-
1.《和户部岑尚书参迹枢揆》 唐·沈佺期
大君制六合,良佐参万机。
大业永开泰,臣道日光辉。
盐梅和鼎食,家声众所归。
汉章题楚剑,郑武袭缁衣。 -
2.《禅房怀友人岑伦》 唐·李白
婵娟罗浮月,摇艳桂水云。
美人竟独往,而我安得群。
一朝语笑隔,万里欢情分。
沉吟彩霞没,梦寐群芳歇。 -
3.《小梅花》 宋·贺铸
思前别。
记时节。
美人颜色如花发。
美人归。 -
4.《念奴娇(梅)》 宋·赵长卿
水边篱落独横枝,冉冉风烟岑寂。
踏雪寻芳村路永,竹屋西头遥识。
蕙草香销,小桃红未,醉眼惊春色。
离愁何处,断肠无限陈迹。 -
5.《次韵刘敷言咏梅四首》 宋·林季仲
江空木落出遥岑,何处佳人独倚林。
不负雪期如有信,偶先花事本无心。
日低修渚云容薄,路转寒塘暝色深。
莫怪山翁数回首,暗香十里更相寻。 -
6.《和梅挚北池十咏》 宋·蒋堂
池上有驯鹿,亭台深处行。
长随熊轼惯,且免兔置惊。
遥草眠多稳,流泉饮亦清。
寸岑有灵囿,可使遂微生。 -
7.《哭梅圣俞》 宋·王安石
诗行於世先春秋,国风变衰始柏舟。
文辞感激多所忧,律吕尚可谐鸣球。
先王泽竭士已偷,纷纷作者始可羞,其声与节急以浮。
真人当天施再流,笃生梅公应时求。 -
8.《梅州第六十六》 宋·文天祥
楼角凌风迥,孤城隐雾深。
万事随转烛,秋光近青岑。 -
9.《七交七首·梅主簿》 宋·欧阳修
圣俞翘楚才,乃是东南秀。
玉山高岑岑,映我觉形陋。
离骚喻草香,诗人识鸟兽。
城中争拥鼻,欲学不能就。
平日礼文贤,宁久滞奔走。 -
10.《申前意和圆机绝句梅花》 宋·晁说之
庾信终南眼忽开,横岑万仞接天台。
纵横笔阵知强弱,留与游仙客咏梅。 -
11.《次韵梅守著作喜守粹冬杪祈雪春初获应之什》 宋·强至
郡境时虽泰,江乡腊已深。
群情忧雪晚,精意喜天忱。
夙驾才分祷,春空倏变阴。
银成佛氏界,琼掩帝家林。 -
12.《得晴欲过江访梅已忽病作天亦复阴怅然有赋》 宋·赵蕃
立春数日间,梅花未多睹。
书窗有折枝,每浸则微吐。
残编宵未眠,犯酒朝自举。
时闻递幽香,似接谭妙语。 -
13.《余识頔云岑已三十年晚居觉际又八载矣近因山》 宋·郑清之
懒把无生话更参,月移梅影到枝南。
身心识破梦中蝶,头角老来春后蚕。
笑斸野泉畦露菊,巧寻暖地圃霜柑。
蒲团睡足书遮眼,贝叶丛间会孔聃。 -
14.《小春六花·绿萼梅》 宋·岳珂
晚秋过了小春催,放尽山家绿萼梅。
东阁渠关诗兴动,南要先放暖风回。
素裳肌透未融雪,碧苍色欺初晕苔。
惆怅东篱下岑寂,重阳消得满园开。 -
15.《过安吉县梅溪二首》 宋·卫宗武
纵步历前村,翛然幽趣深。
鸣鸿归别渚,倦鹊立寒林。
烟树远横带,云甍高耸岑。
随风数声笛,清绝似龙吟。 -
16.《次韵朱晦翁十梅·落梅》 宋·王炎
幽人自爱花,花落恨岑寂。
岂悟化工意,褪花方着实。 -
17.《次韵宾旸梅氏山居访茱萸》 宋·方回
癖习嗜幽讨,刚气负殊稟。
寂寥荒山中,十载赋招隐。
偶逢梅尉孙,漠事一暗省。
斯人纵非仙,英概故不泯。 -
18.《梅花》 宋·释宝昙
江南初见一枝春,陇月霜钟亦可人。
不管玉堂岑寂夜,误随驿使马蹄尘。 -
19.《旅寓岑寂中园丁送花四品因赋五绝》 宋·杨公远
玉蕊花开触处芳,甆瓶安顿细平章。
怕渠不肯梅花弟,能趁春风七里香。 -
20.《游长宁公主流杯池二十五首》 唐·上官昭容
逐仙赏,展幽情,逾昆阆,迈蓬瀛。
游鲁馆,陟秦台。
污山壁,愧琼瑰。
檀栾竹影,飙f2松声。