-
1.《菩萨蛮·还丹根蒂将何作》 元·李真人
还丹根蒂将何作。
须凭金火相销铄。
金火得长生。
方成夫与妻。
夫妻情重重。
共隐真人洞。
真洞约回期。
天符来便归。 -
2.《瑞鹧鸪·白灵根蒂长晴空》 元·王哲
白灵根蒂长晴空。
碧绿枝条袅细风。
叶禀月华添邪翠,花凭日气蘸殷红。
四般颜色虽然异,一道馨香分外浓。
透过丹霄归甚处,便教收在蕊珠 -
3.《杂诗》 魏晋·陶渊明
人生无根蒂,飘如陌上尘。
分散逐风转,此已非常身。
落地为兄弟,何必骨肉亲!
得欢当作乐,斗酒聚比邻。
盛年不重来,一日难再晨。
及时当勉励,岁月不待人。 -
4.《鹧鸪天·颜色如花画不成》 元·元好问
颜色如花画不成。
命如叶薄可怜生。
浮萍自合无根蒂,杨柳谁教管送迎。
云聚散,月亏盈。
海枯石烂古今情。
鸳鸯只影江南岸,肠断枯荷夜雨声。 -
5.《听颖师弹琴》 唐·韩愈
昵昵儿女语,恩怨相尔汝。
划然变轩昂,勇士赴敌场。
浮云柳絮无根蒂,天地阔远随飞扬。
喧啾百鸟群,忽见孤凤皇。 -
6.《园蔬十咏·萝卜》 宋·刘子翚
密壤深根蒂,风霜已饱经。
如何纯白质,近蒂染微青。 -
7.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
8.《和山谷上东坡古风二首见一朝今取一篇》 宋·戴复古
自鬻非奇货,强鸣非好声。
法当老山林,松根断茯苓。
劫来长安道,霜鬓迫衰龄。
穷吟无知音,只觉太瘦生。
公诗妙一世,风雅见根蒂。
比兴千万篇,已作不朽计。
穷达虽不同,嗜好乃相似。 -
9.《喜迁莺·欲调真息》 宋·无名氏
欲调真息。
论根源参到,生前实际。
气是心兮,神为气主,心动神气分离。
心宁子母相抱,意定自成真液。 -
10.《心竟恁地歌》 宋·白玉蟾
我生不信有神仙,亦不知有大罗天。
那堪见人说蓬莱,掩面却笑渠风颠。
七返还丹多不实,往往将谓人虚传。
世传神仙能飞升,又道不死延万年。 -
11.《月砚屏》 宋·项安世
云从林末起,水绕山根发。
古道无行人,疏星伴明月。
不知几千年,宝画閟岩穴。
郁盘不可耐,飞人苍崖骨。 -
12.《相和歌辞·短歌行二首》 唐·白居易
曈曈太阳如火色,上行千里下一刻。
出为白昼入为夜,圜转如珠住不得。
住不得,可奈何,为君举酒歌短歌。 -
13.《相和歌辞·怨诗》 唐·鲍溶
女萝寄松柏,绿蔓花绵绵。
三五定君婚,结发早移天。
肃肃羊雁礼,泠泠琴瑟篇。
恭承采蘩祀,敢效同居贤。 -
14.《送顾八分文学适洪吉州》 唐·杜甫
中郎石经后,八分盖憔悴。
顾侯运炉锤,笔力破馀地。
昔在开元中,韩蔡同赑屃。
玄宗妙其书,是以数子至。 -
15.《上古之什补亡训传十三章·十月之郊一章》 唐·顾况
(十月之郊,造公室也。
君子居公室,当思布德行化焉。
)
十月之郊,群木肇生。 -
16.《别曲》 唐·王建
毒蛇在肠疮满背,去年别家今别弟。
马头对哭各东西,天边柳絮无根蒂。 -
17.《短歌行》 唐·白居易
曈曈太阳如火色,上行千里下一刻。
出为白昼入为夜,圆转如珠住不得。
住不得,可奈何,为君举酒歌短歌。 -
18.《草词毕遇芍药初开因咏小谢红药当阶翻诗…偶成十六韵》 唐·白居易
罢草紫泥诏,起吟红药诗。
词头封送后,花口拆开时。
坐对钩帘久,行观步履迟。
两三丛烂熳,十二叶参差。 -
19.《古意》 唐·鲍溶
女萝寄青松,绿蔓花绵绵。
三五定君婚,结发早移天。
肃肃羔雁礼,泠泠琴瑟篇。
恭承采蘩祀,敢效同车贤。 -
20.《下第有感》 唐·邵谒
古人有遗言,天地如掌阔。
我行三十载,青云路未达。
尝闻读书者,所贵免征伐。
谁知失意时,痛于刃伤骨。
身如石上草,根蒂浅难活。
人人皆爱春,我独愁花发。
如何归故山,相携采薇蕨。