-
1.《定风波·红梅》 宋·苏轼
好睡慵开莫厌迟。
自怜冰脸不时宜。
偶作小红桃杏色,闲雅,尚馀孤瘦雪霜姿。
休把闲心随物态,何事,酒生微晕沁瑶肌。
诗老不知梅格在,吟咏,更看绿叶与青枝。 -
2.《红梅三首》 宋·苏轼
怕愁贪睡独开迟,自恐冰容不入时。
故作小红桃杏色,尚余孤瘦雪霜姿。
寒心未肯随春态,酒晕无端上玉肌。
诗老不知梅格在,更看绿叶与青枝。 -
3.《好事近(同前)》 宋·李弥逊
春苑杂花芳,诗老剩夸梅格。
谁道武陵深处,便不如姑射。
莫分红浅与红深,点点是春色。
生怕一番风雨,半飘零江国。 -
4.《清平乐》 宋·李弥逊
长红小白。
何处寻梅格。
日日南山云满额。
暗老一分春色。
广平赋罢瑶香。
细□花蕊商量。
留得笔端雨露,后来收拾群芳。
二月始得此词,故于末章见意。 -
5.《兰陵王》 宋·李曾伯
甚天色。
苦问桃红李白。
伊祈氏,沙际才归,依约春回晓烟湿。
老寒犹煞忒。 -
6.《清平乐·长红小白》 宋·李弥逊
长红小白。
何处寻梅格。
日日南山云满额。
暗老一分春色。
广平赋罢瑶香。
细□花蕊商量。
留得笔端雨露,后来收拾群芳。
二月始得此词,故于末章见意。 -
7.《汉宫春(蜡梅)》 宋·张先
红粉苔墙。
透新春消息,梅粉先芳。
奇葩异卉,汉家宫额涂黄。
何人斗巧,运紫檀、翦出蜂房。 -
8.《万年欢(梅)》 宋·晁补之
心忆春归,似佳人未来,香径无迹。
雪里红梅,因甚早知消息。
百卉芳心正寂。
夜不寐、幽姿脉脉。 -
9.《好事近(蜡梅)》 宋·赵彦端
一种岁前春,谁辨额黄腮白。
风意只吟群木,与此花修别。
此花佳处似佳人,高情带诗格。
君与岁寒相许,有芳心难结。 -
10.《凤时春(见残梅)》 宋·王质
标格风流前辈。
才瞥见春风,萧然无对。
只有月娥心不退。
依旧断桥,横在流水。
我亦共、月娥同意。
肯将情移在,粗红俗翠。
除丁香蔷薇酴醿外。
便做花王,不是此辈。 -
11.《水调歌头(咏梅)》 宋·李处全
微雨眼明处,春信著南枝。
百花头上消息,为我赴襟期。
松下凌霜古干,竹外横窗疏影,同是岁寒姿。
唤取我曹赏,莫使俗流知。 -
12.《水调歌头(咏梅)》 宋·李处全
微雨眼明处,春信著南枝。
百花头上消息,为我赴襟期。
松下凌霜古干,竹外横窗疏影,同是岁寒姿。
唤取我曹赏,莫使俗流知。 -
13.《水龙吟(梅词)》 宋·赵长卿
烟姿玉骨尘埃外,看自有神仙格。
花中越样风流,曾是名标清客。
月夜香魂,雪天孤艳,可堪怜惜。
向枝间且作,东风第一,和羹事、期他日。 -
14.《念奴娇(梅)》 宋·赵长卿
水边篱落独横枝,冉冉风烟岑寂。
踏雪寻芳村路永,竹屋西头遥识。
蕙草香销,小桃红未,醉眼惊春色。
离愁何处,断肠无限陈迹。 -
15.《念奴娇·梅》 宋·辛弃疾
疏疏淡淡,问阿谁、堪比天真颜色。
笑杀东君虚占断,多少朱朱白白。
雪里温柔,水边明秀,不借春工力。
骨清香嫩,迥然天与奇绝。 -
16.《蓦山溪(赵昌父赋一丘一壑,格律高古,因效其体)》 宋·辛弃疾
饭蔬饮水,客莫嘲吾拙。
高处看浮云,一丘壑、中间甚乐。
功名妙手,壮也不如人,今老矣,尚何堪,堪钓前溪月。
病来止酒,辜负虚鹚杓。 -
17.《永遇乐(赋梅雪)》 宋·辛弃疾
怪底寒梅,一枝雪里,直恁愁绝。
问讯无言,依稀似妒,天上飞英白。
江山一夜,琼瑶万顷,此段如何妒得。
细看来,风流添得,自家越样标格。 -
18.《点绛唇·咏梅月》 宋·陈亮
一夜相思,水边清浅横枝瘦。
小窗如昼,情共香俱透。
清入梦魂,千里人长久。
君知否。
雨孱云愁。
格调还依旧。 -
19.《花心动(梅意)》 宋·高观国
碧藓封枝,点寒英、疏疏玉清冰洁。
梦忆旧家,春与新恩,曾映寿阳妆额。
绿裙青袂南邻伴,应怪我、精神都别。
恨衰晚,春风意思,顿成羞怯。 -
20.《醉落魄(次韵赵西里梅词)》 宋·张榘
瑶姬妙格。
冰姿微带霜痕拆。
一般恼杀多情客。
风弄横枝,残月半窗白。
孤山仙种曾移得。
结根久傍王猷宅。
欲笺心事呼云翮。
为报年芳,萍梗正南北。