-
61.《梅花》 清·张问陶
香雪濛濛月影团,抱琴深夜向谁弹。
闲中立品无人觉,淡处逢时自古难。
到死还能留气韵,有情何忍笑酸寒。
天生不合寻常格,莫与春花一例看。 -
62.《对梅分韵得堂字》 宋·释斯植
霜风吹短发,值此天气凉。
行行阴壑中,万树皆含芳。
相对发微咏,巡用持华觞。
嗟彼咸平人,清风生我肠。
花非不及时,众鸟何回翔。
归看两壁间,画者犹苍苍。
抱此幽露姿,愿登君子堂。 -
63.《题梅》 未知·无名
北风猎猎吹人倒,千卉千葩尽枯槁。
谁分清气到寒梅,独放银花照晴昊。 -
64.《念奴娇 辛亥新正五日,天气晴暖,偶出,道》 金朝·蔡松年
,以滴蜡黄梅侑樽。
醉归感叹节物,顾念身世,殆无以为怀,作此自解小红破雪,又一灯香动,春城节物。
春事新年独梦绕,江浦南枝横月。
万户糟邱,西山爽气,差慰人岑寂。 -
65.《和梅公仪留题重光寺罗汉院赠宪上人》 宋·王益
晓剃吟髭雪半零,海窗曾咒钵龙醒。
蚤知西竺能持法,应笑南僧不会经。
云气昼间侵尘柄,藓痕春老上铜瓶。
近来禅观都无语,手指馀花满寺庭。 -
66.《答梅圣俞问隐》 宋·谢绛
圣俞一幅书,间我小隐居。
小隐讵有异,筑室数亩馀。
岩壑不峻崒,田园非美腴。
所欲近丘墓,岁时来扫除。 -
67.《和汪正夫梅》 宋·郑獬
刘蕡直气压群才,却束尘衣取次来。
开府刚肠破金石,可能刻意赋寒梅。 -
68.《梅花》 宋·潘良贵
天与孤高花独新,世间草木信非伦。
影涵水月不受彩,气傲冰霜何待春。
冷淡自能驱俗客,风骚端合付幽人。
往来百匝阶除里,顿使心无一点尘。 -
69.《梅花》 宋·潘良贵
气欲峥嵘岁欲新,寒梅方信冠群伦。
直能平地凌封雪,可是回根迎小春。
九畹蕙兰真上客,千山桃李尽庸人。
即今攜酒江郊去,弄蕊攀条一拂尘。 -
70.《水调歌头·天地有英气》 宋·熊以宁
天地有英气,锺秀在人间。
流虹甫近华旦,维岳预生贤。
千载明良会遇,三世勋庸忠烈,谁得似家传。
高论排风俗,抗志遏狂澜。 -
71.《避地云山全父弟诗寄梅花》 宋·阳枋
骨中香彻骨中清,着雨问花不作声。
一气本同形色异,人花清杰两忘情。 -
72.《题梅坛毛庆甫云悦楼二首》 宋·萧泰来
楼立梅峰最上头,日随元气与浮游。
道心快活云心似,飞去飞来得自由。 -
73.《梅》 宋·胡仲弓
天地有生意,验之阳气回。
所以霜雪中,春风先及梅。 -
74.《咏梅》 宋·蔡士裕
风饕雪虐大江头,苔藓鳞鳞绾铁虬。
清绝一枝先百卉,密攒万蕊傲千秋。
本无烟火尘氛气,洗尽铅华脂粉羞。
月夜摧樽相对饮,恍疑身世在罗浮。 -
75.《和景夔梅四首》 宋·张明中
淡月黄昏静处芬,风来花气夺清樽。
玉妃舞罢霓裳寂,安得真香为返魂。 -
76.《梅花》 宋·王炎
岁暮杀气惨,草木华叶萎。
寒梅吐新萼,娟娟拥疏枝。
清意尘俗远,幽香风露知。
孤绝惯守独,晚出甘后时。
细推万物理,荣谢相乘除。
桃李向来繁,试问今保如。 -
77.《齐天乐 题樟镇华光阁,与宋梅洞、周秋?》 元·滕宾
文分韵,得与字(原题作前题分韵得与字,兹从刘辑滕宾涵虚词改)片帆呼渡西山曲,匆匆载将春去。
路人苍寒,浪翻红暖,一枕欹眠烟雨。
酒朋诗侣。
尽醉舞狂歌,气吞吴楚。 -
78.《梅花》 宋·王铚
孤高来处自天人,末上常先万物新。
不有大寒风气势,难开小朵玉精神。
冰溪影斗斜斜月,粉镜妆成澹澹春。
直伴东风到青子,多情不逐雪成尘。 -
79.《雪梅》 宋·朱槔
寒梅卧烟雨,山泽有奇气。
六龙扶翼之,月袂揽云辔。
先生九疑仙,心识真筌秘。
裁诗作花骨,瘦净乃可贵。 -
80.《梅花》 宋·张道洽
政尔寒阴惨淡时,忽逢孤艳映疏篱。
金紫气味无人识,玉雪襟怀只自知。
竹屋纸窗清不俗,茶瓯禅榻两相宜。
花边不敢高声语,羌管凄凉更忍吹。