-
1.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
2.《颂古二十一首》 宋·释鼎需
幽谷白云藏白雀,拟心栖处隔山迷。
直饶不住栖心处,犹落怡山第二机。 -
3.《偈颂七首》 宋·释南雅
生而无生,一片浮云点太清。
灭而无灭,万里寒空沈晓月。
个些儿,佛不知,拟心栖处隔山迷。
直饶不拟栖心处,犹落吾家第二机。 -
4.《饭僧》 唐·李群玉
好读天竺书,为寻无生理。
焚香面金偈,一室唯巾水。
交信方外言,二三空门子。
峻范照秋霜,高标掩僧史。 -
5.《青梅引》 宋·无名氏
我笑迷人,不信乖劣。
痴心恋,贪名利萦系。
落魄狂游,每将术艺养道,用安身己。
道知和息。 -
6.《游隐静山》 宋·梅尧臣
心存名山久,积岁未及游。
将过值风雨,路不通马牛。
丁壮四五人,篮轝时更休。
转谷逢烟火,下隰多田畴。 -
7.《秋山夕兴》 唐·陶翰
山月松筱下,月明山景鲜。
聊为高秋酌,复此清夜弦。
晤语方获志,栖心亦弥年。
尚言兴未逸,更理逍遥篇。 -
8.《郡中西斋》 唐·韦应物
似与尘境绝,萧条斋舍秋。
寒花独经雨,山禽时到州。
清觞养真气,玉书示道流。
岂将符守恋,幸已栖心幽。 -
9.《奉酬淮南牛相公思黯见寄二十四韵(每对双关分叙两意)》 唐·白居易
白老忘机客,牛公济世贤。
鸥栖心恋水,鹏举翅摩天。
累就优闲秩,连操造化权。
贫司甚萧洒,荣路自喧阗。 -
10.《题濠州钟离寺》 唐·张祜
遥遥东郭寺,数里占原田。
远岫碧光合,长淮清派连。
院藏归鸟树,钟到落帆船。
唯羡空门叟,栖心尽百年。