-
81.《水调歌头(和李似之横山对月)》 宋·李纲
秋杪暑方退,清若玉壶冰。
高楼对月,天上宫殿不曾扃。
散下凄然风露,影照江山如昼,浑觉俗缘轻。
弋者欲何慕,鸿羽正冥冥。 -
82.《永遇乐(用前韵呈张仲宗、苏粹中)》 宋·李弥逊
五十劳生,紫髯霜换,白日驹过。
闭户推愁,缘崖避俗,壁角团蒲坐。
提壶人至,竹根同卧,醉帽尽从欹堕。
梦惊回,满身疏影,露滴月斜云破。 -
83.《感皇恩》 宋·程大昌
七十在前头,难言未老。
只是中间有些好。
_云虽瘦,未有一根华皓。
都缘心地静,无忧恼。
此际生朝,梅花献笑。
似向天边得新报。
孙枝秀雅,已挂恩袍春草。
定从欢喜处,添年考。 -
84.《满江红(和传岩叟香月韵)》 宋·辛弃疾
半山佳句,最好是、吹香隔屋。
又还怪、冰霜侧畔,蜂儿成簇。
更把香来薰了月,却教影去斜侵竹。
似神清、骨冷住西湖,何由俗。 -
85.《新荷叶》 宋·陈亮
艳态还幽,谁能洁净争妍。
淡抹疑浓,肯将自在求怜。
终嫌独好,任毛嫱、西子差肩。
六郎涂涴,似和不似依然。 -
86.《瑞鹤仙(筇枝)》 宋·高观国
一枝苍玉冷。
爱露节霜根,从来孤劲。
提携远尘境。
自清癯骨力,岁寒心性。 -
87.《法曲献仙音(放琴客,和宏庵韵)》 宋·吴文英
落叶霞翻,败窗风咽,暮色凄凉深院。
瘦不关秋,泪缘轻别,情消鬓霜千点。
怅翠冷搔头燕,那有语恩怨。
紫箫远。 -
88.《贺新郎(用张小山韵贺小山纳妇)》 宋·赵必{王象}
沙上盟鸥鹭。
笑吟翁、梦今不到,草堂深处。
金屋重重春睡暖,傍翠偎香步步。
已自摘、蟠桃三度。 -
89.《念奴娇》 宋·郑域
蕊宫仙子,爱痴儿、不禁三偷家果。
弃核成根传汉苑,依旧风烟难□。
老养丹砂,长留红脸,点透胭脂颗。
金盘盛处,恍然天上新堕。 -
90.《括贺新凉》 宋·林正大
环滁皆山也。
望西南、蔚然深秀,者琅邪也。
泉水潺潺峰路转,上有醉翁亭也。
亭、太守自名之也。 -
91.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
92.《望海潮·自题小影》 清·谭嗣同
曾经沧海,又来沙漠,四千里外关河。
骨相空谈,肠轮自转,回头十八年过。
春梦醒来么?对春帆细雨,独自吟哦。
惟有瓶花,数枝相伴不须多。 -
93.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
94.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
95.《种瓜篇》 魏晋·曹叡
种瓜东井上。
冉冉自踰垣。
与君新为婚。
瓜葛相结连。 -
96.《自尤》 宋·苏洵
五月之旦兹何辰,有女强死无由伸。
嗟予为父亦不武,使汝孤冢埋冤魂。
死生寿夭固无定,我岂以此辄怨人。
当时此事最惊众,行道闻者皆醉辛。 -
97.《春日》 宋·真山民
韶光今几许,我欲问流莺。
花影扫不去,草根锄又生。
心空诸妄息,身老万缘轻。
正是春风好,幽兰不肯争。 -
98.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
99.《挽陈东湖先生》 未知·张衡
四大假合相,六根清净缘。
祗知心是佛,不惜药成仙。
鱼泣衔沙立,鸥疑侧脑眠。
凄其野人奠,秋菊荐寒泉。 -
100.《冰韵端夫闻江北水磨》 宋·邹浩
万事根本安装难明,声之所发由声声。
不有智者抉其□,直如宝剑埋丰城。
风生风济孰嘘吸,制作解成琴与筝。
矧兹江汉泻荆楚,含桃初熟飞流莺。