-
81.《次韵次尹俊卿梅花绝句》 宋·王灼
急霰争璀璨,仙摽不解寒。
汉家赵飞燕,偏许雪中看。 -
82.《次韵次尹俊卿梅花绝句》 宋·王灼
云澹飞江卑晚,飞香到短蓬。
望穷浑不见,恨满白蘋风。 -
83.《次韵次尹俊卿梅花绝句》 宋·王灼
袖寒倚修竹,暗起着人香。
联影黄昏月,亭亭上璧珰。 -
84.《次韵次尹俊卿梅花绝句》 宋·王灼
虽无适俗韵,亦有可怜香。
定自嫌朱粉,翻成点点黄。 -
85.《次韵次尹俊卿梅花绝句》 宋·王灼
堕蕊香犹嫩,空枝影半横。
江湖无限思,不独不莼羹。 -
86.《梅花绝句五首要明叔仲威同作》 宋·赵蕃
起步寒梢百尺长,骤惊触目尽琳琅。
直疑霜月能为幻,作意槛之还有香。 -
87.《梅花绝句五首要明叔仲威同作》 宋·赵蕃
谁能当此风霜面,政要渠侬铁石心。
我亦苦吟羞不足,愿从千古觅遗香。 -
88.《梅花十绝句》 宋·赵蕃
寒雀萧萧冻不喧,背人缘底过颓垣。
似矜玉粒堪充饱,啄破霜包无乃冤。 -
89.《梅花十绝句》 宋·赵蕃
桃李纷纷倚市门,岂知幽谷有佳人。
莫嗟一粒终无偶,人物谁知温太真。 -
90.《梅花十绝句》 宋·赵蕃
江上人家烟雨间,意行曾忆犯榛菅。
只今冷落人谁问,输与白鸥相对閒。 -
91.《次韵审知见示梅花长句》 宋·赵蕃
春入孤山今主谁,空留四海旧传诗。
平生我亦有成约,病起骤欣逢好枝。
欲向园林穷胜处,不堪风雨苦淹时。
忽来绝唱惊寒眼,势比南朝更崛奇。 -
92.《和虞永康梅花十绝句》 宋·魏了翁
蓬蒿已逐晓霜眠,玉立孤标汉绮园。
月澹风轻云欲压,精神千古对羲轩。 -
93.《和虞永康梅花十绝句》 宋·魏了翁
远山云抹半横簪,野色昏明水浅深。
庭外沉沉人不到,凛然玉雪对疏林。 -
94.《和虞永康梅花十绝句》 宋·魏了翁
轻寒玉蓓试新妆,已识微酸一点黄。
生意溶溶无间断,何须闻笛为沾裳。 -
95.《和虞永康梅花十绝句》 宋·魏了翁
重阴浩瀚渺无滨,草木摧残见本真。
谁识江南一枝信,明年春事正催人。 -
96.《和虞永康梅花十绝句》 宋·魏了翁
沧江卜室数年间,畚筑栽培仅息肩。
生色油然已如此,个中自有不须禅。 -
97.《和虞沧江梅花四绝句》 宋·程公许
横枝借与月传神,相对无言自目成。
好在玉壶清夜里,冷香孤艳浸空明。 -
98.《和虞沧江梅花四绝句》 宋·程公许
铜彝深养玉肤肌,更着图书绕四围。
千古离骚谁与续,袭人清韵自芳菲。 -
99.《和虞沧江梅花四绝句》 宋·程公许
暖日笼寒意小忺,为君索笑一巡簷。
细挼玉糁浮杯面,犹自诗肠示属厌。 -
100.《和若水赋圃梅花三绝句》 宋·程公许
踏雪微吟分外清,蓝桥底处觅云英。
客来何物供娱玩,竹叶新篘玉糁羹。