-
1.《肇庆府倅王庚应平反广府帅司冤狱诗以纪其事》 宋·李昴英
人生与地间,本是同胞出。
贵贱与贤愚,分殊而理一。
上帝立君师,朝廷设官职。
凡百有司存,各欲尽其责。 -
2.《前有尊酒行》 明·刘基
前有尊酒芳以饴,举杯欲饮且置之。
丈夫有志可帅气,胡为受此曲蘗欺?禹恶旨酒,玄德上达
。
桀作酒池,而南巢是蔡。 -
3.《代曲江老人百韵(年十六时作)》 唐·元稹
何事花前泣,曾逢旧日春。
先皇初在镐,贱子正游秦。
拨乱干戈后,经文礼乐辰。
徽章悬象魏,貔虎画骐驎。 -
4.《过邓城县作》 唐·吴融
不用登临足感伤,古来今往尽茫茫。
未知尧桀谁臧否,可便彭殇有短长。
楚垒万重多故事,汉波千叠更残阳。
到头一切皆身外,只觉关身是醉乡。 -
5.《彦博见和暑中之作殊有新功复用韵谢》 宋·李流谦
风雅有正宗,太山视丘垤。
识者了珉玉,不尔远尧桀。
咸韶久不作,日月遭薄蚀。
空谷闭窈窕,市倡矜半额。 -
6.《信儿有作依韵勉之》 宋·丘葵
母鸡啄儿粟,一啄还一呼。
细腰日祝子,自怜族鳏孤。
赋形在穹壤,此情谁独无。
古来骨肉间,爱深色自榆。
愧我无黄金,贻以竹与蒲。
勉哉读父书,尧桀性不殊。 -
7.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
8.《冬行三首》 唐·卢仝
虫豸腊月皆在蛰,吾独何乃劳其形。
小大无由知天命,但怪守道不得宁。
老母妻子一挥手,涕下便作千里行。 -
9.《劝学》 先秦·荀子
君子曰:学不可以已。
青,取之于蓝,而青于蓝;冰,水为之,而寒于水。
木直中绳,輮以为轮,其曲中规。
虽有槁暴(pù),不复挺者,輮使之然也。 -
10.《天问》 先秦·屈原
曰:遂古之初,谁传道之?
上下未形,何由考之?
冥昭瞢暗,谁能极之?
冯翼惟象,何以识之?