-
161.《鹧鸪天·雪照山城玉指寒》 宋·刘著
雪照山城玉指寒,一声羌管怨楼间。
江南几度梅花发,人在天涯鬓已斑。
星点点,月团团。
倒流河汉入杯盘。
翰林风月三千首,寄与吴姬忍泪看。 -
162.《洞仙歌·咏柳》 宋·苏轼
江南腊尽,早梅花开后,分付新春与垂柳。
细腰肢自有入格风流,仍更是、骨体清英雅秀。
永丰坊那畔,尽日无人,谁见金丝弄晴昼?
断肠是飞絮时,绿叶成阴,无个事、一成消瘦。
又莫是东风逐君来,便吹散眉间一点春皱。 -
163.《霓裳中序第一·茉莉咏》 宋·尹焕
青颦粲素靥。
海国仙人偏耐热。
餐尽香风露屑。
便万里凌空,肯凭莲叶。 -
164.《洞仙歌·江南腊尽》 宋·苏轼
江南腊尽,早梅花开后,分付新春与垂柳。
-
165.《夜合花·柳锁莺魂》 宋·史达祖
柳锁莺魂,花翻蝶梦,自知愁染潘郎。
轻衫未揽,犹将泪点偷藏。
忘前事,怯流光,早春窥、酥雨池塘。
向消凝里,梅开半面,情满徐妆。 -
166.《探芳信·为春瘦》 宋·吴文英
为春瘦。
更瘦如梅花,花应知否。
任枕函云坠,离怀半中酒。
雨声楼阁春寒里,寂寞收灯后。 -
167.《沁园春·我善观梅》 宋·无名氏
我善观梅,识梅妙处,舍我其谁。
待裁冰翦雪,已无足道,凝酥弄粉,愈不为奇。
枉费心神,巡檐索笑,点检南枝并北枝。
梅应道,似这般题品,未是相知。 -
168.《韩廷玉筑亭於官舍之旁园中故多梅会有飞雪予》 宋·张栻
南州要是梅开早,北客巡檐偏眼明。
一夜飞花来点缀,新亭而复得佳名。 -
169.《曾德礼墨梅竹篆隶皆精岁在己未示似墨梅酬价》 宋·曾丰
北枝顽顿如不仁,南枝警敏如有神。
方当群有急归宿,忽自太无偷发春。
画画清修枝拔萃,点点精明花引类。
幻尽岁寒姿者天,吾宗所幻天相似。 -
170.《赠梅谷相士》 宋·文天祥
当年寿阳额,春风点颜色。
后来广平肠,冰雪峙气骨。
世人识花面,识花还自浅。
花有岁寒心,清贞坚百炼。 -
171.《千叶黄梅歌呈王梦得张以道》 宋·张镃
笛声吹起南湖水,散作奇葩江园里。
被春收入玉照堂,不逐余芒弄红紫。
一春开霁能几时,江梅正多人来稀。
光风屈指已过半,赖有缃蕊森高枝。 -
172.《谒金门·梅粉褪》 宋·曾原一
梅粉褪。
点点雨声春恨。
半吐桃花芳意嫩。
草痕青寸寸。
把酒花边低问。
莫解寒深红损。
等待春风晴得稳。
琵琶重整顿。 -
173.《周知和以苏陈倡和韵赋水仙江梅蜡梅三种花谨》 宋·曾协
天工着意初放花,三英凛凛真一家。
镂冰点酥更团蜡,始信功深解生物。
临风却嗅心自知,粲兮粲兮哦古诗。
几年刻玉但成叶,一笑真同长康绝。 -
174.《园丁得二小花认献坐中属梅津龟翁赋之且以寄》 宋·杜范
岁功巧结束,物与七反丹。
应嫌青女妒,摇落空人寰。
耀钗云髻里,点粉黛眉间。
香色亦几何,小有即大还。 -
175.《念奴娇(咏雪)》 宋·葛长庚
广寒宫里,散天花、点点空中柳絮。
是处楼台皆似玉,半夜风声不住。
万里盐城,千家珠瓦,无认蓬莱处。
但呼童、且去探梅花、攀那树。 -
176.《俞舜俞作墨梅八轴皆取古人诗句请余赋之》 宋·沈继祖
天生万物俱森罗,诗人于梅诗独多。
不言成蹊桃与李,何敢当此不类歌。
由来画中有新诗,俞君造次以笔追。
浑然莫知诗画异,手与心犹不自知。 -
177.《烛影摇红·点点飞香》 宋·无名氏
点点飞香,见梅知道春心透。
怕寒不卷玉楼帘,羞与花同瘦。
手拈青枝频嗅。
诮冷落、蔷薇金斗。 -
178.《点绛唇(冬)》 宋·朱淑真
风劲云浓,暮寒无奈侵罗幕。
髻鬟斜掠。
呵手梅妆薄。
少饮清欢,银烛花频落。
恁萧索。
春工已觉。
点破香梅萼。 -
179.《贺新郎(十三日,小园梅枝微红点缀,便觉可句)》 宋·韩淲
梅蕊依稀矣。
岁华深、_然但把,杖藜闲倚。
山绕荒林红叶下,落日孤城烟水。
意兴寄、云何则是。 -
180.《中秋联句》 宋·吴浚
棘闱受得树凉多,耿耿孤灯奈夜何。
后夜中秋可无月,雨工先为洗银何。
中秋此去日无多,笑问青天雨若何。
旧日仙槎应好在,西风吹送上天河。