-
1.《十五日桃红复含宿雨柳绿更带朝烟》 明·晓庵法师
客路柳条拂露,官河荇带牵风。
渔艇横浮萍绿,酒旗斜映桃红。 -
2.《满江红(再用前韵)》 宋·辛弃疾
照影溪梅,怅绝代、幽人独立。
更小驻、雍容千骑,羽觞飞急。
琴里新声风响佩,笔端醉墨鸦栖壁。
是使君、文度旧知名,方相识。 -
3.《有客山中来》 宋·李复
有客山中来,遗我双支松。
身虽咫尺长,势有百丈容。
空庭土花碧,不种夭桃红。
春悲香魄尽,秋怨绿枝空。 -
4.《卜居》 唐·杜甫
归羡辽东鹤,吟同楚执珪。
未成游碧海,著处觅丹梯。
云障宽江左,春耕破瀼西。
桃红客若至,定似昔人迷。 -
5.《十五日桃红复含宿雨柳绿更带朝烟》 明·晓庵法师
风岸青摇弱蔓,露汀绿蔼芳条。
赋诗已盈一箧,客路才远数朝。 -
6.《十五日桃红复含宿雨柳绿更带朝烟》 明·晓庵法师
人家竹里树里,客路山边水边。
夜榜桅头挂月,晨炊船尾生烟。 -
7.《冬半山间忽见桃花客云江梅已芳且约一笑花下》 宋·杨冠卿
缘云梯迳穿林麓,岁晚山寒风折木。
司花为我发春妍,繁红几树惊愁目。
有美人兮在空谷,似笑漫山总粗俗。
淡烟疏雨罗浮村,万里相将跨黄鹄。 -
8.《桃源行》 唐·王维
渔舟逐水爱山春,两岸桃花夹古津。
坐看红树不知远,行尽青溪不见人。
山口潜行始隈隩,山开旷望旋平陆。
遥看一处攒云树,近入千家散花竹。 -
9.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
10.《田园乐七首·其六/闲居》 唐·王维
桃红复含宿雨,柳绿更带朝烟。
花落家童未扫,莺啼山客犹眠。 -
11.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
12.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹;
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身;
满朝朱紫贵,尽是读书人。 -
13.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
14.《竹枝词九首》 唐·刘禹锡
白帝城头春草生,白盐山下蜀江清。
南人上来歌一曲,北人莫上动乡情。
山桃红花满上头,蜀江春水拍山流。
花红易衰似郎意,水流无限似侬愁。 -
15.《写生碧桃花歌》 明·张羽
少年惯作看花客,陌上桃花总相识。
春风似向此中偏,一种花开百般色。
只爱深红更残红,君家此本更不同。
枝上白云吹不散,阶前明月照疑空。 -
16.《桃源行》 唐·王维
〔时年十九〕
渔舟逐水爱山春。
两岸桃花夹去(一作古)津。
坐看红树不知远。 -
17.《和胡俛学士红丝桃》 宋·苏颂
京都花品予尝评,夭桃仅有十数名。
含丝繁艳今始识,鲜苞长蕊彯红缨。
春晴日暖助颜色,灼灼一片朝霞轻。
鲛绡剪碎旋装缀,虬须摘尽将纫萦。 -
18.《小儿诗》 唐·路德延
情态任天然,桃红两颊鲜。
乍行人共看,初语客多怜。
臂膊肥如瓠,肌肤软胜绵。
长头才覆额,分角渐垂肩。 -
19.《忆左掖千叶桃花》 明·杨基
秾李积皓雪,繁桃炫朝霞。
江边日日见春色,尽是寻常儿女花。
东阑一树能倾国,千瓣玲珑谁剪刻?半吐疑红却胜红,全
开似白元非白。 -
20.《经春久雨未尝寻芳舟次黎驿始见桃李红白成阵》 宋·强至
春风不散三冬雪,暖日犹明五月霞。
病眼漫开常见雨,客颜新破始逢花。
故园何在情还剧,旧驿空存使转赊。
白白朱朱今颇验,退之诗句亦天葩。