-
101.《和刘后村梅花百咏》 宋·方蒙仲
旧友凋零新友少,惟梅到处只依然。
愿言白发三千丈,饱看高花五百年。 -
102.《咏梅五十首呈史尚书》 宋·释绍嵩
衰草连天惨淡黄,梅兼白雪一时芳。
谁知老子懒成癖,花落花开已两忘。 -
103.《花犯(旧催雪词,苦不甚佳,因复作此)》 宋·刘辰翁
海山昏,寒云欲下,低低压吹帽。
平沙浩浩。
想关塞无烟,时动衰草。
苏郎卧处愁难扫。 -
104.《昭君怨(卖花人)》 宋·止禅师
担子挑春虽小。
白白红红都好。
卖过巷东家。
巷西家。
帘外一声声叫。
帘里鸦鬟入报。
问道买梅花。
买桃花。 -
105.《梅花》 宋·余观复
自是孤芳集大成,红红白白漫争名。
天边差有雪堪亚,世上更无花敢清。
笔到花光空幻想,句如和靖蔼遗声。
一枝色引窗前月,冷淡相看太古情。 -
106.《梅花引·耨银云》 宋·余观复
耨银云,锄璧月,栽得寒花寄愁绝。
阳和一点来天要,春满江南谁漏泄。 -
107.《梅花下遇小雨》 宋·杨万里
偶来花下聊散策,落英满地珠为席。
绕花百匝不忍归,生怕幽芳怨孤寂。
仰头欲折一枝斜,自插白鬓明乌纱。
傍人劝我不用许,道我满头都是花。 -
108.《偶得牡丹之白者赋之》 宋·赵蕃
梅花当冬吐冰雪,古今已复称高洁。
春风草木争宠光,尔乃白乎无得涅。
屈原放逐楚江滨,山高水疾谁与邻。
商山山中四老人,汉且终辞肯事秦。
白山茶有涪翁赋,莲自远公仍白傅。
数公已矣不可作,风雨明朝埋玉树。 -
109.《白菊花》 宋·顾逢
渊明篱落发铅华,疑是西湖处士家。
一白自知非正色,此心只俗比梅花。 -
110.《菩萨蛮》 宋·晏几道
江南未雪梅花白。
忆梅人是江南客。
犹记旧相逢。
淡烟微月中。
玉容长有信。
一笑归来近。
忆远上楼时。
晚云和雁低。 -
111.《满庭芳(和催梅)》 宋·葛立方
未许蜂知,难交雀C269,芳丛犹是寒丛。
东方解冻,春仗做春工。
何事仙葩未放,寒苞秘、冰麝香浓。
应须是,惊闻羯鼓,谁敢喷髯龙。 -
112.《点绛唇(赴池阳郡会,坐中见梅花赋丁亥九月己丑)》 宋·周必大
踏白江梅,大都玉断酥凝就。
雨肥霜逗。
痴了闺房秀。
莫待冬深,雪压风欺后。
君知否。
却嫌伊瘦。
仍怕伊僝僽。 -
113.《沁园春(梦中作梅词)》 宋·刘克庄
天造梅花,有许孤高,有许芬芳。
似湘娥凝望,敛君山黛,明妃远嫁,作汉宫妆。
冷艳谁知,素标难亵,又似夷齐饿首阳。
幽雅意,纵写之缣楮,未得毫芒。 -
114.《贺新郎(梅)》 宋·黄升
自扫梅花下。
问梢头、冷蕊疏疏,几时开也。
间者阔焉今久矣,多少幽怀欲写。
有谁是、孤山流亚。 -
115.《贺新郎(梅)》 宋·黄升
自扫梅花下。
问梢头、冷蕊疏疏,几时开也。
间者阔焉今久矣,多少幽怀欲写。
有谁是、孤山流亚。 -
116.《梅花》 宋·王安石
白玉堂前一树梅,为谁零落为谁开。
唯有春风最相惜,一年一度一归来。 -
117.《和郑康道探梅十绝句》 宋·李洪
学诗少日赋梅花,诗老忘言借齿牙。
媟语淫言漫元白,单传衣钵勿矜夸。 -
118.《梅花》 宋·潘牥
偷得湖斋半日闲,有梅此地即孤山。
瘦边似我腰全沈,白处怜渠鬓亦潘。
惟有竹君同所好,岂容蝶使戏其间。
调羹莫作儿童语,老眼相看在岁寒。 -
119.《梅》 宋·陈元晋
吾敬林隐君,终老梅花乡。
孤山足佳处,不愿白玉堂。
古来贫贱交,富贵渠相忘。
岁寒谁古心,摇摇桃李场。 -
120.《梅花》 宋·惠端方
美人在空谷,抱志苦贞洁。
不学桃李颜,甘在枯朽列。
素衣飘白云,玉佩缀明月。
肌肤炯凝脂,容色眩春雪。