-
1.《叹庭树》 明·高启
偶移弱质傍庭皋,风露离离已便高。
翻笑园中栽树者,十年犹未出蓬蒿。 -
2.《龙兴双树》 宋·王令
春城花草穷朱殷,俗儿趁走脚欲穿。
闲来无悰喜自适,时到双树为奇观。
庄如天官植幢盖,毅若壮士苍衣冠。
老枝叉芽忽并出,似欲并力擎青天。 -
3.《天禧初侨寓安陆有宅一区尝于斋前手植橘树才》 宋·宋庠
昔年封蘖栽,生意颇柔脆。
今兹见丹实,落落如星丽。
斯果号难成,常踰豫章岁。
孤根何为者,尚记吾庐地。 -
4.《木莲树生巴峡山谷间巴民亦呼为黄心树》 唐·白居易
大者高五丈涉冬不凋身如青杨有白文叶如桂厚大
无脊花如莲香色艳腻皆同独房蕊有异四月初
始开自开迨谢仅二十日忠州西北十里有鸣玉
溪生者浓茂尤异元和十四年夏命道士毋丘元 -
5.《木莲树生巴峡山谷间巴民亦呼为黄心树大者…题三绝句云》 唐·白居易
如折芙蓉栽旱地,似抛芍药挂高枝。
云埋水隔无人识,唯有南宾太守知。
红似燕支腻如粉,伤心好物不须臾。
山中风起无时节,明日重来得在无。
已愁花落荒岩底,复恨根生乱石间。
几度欲移移不得,天教抛掷在深山。 -
6.《木莲树生巴峡山谷间,巴民亦呼为黄心树,大》 未知·未知
仅二十日。
忠州西北十里,有鸣玉溪,生者秾茂尤异。
元和十
四年夏,命道士丘元志写,惜其遐僻,因题三绝句云】 -
7.《令狐相公见示新栽蕙兰二草之什,兼命同作》 唐·刘禹锡
上国庭前草,移来汉水浔。
朱门虽易地,玉树有馀阴。
艳彩凝还泛,清香绝复寻。
光华童子佩,柔软美人心。
惜晚含远思,赏幽空独吟。
寄言知音者,一奏风中琴。 -
8.《敷水有丐者云是马侍中诸孙,悯而有赠》 唐·吴融
天地尘昏九鼎危,大貂曾出武侯师。
一心忠赤山河见,百战功名日月知。
旧宅已闻栽禁树,诸孙仍见丐征岐。
而今不要教人识,正藉将军死斗时。 -
9.《访隐者》 宋·叶绍翁
开门迎客着山袍,井畔猕猴一树桃。
儿向草间寻落果,妻从墙角过香醪。
旧栽松子今能大,新起茅堂不甚高。
历遍贵游无此味,韭和春雨笋和糟。 -
10.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
11.《有木诗八首》 唐·白居易
有木名弱柳,结根近清池。
风烟借颜色,雨露助华滋。
峨峨白雪花,袅袅青丝枝。
渐密阴自庇,转高梢四垂。 -
12.《东坡种花二首》 唐·白居易
持钱买花树,城东坡上栽。
但购有花者,不限桃杏梅。
百果参杂种,千枝次第开。
天时有早晚,地力无高低。 -
13.《八桧图》 宋·王令
客有要我八桧吟,手携八桧图来悬。
挂张满壁惕可骇,盼顾左右同嗟叹。
旁摹石刻署名状,各有凭附相黄缘。
或高相扶互倚碍,或断欲蹶犹支颠。 -
14.《万松亭(并叙)》 宋·苏轼
麻城县令张毅,植万松于道周以芘行者,且以名其亭。
去未十年,而松之存者十不及三四。
伤来者之不嗣其意也,故作是诗。
十年栽种百年规,好德无人助我仪。 -
15.《句》 宋·张舜民
万里秋风吹鬓发,百年人事倚栏干。
知他落日能多少,偏照淮南几处山。
李白寻仙持玉杖,庾公对月踞胡床。
楼上康庐紫翠环,槛前湓浦转清湾。 -
16.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
17.《寄傲园小景十幅仿卢鸿一草堂图诗自题(十首》 明·刘珏
笼鹅阁谁知轩后阁,宛在水之濆。
牖外树交合,阶前萍即分。
鸟窥书影静,鱼伺墨波勤。
岂有山阴帖,人言此右军。 -
18.《圣政纪颂》 唐·来鹄
三皇不书,五帝不纪。
有圣有神,风销日已。
何教何师,生来死止。 -
19.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。 -
20.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。