-
161.《姚坚老见约偶成》 宋·王令
初正布新和,余腊争近候。
升腾阳力微,恇怯老阴斗。
江云荡空碧,疏雨沐清昼。
林梢释冬枯,土蘖壮春簇。 -
162.《次韵王荐推官见寄》 宋·苏辙
可怜衰病孰为媒,私喜邻邦得俊才。
玉案愧无酬锦绣,木瓜却用报琼瑰。
风流似欲传诸谢,格律犹应学老梅。
始信山川出才士,扁舟新自宛溪来。
〈荐,宣人也。
〉 -
163.《用禁物体书雪》 宋·朱翌
宵分猎猎风翻帏,平明漫漫雪拥扉。
高妆老树枝不举,深压野麰根渐肥。
削平履迹顷刻尽,吹落杨花从来稀。
饥乌大有在陈厄,循阶入房冷不飞。 -
164.《宣城书怀》 宋·朱翌
高爽清凉郡,登临佳丽都。
上连三蜀重,旁挟两淮趋。
天分光牛斗,溪行走舳舻。
新林天际浦,青草柳边湖。 -
165.《北山梨花(有序)》 明·杨基
北山梨花千树栽,年年清明花正开。
薛君好事两邀我,骑马看花携酒来。
看花出郭我所爱,况是梨花最多态。
我牵尘俗不得赴,花本无情花亦怪。 -
166.《西省海棠(有序)》 明·杨基
山西公子虬髯客,到处寻梅认香白。
春风省掖海棠开,暂去还来抛不得。
嗟我有癖常自笑,不意逢君同此癖。
晓窗云暖风日妍,数朵娉婷春半拆。 -
167.《次韵许节推喜雪》 宋·陈造
雪后缄诗送春燠,何异祠坛起只肃。
吟哦三叹思答报,几欲挥毫纸随缩。
多闻实藉益者三,敬客不啻需之六。
别君方看月弦下,及六仅比羊胛熟。 -
168.《和奇父叔夏雪五首》 宋·胡寅
懒把冬雷问告敖,休将玉雪试方皋。
但惊梁苑风流在,难继阳春格调高。
宫女妆梅皆妒色,仙山花石总泠毛。
自惭涸思无多子,糟粕何由更取醪。 -
169.《示高台足庵绍印》 宋·胡寅
万生纷纶堕迷纲,谁能自拔起情想。
隙尘初傍阴色空,烧草又趁春风长。
将身出家参佛祖,此病中作膏肓养。
足庵道人肯珍重,不与凡流较斤两。 -
170.《送林子高》 宋·叶适
老我追随亦賸人,研轩标格久成尘。
意先远水常趋海,节与修篁自作筠。
谏苑旧知欣有信,漆坊新隐叹无邻。
梅花应待行时发,野岸山房探得春。 -
171.《寄顺适》 宋·胡仲弓
标格因诗总不群,眼前余子漫纷纷。
江头社里新知已,文字行间旧识君。
心事正须豪杰道,吟声莫遣鬼神闻。
岁寒消得梅花伴,肯共扁舟载白云。 -
172.《次雪舟进退韵》 宋·胡仲弓
谁肯因贫卖宝刀,半生湖洚分蹉跎。
春回池草吟魂觉,月在梅花瘦影高。
旅况又随年事长,交情偏耐岁寒多。
顶斯标格逢人说,读到新诗语更骚。 -
173.《寄敬甫叶兄》 宋·华岳
岁欠丁卯秋,八月既生魄。
于时谪建安,脱去未有策。
忽睹星凤光,慨然陪履舄。
自谓入闽建,阅人几千百。 -
174.《红林檎近 水屯冬景,次钱素 韵》 元·邵亨贞
云树风初劲,雾窗晴尚悭。
雁落野塘暝,鹤鸣水村寒。
重来寻梅径里,渐喜嫩萼堪看。
向日院宇荒闲。 -
175.《红林檎近 水屯冬景,次钱素 韵》 元·邵亨贞
云树风初劲,雾窗晴尚悭。
雁落野塘暝,鹤鸣水村寒。
重来寻梅径里,渐喜嫩萼堪看。
向日院宇荒闲。 -
176.《重午》 宋·张镃
林间忘时节,今朝忽重午。
雨过天未昧,轻阴障初暑。
追思儿童日,争先缠彩缕。
葵榴映昌歜,梅李参角黍。 -
177.《名陈宪友清轩》 宋·陈淳
名轩何以清,惟有梅与竹。
梅清清且白,竹清清更绿。
雪蕊破清洒,霜操挺清肃。
至哉双友清,格韵真寒玉。
伊谁与之友,相对淡无欲。
清心仁智翁,妙趣於中足。 -
178.《学诗吟十首》 宋·方回
宋诗孰第一,吾赏梅圣俞。
绰有盛唐风,晚唐其劣诸。
牛尾狸无敌,马蹄鳖与俱。
龙溪奏思陵,此产臣乡闾。 -
179.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
180.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
庾岭春归,溪格早知。
雪破寒英,一点半点,月横疏影,三枝两枝。
未放高楼吹笛,且听茆舍吟诗。
十分潇洒,一段清奇。
将谓黄梅消息绝,暗香犹有好风吹。