-
1.《生查子(梅和柳)》 宋·韩淲
山意入春晴,都是梅和柳。
白白与青青,日映风前酒。
归去也如何,路上休回首。
各自做新年,柳袅梅枝瘦。 -
2.《虞美人》 宋·张孝祥
柳梢梅萼春全未。
谁会伤春意。
一年好处是新春。
柳底梅边只欠、那人人。
凭春约住梅和柳。
略待些时候。
锦帆风送彩舟来。
却遣香苞娇叶、一齐开。 -
3.《和赵元鼎钱塘怀古韵》 宋·柴随亨
向来钱塘歌舞地,绣鞍玉勒鸣金辔,风络柳丝莺织翠。
春风一曲杜韦纬,梨花窈窕歌霓裳,落花缓步弓鞋香。 -
4.《探春慢(修门度岁,和友人韵)》 宋·周密
彩胜宜春,翠盘消夜,客里暗惊时候。
翦燕心情,呼卢笑语,景物总成怀旧。
愁鬓妒垂杨,怪稚眼、渐浓如豆。
尽教宽尽春衫,毕竟为谁消瘦。 -
5.《奉和立春游苑迎春应制》 唐·崔日用
乘时迎气正璿衡,灞浐烟氛向晚清。
剪绮裁红妙春色,宫梅殿柳识天情。
瑶筐彩燕先呈瑞,金缕晨鸡未学鸣。
圣泽阳和宜宴乐,年年捧日向东城。 -
6.《和户部岑尚书参迹枢揆》 唐·沈佺期
大君制六合,良佐参万机。
大业永开泰,臣道日光辉。
盐梅和鼎食,家声众所归。
汉章题楚剑,郑武袭缁衣。 -
7.《点绛唇(和张文伯)》 宋·王之道
竹外梅花,檀心玉颊春初透。
一池风皱。
妙语天生就。
有个人人,袅娜灵和柳。
君知否。
目成心授。
何日同携手。 -
8.《念奴娇(和诚斋休致韵)》 宋·刘克庄
此翁双手,顿闲处、且把香篝笼袖。
西掖北门辞不要,肯要南柯太守。
小小亭台,些些竹木,何必灵和柳。
地行仙里,合推侬做班首。 -
9.《奉和立春游苑迎春应制》 唐·崔日用
乘时迎气正璇衡,灞浐烟氛向晚清。
剪绮裁红妙春色,宫梅殿柳识天情。
瑶筐彩燕先呈端,金缕晨鸡未学鸣。
圣泽阳和宜宴乐,年年捧日向东城。 -
10.《满江红(至日和黄伯威)》 宋·王炎
宦海浮沈,名与字、不能彰彻。
青云上、诸公衮衮,难登狭劣。
结绶弹冠成底事,解颐折角皆虚说。
待黄粱、梦觉始归来,非明哲。 -
11.《贺新郎(送静斋堂召,和朔斋韵)》 宋·李曾伯
岭蜀天涯路。
忆前年、担簦西上,旌麾南去。
谁谓潇湘还解后,重对灯前笑语。
挺乔木、森森犹故。 -
12.《和王斿二首(斿,平父子·)》 宋·苏轼
异时长怪谪仙人,舌有风雷笔有神。
闻道骑鲸游汗漫,忆尝扪虱话悲辛。
气吞余子无全目,诗到诸郎尚绝伦。
白发故交空掩卷,泪河东注问苍旻。 -
13.《和王斿二首》 宋·苏轼
嫋嫋春风送度关,娟娟霜月照生还。
迟留岁暮江淮上,来往君家伯仲间。
未厌冰滩吼新洛,且看松雪媚南山。
野梅官柳何时动,飞盖长桥待子闲。 -
14.《依韵和范三登淮亭》 宋·张耒
身如客雁寄汀洲,北望休登王粲楼。
残雪朔风惊岁晚,早梅新柳动春愁。
免遭斤斧甘无用,敢向波涛较善游。
奔走尘埃欲归去,勒移恐作故山羞。 -
15.《和郡侯咏雪》 宋·魏野
时节初过打猎天,山河一色晓漫漫。
梁王宴罢樽犹湿,谢傅诗成墨未乾。
笔砚窗间宁觉夜,管弦堂上岂知寒。
须知祥瑞同霖雨,莫作梅花柳絮看。 -
16.《和晋陵陆丞早春游望》 唐·杜审言
独有宦游人,偏惊物候新。
云霞出海曙,梅柳渡江春。
淑气催黄鸟,晴光转绿蘋。
忽闻歌古调,归思欲沾巾。 -
17.《柳枝词十首(座中应制)》 唐·徐铉
金马辞臣赋小诗,梨园弟子唱新词。
君恩还似东风意,先入灵和蜀柳枝。
百草千花共待春,绿杨颜色最惊人。
天边雨露年年在,上苑芳华岁岁新。 -
18.《次韵梅守著作喜守粹冬杪祈雪春初获应之什》 宋·强至
郡境时虽泰,江乡腊已深。
群情忧雪晚,精意喜天忱。
夙驾才分祷,春空倏变阴。
银成佛氏界,琼掩帝家林。 -
19.《顷在庐山与故友可师为诗社尝次韵和予诗云中》 宋·王铚
昔访庐山惠远家,寻春草木未萌芽。
自从柳折烟中色,不寄梅开雪后花。
事往泪多添海水,诗来恨满算河沙。
惊回三十年前梦,放鹤峰头日未斜。 -
20.《江神子(和人韵)》 宋·辛弃疾
梅梅柳柳斗纤秾。
乱山中。
为谁容。
试著春衫,依旧怯东风。