-
121.《和符君俞卜邻》 宋·杨万里
朱崖柳色欲春风,庾岭梅花尚雪容。
念子南归骑瘦马,只今谁解好真龙。
吾乡端是山水窟,何日来同丘岳胸。
白鹭青原不妨拣,诛茅结屋看何从。 -
122.《和答郭监簿咏雪》 宋·黄庭坚
细学梅花落晚风,忽翻柳絮下春空。
家贫无酒愿邻富,官冷有田知岁丰。
夜听枕边飘屋瓦,梦成江上打船蓬。
觉来幽鸟语声乐,疑在白鸥寒苇中。 -
123.《早春》 宋·司马光
梅梢柳萼未全工,日澹风和春意来。
雨后谁家有桃李,会须多买及时栽。 -
124.《和乡侯灯夕六首》 宋·刘克庄
侯拥双旌舞两骖,应怜一叟卧周南。
插门仅有一枝柳,照水全无万碗柑。
藜去似知瞳子眊,梅开且向鼻端参。
铃斋诗句兵厨酒,浅酌微吟意已酣。 -
125.《尚长道见和次韵二首》 宋·周必大
诗成蜀锦粲云霞,宫样宜尝七宝茶。
压倒柳州甘露饮,洗空梅老白膏芽。
睡魔岂是惊军将,茗战都缘避作家。
怪底清风失炎暑,朝来吉甫诵柔嘉。 -
126.《对雪和子{辶加苇}用欧阳子韵》 宋·王之道
散漫来天际,高吟正倚门。
远山云母合,芳树柳花繁。
匝地银无价,冰湖鉴有痕。
何人穿敝履,有客拥高轩。 -
127.《追和东坡严车二雪诗》 宋·王之道
雪满江城酒不赊,闭门那患出无车。
未容踏冻寻梅萼,应喜临风见柳花。
炭重乌银争晓市,蔬挑翠羽荷邻家。
何人正下红莲幙,大嚼蒸羊手更叉。 -
128.《和许端夫兄弟二首时端夫出守当涂》 宋·王之道
相喜何须日寄声,如君无处不知名。
纵观妙墨云烟动,想见新诗欬唾成。
带雪山川增绮丽,向春梅柳自欣荣。
好将十咏图归去,稳步花砖继李程。 -
129.《和袁望回春雪》 宋·王之道
白雪嫌春晚,从横布玉霙。
柳花随处发,瑶砌逐门成。
旌别寒松茂,摧残冻芋萌。
飘飖无限思,料峭有余清。 -
130.《次韵和李公达见寄》 宋·韩维
五分符竹尽吾乡,圣主恩私溢故常。
揽辔岂能清北道,支筇时得问西堂。
湖边冻柳生春意,月下晴梅动暗香。
乘兴可能同一醉,闻君筋力尚坚强。 -
131.《和虞沧江饯腊观梅》 宋·吴泳
买断江天不用赊,弦琴觞咏乐无涯。
年深屡见巢添鹤,春到还知未放花。
时有诗情窥洛社,断无书尺到京华。
面前杨柳风来处,豪岸依然属富家。 -
132.《和元夜》 宋·陈师道
笳鼓喧灯市,车舆避火城。
彭黄争地胜,汴泗迫人清。
梅柳春犹浅,关山月自明。
赋诗随落笔,端复可怜生。 -
133.《和郑十三东斋言事二首》 宋·李廌
春光故故恼人情,新葺茆茨欲醉经。
积雨水衣龙颔滑,晚晴山翠佛螺青。
月边柳色疏疏见,风外梅花细细听。
半夜白云生石枕,润珠蒸湿醉魂醒。 -
134.《和唐寿隆上元五首》 宋·胡寅
山褰云色暗阳台,俄复晨曦万里开。
行雨忽随新梦断,春风还似故人来。
精神总属陶潜柳,燮理须归傅说梅。
已共此邦同乐岁,更须躬稼辟田莱。 -
135.《和余汝霖雪七绝》 宋·胡寅
日日东园探早梅,那知一夕万林开。
君诗还似扬州句,扫尽因风柳絮才。 -
136.《和赵用明梅》 宋·胡寅
净几寒窗日,悠然万虑忘。
诗筒忽到手,花信已催妆。
茅舍斜斜彴,冰溪短短墙。
仙肤下姑射,娇额映昭阳。 -
137.《和许守喜雪》 宋·吴芾
一夜飘琼屑,雕镌竟孰施。
主张归白帝,勾引自云师。
飞洒斜穿牖,连翻乱入池。
漫空疑柳絮,着树混梅枝。 -
138.《和孟峤之诸公游虎邱一首》 宋·仲并
凭高休惜举觞频,聊结华严数面亲。
筇杖止堪扶倦客,蒲团仍得憩閒身。
雪霜侵鬓叵禁老,梅柳迎人俱欲春。
后日重来应更好,南山排立画檐新。 -
139.《至后二日至东禅》 宋·李洪
至后阳和已发生,野梅官柳动诗情。
偶为寻壑经邱计,故作穿云渡水行。
近郭好山皆可隐,隔林疏磬有馀清。
他时粗免微官缚,归去深谋谷口耕。 -
140.《和武公望雪梅五首》 宋·廖行之
腊残春到无多日,留得清芬伴倾椒。
却放东风吹冻裂,遣渠堤柳又新条。