-
1.《小孤山(俗谬为小姑,上有圣母庙像在焉)》 明·吴哲
中流玉卓迥无群,大海雄藩自楚分。
绝顶薰芗常蔽日,靓妆楼阁不藏云。
孤根暗直龙栖宅,乱水平铺鸟篆文。
我欲维舟明月里,为神鼓瑟候湘君。 -
2.《缑山子晋祠以下陪太尉钱相公游嵩山七章其六》 宋·梅尧臣
旷哉嵩室阳,神怪所栖宅。
苍石不知年,灵熊去无迹。
烟岩想桂宫,苔壁疑椒掖。
不学舜娥悲,潇湘竹枝碧。 -
3.《望宅中树有所思》 唐·卢照邻
我家有庭树,秋叶正离离。
上舞双栖鸟,中秀合欢枝。
劳思复劳望,相见不相知。
何当共攀折,歌笑此堂垂。 -
4.《郡宅中斋》 唐·宋之问
郡宅枕层岭,春湖绕芳甸。
云甍出万家,卧览皆已遍。
渔商汗成雨,廨邑明若练。
越俗镜中行,夏祠云表见。 -
5.《夜宴洛阳程九主簿宅送杨三山人往天台寻智者禅师隐居》 唐·刘长卿
东林问逋客,何处栖幽偏。
满腹万馀卷,息机三十年。
志图良已久,鬓发空苍然。
调啸寄疏旷,形骸如弃捐。 -
6.《夜宴洛阳程九主簿宅送杨三山人往天台寻智者禅师隐居》 唐·刘长卿
东林问逋客,何处栖幽偏。
满腹万馀卷,息机三十年。
志图良已久,鬓发空苍然。
调啸寄疏旷,形骸如弃捐。 -
7.《长沙过贾谊宅》 唐·刘长卿
三年谪宦此栖迟,万古惟留楚客悲。
秋草独寻人去后,寒林空见日斜时。
汉文有道恩犹薄,湘水无情吊岂知。
寂寂江山摇落处,怜君何事到天涯。 -
8.《宴包二融宅》 唐·孟浩然
闲居枕清洛,左右接大野。
门庭无杂宾,车辙多长者。
是时方盛夏,风物自潇洒。
五日休沐归,相携竹林下。
开襟成欢趣,对酒不能罢。
烟暝栖鸟迷,余将归白社。 -
9.《客自江南话过亡友朱司议故宅》 唐·包佶
交臂多相共,风流忆此人。
海翻移里巷,书蠹积埃尘。
奉佛栖禅久,辞官上疏频。
故来分半宅,惟是旧交亲。 -
10.《题歙山栖霞寺》 唐·顾况
明征君旧宅,陈后主题诗。
迹在人亡处,山空月满时。
宝瓶无破响,道树有低枝。
已是伤离客,仍逢靳尚祠。 -
11.《陕下厉玄侍御宅五题·濯缨溪》 唐·姚合
旧山宁要去,此有濯缨泉。
晓景松枝覆,秋光月色连。
行寻屐齿尽,坐对角巾偏。
寂寂幽栖处,无妨请俸钱。 -
12.《题田将军宅》 唐·姚合
焚香书院最风流,莎草缘墙绿藓秋。
近砌别穿浇药井,临街新起看山楼。
栖禽恋竹明犹在,闲客观花夜未休。
好是暗移城里宅,清凉浑得似江头。 -
13.《襄州汉阳王故宅》 唐·皮日休
碑字依稀庙已荒,犹闻耆旧忆贤王。
园林一半为他主,山水虚言是故乡。
戟户野蒿生翠瓦,舞楼栖鸽污雕梁。
柱天功业缘何事,不得终身似霍光。 -
14.《废宅》 唐·吴融
风飘碧瓦雨摧垣,却有邻人与锁门。
几树好花闲白昼,满庭荒草易黄昏。
放鱼池涸蛙争聚,栖燕梁空雀自喧。
不独凄凉眼前事,咸阳一火便成原。 -
15.《宿严维宅简章八元(一作宿严秘书宅)》 唐·清江
佳期曾不远,甲第即南邻。
惠爱偏相及,经过岂厌频。
秋寒林叶动,夕霁月华新。
莫话羁栖事,平原是主人。 -
16.《游摄山栖霞寺》 宋·叶清臣
仙峰多灵草,近在东北维。
僧绍昔捨宅,总持尝作碑。
高风一缅邈,废宇亦陵迟。
清泉潄白石,霏雾蒙紫芝。 -
17.《栖霞寺》 宋·谷倪子
去郭六十里,闲游避世譁。
不将仙鹤伴,还用白牛车。
草木隐君宅,香灯古佛家。
几多吟景致,无限笔光华。
泉想寻新眼,茶应发嫩芽。
遥知碧岩上,举手拂烟霞。 -
18.《夜饮王中丞元美宅》 明·顾孟林
与君湖海各栖迟,一夕相逢酒百卮。
醉后不知何以别,醒来唯记月明时。 -
19.《饮钱二孔周宅桂花下》 明·王宠
嘉树荫团团,团团露华白。
本自招摇山,植君青霞宅。
不意凌寒姿,占此瑶墀隙。
高枝挂珠网,卑条敷绮席。 -
20.《叔坚宅同王损仲待月》 明·湛怀法师
仲冬何日短,一饭忽黄昏。
待月羁人醉,栖鸦竞树喧。
涸阴交竹影,灯火射苔痕。
不觉留深夜,清光到石根。