-
121.《别墅芍药盛开沈公辟有诗见嘲次韵代柬》 宋·陈棣
翰林忆昔咏孤芳,自合移根向玉堂。
贵客亲陪天女手,侍臣应带御炉香。
花前未许退之醉,江上空嗟子美狂。
一夜殷红飘落尽,不堪寂寞对霞觞。 -
122.《高僧石》 宋·陈岩
柏根翻动一炉香,白足高僧礼梵王。
还了十方行脚债,却来山顶放圆光。 -
123.《寄赠集虚孟高士》 宋·方回
天地春藏冻核中,时来蜂蝶哄东风。
万端变化根无极,一寸灵明裹太空。
妙处千江分明月,飘然六合点飞鸿。
守玄知默交龙虎,肯泥丹炉子午红。 -
124.《送康彦博文夫吉州教长句二十韵》 宋·方回
庙廊谒贤饭吐哺,留子翰林不肯住。
阎公大学今儒宗,邀子同宿玉堂雾。
曰我天南有严亲,滫瀡旨甘奉朝暮。
得一泮永广文官,匹马扁舟遂南渡。 -
125.《申港道中》 宋·陆文圭
兀兀乘肩舆,西风掠老鬓。
云冻山色暝,水寒江声近。
篱根盈尺雪,晴释才及寸。
人事日相酬,客路岁将尽。
急归掩柴门,地炉拨馀烬。 -
126.《上元后二日过谦师庵》 宋·释正觉
横溪一径两山分,深翠茏葱行日昏。
流水漱冰寒有骨,閒云敛霁雪无根。
应容野毳来投饭,不管春眠往扣门。
窗几薰炉摇篆字,龟床麈语对清温。 -
127.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
草舍家风,少富多贫。
牙根齿定,七纵八横。
有炉无火烧杀人,有火无炉走杀人,说甚杨岐鬼眼睛。 -
128.《草堂清和尚赞》 宋·释宗杲
凛凛孤风世所稀,碧眸炯炯电光辉。
贫儿示与衣中宝,富者教伊赤体归。
毒手惯曾烹佛祖,洪炉常用大钳鎚。
小根魔子还知否,此是吾家真白眉。 -
129.《送超僧鉴》 宋·释宗杲
桶底脱时大地阔,命根断处碧潭清。
好将一点红炉雪,散作人间照夜灯。 -
130.《十月二三日嫩晴薄寒山房新构书阁去年此日北》 宋·舒岳祥
雾重月无色,夜来寒有情。
墙根余宿莽,大末弄初晴。
去岁那知有,新冬得此生。
拥炉谈往事,鸜鹆报三更。 -
131.《寄眠云处士》 宋·宋无
闻说华阳洞,人间第八天。
茅君旌屡降,弘景驾常延。
地吐黄金气,潭流碧玉泉。
神丹光夜发,朱草叶春妍。 -
132.《路居士山水歌》 宋·王洋
人年八十百虑昏,丈人耳目方聪明。
他人到此筋力疲,丈人胜如年少时。
老中强健闲中忙,经卷丹炉肘后方。
金书千轴造理窟,赤城七篇谈坐忘。 -
133.《四用韵十首》 宋·杨公远
小醉初醒后,冲寒作兴游。
宿云山顶散,残雪树根留。
檐溜悬冰柱,风威冻玉楼。
欲吟吟未稳,归拥地炉休。 -
134.《东林道上閒步三首》 宋·杨时
碧眼庞眉老比丘,云根高卧语难酬。
萧然丈室无人间,一炷炉峰顶上浮。 -
135.《夜烧松明火次韵黄养正》 宋·于石
银炉炽炭麒麟红,销金帐暖熏笼烘。
爨下有蜡可代薪,笑我夜寒痴坐然枯松。
贫富贵贱何不公,安能排云叫呼天九重。
空怜尔松生抱有用材,不遇匠石梁栋施帡幪。 -
136.《题曾见卓此君轩》 宋·曾丰
衣冠济济友若昆,诗书纚纚子若孙。
容有玉立人照门,得无玉立物照轩。
轩外清凉别乾坤,一点尘俗不得干。
其间盖有此君存,此君根性抱岁寒。