-
21.《满江红(甲午宜兴赋僧舍墨梅)》 宋·李曾伯
姑射山人,仙去后、唯存标格。
犹赖有、墨池老手,草玄能白。
留得岁寒风骨在,岂烦造化栽培力。
有世间、肉眼莫教看,非渠识。 -
22.《减兰十梅(并序·总题)》 宋·李子正
窃以花虽多品,梅最先春。
始因暖律之潜催,正直冰澌之初泮。
前村雪里,已见一枝;山上驿边,乱飘千片。
寄江南之春信,与陇上之故人。 -
23.《减兰十梅(并序·总题)》 宋·李子正
窃以花虽多品,梅最先春。
始因暖律之潜催,正直冰澌之初泮。
前村雪里,已见一枝;山上驿边,乱飘千片。
寄江南之春信,与陇上之故人。 -
24.《落梅花》 宋·王诜
寿阳妆晚,慵匀素脸,经宵醉痕堪惜。
前村雪里,几枝初绽,□冰姿仙格。
忍被东风,乱飘满地,残英堆积。
可堪江上起离愁,凭谁说寄,肠断未归客。 -
25.《落梅花》 宋·王诜
寿阳妆晚,慵匀素脸,经宵醉痕堪惜。
前村雪里,几枝初绽,□冰姿仙格。
忍被东风,乱飘满地,残英堆积。
可堪江上起离愁,凭谁说寄,肠断未归客。 -
26.《百字令(几上凝尘戏画梅一枝)》 宋·胡惠齐
小齐幽僻,久无人到此,满地狼藉。
几案尘生多少憾,把玉指亲传踪迹。
画出南枝,正开侧面,花蕊俱端的。
可怜风韵,故人难寄消息。 -
27.《酹江月(题泽翁梅轴后)》 宋·王柏
今岁腊前,苦无多寒色、梅花先白。
可惜横斜清浅处,谁访孤山仙客。
玉勒寻芳,金尊护冷,定与心期隔。
夜阑人悄,可无一段春月。 -
28.《减字木兰花(咏梅)》 宋·胡平仲
天然标格。
不问青枝和绿叶。
仿佛吴姬。
酒晕无端上玉肌。
怕愁贪睡。
谁会伤春无限意。
乞与徐熙。
画出横斜竹外枝。 -
29.《金缕曲(罗帛翦梅缀枯枝,与真无异作)》 宋·蔡士裕
怪得梅开早。
被何人、香罗剪就,天工奇巧。
茅舍竹篱容不得,移向花堂深悄。
别一样、风流格调。 -
30.《王元章倒枝梅画》 明·徐渭
皓态孤芳压俗姿,不堪复写拂云枝。
从来万事嫌高格,莫怪梅花着地垂。 -
31.《菩萨蛮·也无梅柳新标格》 宋·朱淑真
也无梅柳新标格,也无桃李妖娆色。
一味恼人香,群花争敢当。
情知天上种,飘落深岩洞。
不管月宫寒,将枝比并看。 -
32.《梅花》 清·张问陶
花中资格本迟迟,铁石心肠淡可知。
此世何人能领略,为君终夜费相思。
看来风雪无多日,香到园林第几枝。
自是不开开便好,清高从未合时宜。 -
33.《梅花》 清·张问陶
香雪濛濛月影团,抱琴深夜向谁弹。
闲中立品无人觉,淡处逢时自古难。
到死还能留气韵,有情何忍笑酸寒。
天生不合寻常格,莫与春花一例看。 -
34.《折红梅·喜冰澌初泮》 宋·吴感
喜冰澌初泮,微和渐入、东郊时节。
春消息,夜来顿觉,红梅数枝争发。
玉溪仙馆,不是个、寻常标格。
化工别与、一种风情,似匀点胭脂,染成香雪。 -
35.《赋黄香梅绝句八首正月二十三作时筑楼居将就》 宋·李壁
满园春物正关情,忽到梅边肯倍明。
别有醉余霞脸在,大都风格尽飞琼。 -
36.《梅花》 宋·陈纪
冰霜骨格玉精神,索笑巡檐不厌频。
清瘦绝如人有韵,品题除是笔无尘。
一枝影裹溪山晚,万斛香中天地春。
几度见渠诗便好,此花前世定诗人。 -
37.《梅花》 宋·张道洽
数花疏疏静处芳,便成佳景不荒凉。
暖回穷谷春常早,影落寒溪水也得。
自倚风流高格调,唯消质素淡衣裳。
满天霜月花边宿,无复庄周蝶梦狂。 -
38.《梅花》 宋·张道洽
天然标格阆风乡,薄薄铅华淡淡妆。
月地向谁孤弄影,雪天蓦地忽闻香。
征鞍处处频回首,羌管声声欲断肠。
天上玉妃新谪堕,游蜂不敢近花傍。 -
39.《梅花》 宋·葛天民
桃李粗疏合负荆,岁寒标格许谁并。
花中有道须称最,天下无香可斩清。
倚竹向人如少诉,临流窥影更多情。
何当唤取湘累起,伴我空山茹落英。 -
40.《次杨梦锡雪后古梅正芳韵兼呈李史君》 宋·常不轻
郭相谋深古来少,词翰升堂为君扫。
忆君诵诗神凛然,相逢苦觉人情好。
歌词自作风格老,百壶且试开怀抱。
皂盖能忘折野梅,浣花溪里花饶笑。