-
1.《人月圆 寄 源芝田禅师 北曲聊乐府前集今》 元·张可久
龙湫山上云屯寺,别是一乾坤。
桧参百丈,雪深半尺,梅瘦三分。
几时亲到,松边弄水,月下敲门。
相思无奈,烟萝洞口,立尽黄昏。 -
2.《大涤洞天留题》 宋·朱希言
君看万事等虚舟,一任星星两鬓秋。
惟有林泉久成癖,每逢佳处为迟留。
松桧参天几万株,清阴夹道暑全无。
暗泉深洞尤难写,拟借君诗作画图。 -
3.《龙兴避难》 宋·邓肃
傍山怪石如蹲虎,绝顶去天无尺五。
却披丛棘下山腰,丹碧照空飞栋宇。
道人养道厌尘劳,避世只嫌山不高。
那知行空老曼倩,窃食不遗王母桃。 -
4.《记六月二十日湖上所见》 宋·喻良能
羽客相携六一泉,炎歊立变晓凉天。
陈朝古桧参天瘦,和靖孤坟傍竹偏。
却向苏堤剥新芡,更寻萧寺听寒蝉。
长吟小醉归来晚,足底清风似欲仙。 -
5.《谢寺双桧(扬州法云寺谢镇西宅,古桧存焉)》 唐·刘禹锡
双桧苍然古貌奇,含烟吐雾郁参差。
晚依禅客当金殿,初对将军映画旗。
龙象界中成宝盖,鸳鸯瓦上出高枝。
长明灯是前朝焰,曾照青青年少时。 -
6.《八桧图》 宋·王令
客有要我八桧吟,手携八桧图来悬。
挂张满壁惕可骇,盼顾左右同嗟叹。
旁摹石刻署名状,各有凭附相黄缘。
或高相扶互倚碍,或断欲蹶犹支颠。 -
7.《鼎足桧》 宋·李廌
巨根盘亘几百尺,高干植立参天长。
萧萧气清霜月白,云根桂子飘秋香。
松陵高士风骨奇,洒然临流傲沧浪。
油云委地墨欲滴,霾风拂雨炎天凉。 -
8.《赋海桧》 宋·姜特立
孤根从何来,远自沧海植。
转移失生意,刔剔费人力。
挛拳蛇蚓结,沮丧丈夫直。
余妍撑孤翠,枯理上微液。
仅供盆盎玩,竟阏参天色。
安得拉风雷,一夜拔千尺。 -
9.《上游参预寿二首》 宋·程公许
并生覆载间,肖翘无小大。
阴阳所发舒,荣瘁各变态。
若为寿命独,劂有松柏桧。
郁郁被涧阿,童童状车盖。 -
10.《上游参预寿二首》 宋·程公许
河流贯陕啊,底柱自中立。
江水迸瞿唐,滟澦制其溢。
岂此一拳多,云根必奇质。
桧柏相因依。