-
1.《裴常侍以题蔷薇架十八韵见示因广为三十韵以和之》 唐·白居易
托质依高架,攒花对小堂。
晚开春去后,独秀院中央。
霁景朱明早,芳时白昼长。
秾因天与色,丽共日争光。 -
2.《湖州韦长史山居(即皎然旧宅)》 唐·许浑
一官唯买昼公堂,但得身闲日自长。
琴曲少声重勘谱,药丸多忌更寻方。
溪浮箬叶添醅绿,泉绕松根助茗香。
明日鳜鱼何处钓,门前春水似沧浪。 -
3.《偈二首》 宋·释清旦
三脚驴子弄蹄行,步步相随不相到。
树头惊起双双鱼,拈为一老一不老。
为怜松竹引清风,其柰出门便是草。
因唤檀郎识得渠,大机大用都推倒。
烧香勘证见根源,粪埽堆头拾得宝。
丛林浩浩谩商量,劝君莫谤先师好。 -
4.《颂古二十九首》 宋·释师体
是大神咒,四大六根元不有。
是大明咒,三世十方无透漏。
是无上咒,海印圆光明已久。
是无等等咒,士农工商各成就。
何故去年梅,今岁柳,颜色馨香依旧。
等閒勘破悟桃花,选甚法身藏北斗。 -
5.《晚登东山》 明·张慎言
恐负凄清水木闲,顷来无日不登山。
都将慷慨悲歌意,分付孤鸿细雨间。
勘物静归根自寂,抚躬衰与世何关。
绮霞红树纷如织,雅翼相衔是倦还。 -
6.《晚眺》 宋·方岳
摩挲倦眼风烟上,万木归根叶已零。
衰发不知何事白,遥岑只是旧时青。
功名一梦屈伸肘,身世百年长短亭。
莫向夕阳多感慨,夜寒重勘相牛经。 -
7.《春山》 宋·卫宗武
青山四时好,春至尤盛丽。
润泽散冲融,华滋出枯悴。
云根鳞甲动,风柯羽旄曳。
群芳间点染,一碧互经纬。 -
8.《万竹乃竹洲曾孙也万竹子常新恩弃儒於乾明入》 宋·杨公远
洲上檀栾竹万竿,此君得所一般般。
根虽易地终无异,操直参天也不难。
冠借皮为疑斗灿,杖凭枝作觉龙寒。
步虚词罢幽閒处,好勘黄庭悟寸丹。 -
9.《陈良臣之子正功肯学能文求余印可》 宋·曾丰
学探玉甃千仞井,笔找龙文百斛鼎。
归根可以后冥茎,发刃难于先肯綮。
点铁要之便成金,即心是道道是心。
一案孔门重勘结,小圆为赐大为参。