-
181.《谢潘端叔惠红梅》 宋·楼钥
客来试与倚栏干,拂拂清香触鼻端。
尽做北人浑不识,不应敢作杏花看。 -
182.《谢潘端叔惠红梅》 宋·楼钥
全体江海腊里芳,紫绵新拂汉宫妆。
临川借得江梅句,倾国天教抵死香。 -
183.《谢潘端叔惠红梅》 宋·楼钥
诗老为花空自忙,想应未识此奇芳。
青枝绿叶何须辨,桃杏安能如许香。 -
184.《谢潘端叔惠红梅》 宋·楼钥
只说梅花似雪飞,朱颜谁信暗香随。
不须添上徐熙画,付与西湖别赋诗。 -
185.《谢潘端叔惠红梅》 宋·楼钥
缟裙练帨玉为肌,谁点微頳向北枝。
若使罗虬见颜色,定须将此比红儿。 -
186.《谢潘端叔惠红梅》 宋·楼钥
自昔梅花雪作团,红梅晚出可人看。
江梅不解追时好,只守冰姿度岁寒。 -
187.《红梅》 宋·楼钥
南枝零落北枝残,失喜新蕤苦耐寒。
莫道北人浑不识,南人几作杏花看。 -
188.《严先辈诗送红梅次韵》 宋·赵蕃
尽道梅花白,能红又一奇。
浑疑丹换骨,不是酒侵肌。
看此敷腴色,思侬少壮时。
盛年虽不再,犹拟岁寒知。 -
189.《红梅》 宋·曹彦约
雪月共高寒,求多意未阑。
林逋五品服,宋璟九还丹。
老友松筠健,贤宗鼎鼐酸。
任渠蜂蝶闹,难作武陵看。 -
190.《同官约赋红梅成五十六字》 宋·曹彦约
淡中著色似狂颠,心与梅同迹不然。
夺我焉支宁免俗,岂无膏沐独争先。
辨桃认杏何人拙,压雪欺霜政自妍。
只恐东君招不得,好修犹在竹篱边。 -
191.《红梅》 宋·程公许
群仙遥夜倚栏时,东阁诗成一段奇。
休遣北人轻辨认,杏繁较似乏清姿。 -
192.《红梅》 宋·苏泂
游仙一曲梦初回,依旧江南鼎鼐才。
岁晚应嫌太孤寂,未妨随俗引三杯。 -
193.《红梅》 宋·苏泂
天与清高孰我过,岁寒只合老岩阿。
无端自学闲桃杏,只恐情多事亦多。 -
194.《红梅》 宋·苏泂
等观非白亦非红,开落那知色自空。
落叶成阴花又子,几将心事托东风。 -
195.《红梅》 宋·苏泂
空墙碧水芳菲处,泣尽胭脂恨不销。
不遣二妃陪舜葬,故应泪沁雪枝条。 -
196.《和傅山父红梅韵二首》 宋·李曾伯
独立千林压众葩,正由风骨傲烟霞。
谁教群玉峰头客,也染红裙一幅纱。 -
197.《和傅山父红梅韵二首》 宋·李曾伯
节士耻随时世妆,若为妩媚著春裳。
何如清淡甘天分,莫与儿曹较色香。 -
198.《君用致红梅云不开数年矣》 宋·方岳
山家已作枯槎看,带雪移来却自春。
一夜揣摩花意思,宁将醉面向村人。 -
199.《东园赏红梅》 宋·仇远
花姨夜擣守宫血,染就南枝花貌别。
宿酲未解春正酣,一片晴霞消冻雪。
莫道有人疑作杏,老眼频看亦生缬。
东阑更有萼绿华,精神标致尤清绝。 -
200.《红梅花》 宋·董嗣杲
瘦倚西冈石圃阴,玉容忽抹艳妆深。
染春应借东君手,眩眼曾疑北客心。
霞吐丰姿情脉脉,雪遗香影梦沈沈。
粥饧风景清明近,错认庐山种一林。