养见深功。
爱此黄钟管,传声到谷中。 -
149.《偈颂十四首》 宋·释印肃
骊珠一颗印千峰,越古腾今处处通。
元禅道贯纤毫绝,方知佛法不曾穷。
孤云片片标心法,野鹤翘松表自容。
千眼难观谁解见,赤幡直下起清风。
妙觉十方无影像,灵知三界绝行踪。 -
150.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
151.《颂古一百则》 宋·释正觉
卸却臭皮袋,拈转赤肉团。
当头鼻孔正,直下髑髅乾。
老医不见从来癖,少子相看向近难。
野水瘦时秋潦退。
白云断处旧山寒。
绝剿绝,莫顢頇。
转尽无功伊就位,孤标不与汝同盘。 -
152.《次韵真歇和尚圆觉经颂一十四首·圆觉蔷萨章》 宋·释正觉
选场随手取标毬,长短期中入社流。
觉后绳绳机自脱,悟来密密类难收。
十分饱足雪山草,一色渐成露地牛。
风扫水天尘翳尽,芦华直照月明秋。 -
153.《和胡俛学士游西池书事》 宋·苏颂
皇都有沧池,近在金商陌。
渊源控河汴,襟带引京索。
众派泻寒光,一鉴涵空碧。
晴明天垂幕,阴霭地滋脉。 -
154.《窃忆旧游再赋一篇》 宋·苏颂
早见登龙夺锦标,继联官契仕蒙谯。
雕章屡爱函京作,宰树常论故国乔。
久叹徊翔淹禁阁,方欣良直赞清朝。
前篇谩约林泉访,祗恐群公赋反招。 -
155.《送范比部持节广东》 宋·苏籀
羊城使者神仙中,苒苒叱驭凌云踪。
绣袂吾徒强掺执,解手一举南飞鸿。
君侯烜赫标肉谱,文正烈祖忠宣父。
典刑付托呼所钟,经国风规俨如故。 -
156.《和向监庙红梅》 宋·王洋
向来冰艳敌寒空,直待春来试浅红。
大抵一般标格在,两般颜色不须同。