-
1.《三十字母》 清·钱长泽
布局先存根地,可关可拆最利,六三胜是九三投,铁网七三非计。
行子要得实地,垂莲大角用意,神头倚盖扭双飞,尖轧飞关审细。 -
2.《秃山》 宋·王安石
吏役沧海上,瞻山一停舟。
怪此秃谁使,乡人语其由。
一狙山上鸣,一狙从之游。
相匹乃生子,子众孙还稠。 -
3.《寿涪州李汉辅使君》 宋·阳枋
见得州如斗大轻,间将五马击榕阴。
两江波上千家月,万卷堂中一片心。
尚笑龚黄为计浅,更寻伊洛问钩深。
莫悭仙李盘根实,可与轻红种作林。 -
4.《虚亭秋月为实上人作》 明·梦观法师
幽庭坐虚寂,月出青松林。
流光入禅户,凉思满衣襟。
六根净无垢,万境亦消沉。
荡兹着有想,快我遗世心。
浩歌《秋水篇》,聊续寒山吟。 -
5.《或遗木瓜有双实者香甚戏作》 宋·陆游
宣城绣瓜有奇香,偶得并蔕置枕傍。
六根互用亦何常?我以鼻嗅代舌尝。 -
6.《慈圣阁秋橙结实上召宗室同观》 宋·宋祁
昔预穰侯贡,今移汉掖旁。
帝怜秋实茂,天许本根强。
媚叶童童密,幽花裛裛香。
苞垂列星纬,味变九霞浆。 -
7.《屋隅樱桃伐去老干而生新枝能实可爱》 元·王冕
樱桃元旧本,根柢近西篱。
只为除枯干,翻令长嫩枝。
红娇殊鹤顶,甘美过蜂脾。
羞荐归宗庙,于今正及时。 -
8.《梅圣俞寄根杏》 宋·欧阳修
鹅毛赠千里,所重以其人。
鸭脚虽百个,得之诚可珍。
问予得之谁,诗老远且贫。
霜野摘林实,京师寄时新。
封包虽甚微,采掇皆躬亲。
物贱以人贵,人贤弃而沦。
开缄重嗟惜,诗以报殷懃。 -
9.《和黄充实榴花》 宋·陈师道
春去花随尽,红榴暖欲然。
後时何所恨,处独不祈怜。
叶叶自相偶,重重久更鲜。
流珠沾暑雨,改色淡朝烟。
著子专寒酒,移根擅化权。
愧非无价手,刻画竟难传。 -
10.《广文出新意得梅之全花实根叶谱入秀句辄效反》 宋·郑清之
东风不借半分力,老树丝窠罥寒织。
虚枝生白独也正,夜气归根吹以息。
个中洒洒无一尘,无眼界至无意识。
居然暗发定慧香,不取诸相了空色。 -
11.《携家观农事实验场还憩邻校六朝松下》 近代·陈三立
城根吐广场,偕寻忘南北。
碧草连无垠,日气翻野色。
篱落转花径,丛菊自成国。
方塘鹅鸭喧,圈牛杂白黑。 -
12.《送刘茂实宰奉新》 宋·陈傅良
远别欲无寐,细论谁有酒。
今当作剧县,君意亦乐不。
江湖吏道僻,岁月民劳久。
救之敝精神,自爱终袖手。 -
13.《赵君惟谊清文介行坚苦笃实远来见访以救科举》 宋·陈宓
菜根惯咬著芒鞋,便是津梁一世材。
六月雨行缘底事,一身不惜惜人才。 -
14.《龚叔虎秋实堂》 宋·杜范
人心分内外,学道谨趋舍。
巧令世所贤,木讷人谓野。
至圣垂大训,夫岂欺我者。
阳和发天葩,烂其映春斝。 -
15.《楞严六根·异舌知味》 宋·释慧远
憍梵钵提知此味,苦涩咸酸那裹是。
一举如能至梵天,超证如来真实钱。 -
16.《秀实监承复寄二篇几商颜不至亦微见及因次韵》 宋·王洋
东冈准拟太丘来,竹洗尘根石拂苔。
好客风廊俱有分,只愁高唱不容陪。 -
17.《子楚小甑中实以物饷予{稻禾换口}之如芋而味》 宋·王洋
君不见野人谋食搜山谷,不似输钱买金粟。
醾薇细琐俱见情,岂有灵根不收录。
少陵饥走偏九州,命寄长镵生事足。
早知雪盛又无苗,拟欲诛求已皲瘃。 -
18.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。 -
19.《叙怀二首》 唐·张九龄
弱岁读群史,抗迹追古人。
被褐有怀玉,佩印从负薪。
志合岂兄弟,道行无贱贫。
孤根亦何赖,感激此为邻。 -
20.《题椰子树》 唐·沈佺期
日南椰子树,香袅出风尘。
丛生调木首,圆实槟榔身。
玉房九霄露,碧叶四时春。
不及涂林果,移根随汉臣。