-
221.《红梅》 宋·舒岳祥
雪尽西风万叶红,梅花一色照青空。
天公又恐太枯淡,故著红蓝染雪丛。 -
222.《和向监庙红梅》 宋·王洋
向来冰艳敌寒空,直待春来试浅红。
大抵一般标格在,两般颜色不须同。 -
223.《和向监庙红梅》 宋·王洋
已屡春风一醉来,不知妆镜为谁开。
虑妃只解如飘雪,也费陈王八斗才。 -
224.《和向监庙红梅》 宋·王洋
南人误种桃李栏,北人疑作杏化看。
更须结子成佳实,留到清和伴牡丹。 -
225.《和李商隐赋红梅》 宋·王洋
公主檐间睡起时,匀红行绕大安池。
北人未识春迷眼,妃子偏怜酒入肌。
更若施朱疑太赤,不须生女白如脂。
由来风骨都相似,岂为丹青别赋诗。 -
226.《和李商隐赋红梅》 宋·王洋
梅蕊年年破腊时,玉花飞舞集鸾池。
独将艳色添真色,任尔冰肌映雪肌。
带恨不妨红作泪,洗妆终见白凝脂。
可怜渠有风流句,只作歌词不作诗。 -
227.《再赋红梅》 宋·王洋
比玉比冰俱未切,恰是红儿兼比雪。
东君主掌不坚牢,也作堪怜也堪折。 -
228.《再赋红梅》 宋·王洋
为怯清宵短,然膏约凭栏。
颊疑西子醉,花误北人看。
点露燕支破,啼妆风雨残。
莫嫌翠袖薄,犹得护春寒。 -
229.《王亚之元夕招客庭下红梅两株相对盛开》 宋·王洋
君家不种通神钱,只种春色留庭前。
庭前春色谁最妍,二女解佩来江边。
沉沉华屋清夜起,火树银花月如水。
自然颜色变韶稚,况乃新妆露初洗。 -
230.《红梅》 宋·杨公远
特立孤高耐岁寒,渥丹颜貌带儒酸。
荆公诗句休拈出,北地人今已熟看。 -
231.《亦好园江梅变红仲文季直二弟有诗因次韵》 宋·喻良能
萧萧亦好耐寒枝,天与风流一段奇。
刻玉不惟工傲雪,施朱端欲妙凝脂。
佳人赪颊今才见,公子酡颜顷未知。
便好作轩名顿有,二难连璧赋清诗。 -
232.《亦好园海红黄香梅著子戏成小诗》 宋·喻良能
一枝浓艳倚东风,千叶轻黄点翠丛。
占得娉婷仍结子,故应花果谱兼通。