-
1.《送友人入蜀》 唐·李白
见说蚕丛路,崎岖不易行。
山从人面起,云傍马头生。
芳树笼秦栈,春流绕蜀城。
升沉应已定,不必问君平。 -
2.《游洞庭湖湘》 唐·张说
缅邈洞庭岫,葱蒙水雾色。
宛在太湖中,可望不可即。
剖竹守穷渚,开门对奇域。
城池自絷笼,缨绶为徽纆. -
3.《奉和白太守拣橘》 唐·张彤
凌霜远涉太湖深,双卷朱旗望橘林。
树树笼烟疑带火,山山照日似悬金。
行看采掇方盈手,暗觉馨香已满襟。
拣选封题皆尽力,无人不感近臣心。 -
4.《即事五首》 宋·王安石
一树笼松玉刻成,游蜂多思正经营。
攀枝弄雪时回顾,还绕樱桃树下行。 -
5.《谅公洞庭孤橘歌》 唐·顾况
不种自生一株橘,谁教渠向阶前出,不羡江陵千木奴。
下生白蚁子,上生青雀雏。
飞花檐卜旃檀香,结实如缀摩尼珠。
洞庭橘树笼烟碧,洞庭波月连沙白。
待取天公放恩赦,侬家定作湖中客。 -
6.《唐昌观玉蕊花》 唐·王建
一树笼松玉刻成,飘廊点地色轻轻。
女冠夜觅香来处,唯见阶前碎月明。 -
7.《春日朝罢呈台中寮友》 唐·羊士谔
退食鹓行振羽仪,九霄双阙迥参差。
云披彩仗春风度,日暖香阶昼刻移。
玉树笼烟鳷鹊观,石渠流水凤凰池。
时清执法惭无事,未有长杨汉主知。 -
8.《春归次金陵》 唐·吴融
春阴漠漠覆江城,南国归桡趁晚程。
水上驿流初过雨,树笼堤处不离莺。
迹疏冠盖兼无梦,地近乡园自有情。
便被东风动离思,杨花千里雪中行。 -
9.《中渡晚眺》 唐·韦庄
魏王堤畔草如烟,有客伤时独扣舷。
妖气欲昏唐社稷,夕阳空照汉山川。
千重碧树笼春苑,万缕红霞衬碧天。
家寄杜陵归不得,一回回首一潸然。 -
10.《进雪诗》 唐·徐铉
欲使新正识有年,故飘轻絮伴春还。
近看琼树笼银阙,远想瑶池带玉关。
润逐麳麰铺绿野,暖随杯酒上朱颜。
朝来花萼楼中宴,数曲赓歌雅颂间。 -
11.《和元耘轩赋木蕖来字韵》 唐·陈翊
碧树笼秋池,锦帐迎风开。
水光曳倒影,矮菊纷舆台。
春风木芍药,是花岂云来。
淡妆绝脂粉,独秀墙之隈。
仿佛秦与虢,上马犹徘徊。
持以赠美有,斜插乌云堆。 -
12.《吊王忠肃》 宋·杨由义
太原城下屹行宫,云树笼葱掩碧空。
铁马无声汾水急,满天风雨泣英雄。 -
13.《九日同启泰石卿诸君登永宁寺台》 明·茅元仪
此岁登高在此台,树笼秋色入深杯。
黄花祗为形霜艳,红叶多因酬雁来。
寒水浅流如漱石,云山初暝似生苔。
一番隹会增惆怅,是到重阳忆几回。 -
14.《夏日园居》 明·苏澹
绳床瓦枕兴偏赊,静检芸编玩物华。
蝶梦欲残香散霭,鸟声不断树笼霞。
林墟乍迸翁孙竹,篱落齐开姊妹花。
便托瑶琴奏清赏,南薰早为过山家。 -
15.《题梅送友》 明·徐章
万树笼香障白云,孤山深处隔尘氛。
玉颜为惜君归去,却向东风瘦几分。 -
16.《宿大慈山悟真观》 宋·刘学箕
终南道士学弹琴,门外松萝锁翠阴。
涉海八龙朝出洞,隔山群鹿夜归林。
琪花过雨溪风澹,玉树笼烟壁月沈。
三十六坛钟鼓寂,云璈声接步虚音。 -
17.《宿大慈山悟真观》 宋·陈允平
终南道士学弹琴,门外松萝锁翠阴。
濒海八龙朝出洞,隔山群鹿夜归林。
琪花过雨金风澹,玉树笼烟璧月沉。
三十六坛钟鼓寂,云璈声接步虚音。 -
18.《日暮游东涧》 宋·释重顯
极目生晚照,远树笼微阴。
谁知清浅流,别有沧海深。 -
19.《寇攘之余谷五斗才易一鸡衰老多病资血味以为》 宋·舒岳祥
昔有尸乡翁,养鸡盖阡陌。
累财千余万,积微利自博。
子美居瀼西,此物尚百翮。
作诗戒宗文,墙东树笼栅。 -
20.《五月一日雨中过东林轩惜别》 明·程嘉燧
寺门桥下独徘徊,谿树笼烟黯不开。
月出可忘携策到,泥深曾几泛舟回。
冬青香满花堆雪,苦楝风多径糁苔。
从此经时踪迹断,更谁冲雨亦能来。