-
201.《沁园春(送友人补太学)》 宋·姚勉
一部周官,学间渊源,山齐得来。
最雄姿直气,不涂脂粉,仙风道骨,不涴尘埃。
万里青云,相期阔步,底事向天门折翼回。
君知否,这白衣御史,卿相胚胎。 -
202.《齐天乐(庆湖北漕知鄂州李楼峰)》 宋·文天祥
南楼月转银河曙,玉箫又吹梅早。
鹦鹉沙晴,葡萄水暖,一缕燕香清袅。
瑶池春透。
想桃露霏霞,菊波沁晓。 -
203.《暗香(寿停云翁七十·其年,云山风有亭火后重建)》 宋·彭子翔
停云望极。
问秀溪何似,英溪风月。
劫火灰飞,又见雕檐照寒碧。
何事归来归去,似熙载、江南江北。 -
204.《与顾章书》 南北朝·吴均
仆去月谢病,还觅薜萝。
梅溪之西,有石门山者,森壁争霞,孤峰限日;幽岫含云,深溪蓄翠;蝉吟鹤唳,水响猿啼,英英相杂,绵绵成韵。
既素重幽居,遂葺宇其上。
幸富菊花,偏饶竹实。 -
205.《满庭芳 遗山乐府中附以上周泳先辑》 元·赵秉文
天上殷韩,解羁官府,烂游舞榭歌楼。
开花酿酒,来看帝王州。
常见牡丹开候,独占断、谷雨风流。
仙家好,霜天槁叶,?艳破春柔。 -
206.《留题积善院》 宋·许将
为爱山居乐,居山又忆家。
菊黄来日蕊,梅白去时花。
水阔离情远,霜晴别恨赊。
前程回首望,空指暮天霞。 -
207.《涵虚阁》 宋·储泳
菊秋梅腊百花春,过眼年华醉梦身。
今日不因登此阁,不知人世是红尘。 -
208.《别平江扬元鼎二首》 宋·陈藻
黄菊平进正绕篱,真柑续到蟹偏肥。
尝罢河豚归楫动,消梅初熟柳花飞。 -
209.《用东坡武昌寒溪韵三篇》 宋·朱槔
故园山水真奇哉,三经兰菊当年栽。
自嗟流浪不知返,江城晓角愁吹梅。
诗书邀我忽半世,车毂前却连崔嵬。
试寻夷路到圣处,马力已竭烦舆台。 -
210.《句》 宋·冯坦
终日无人到,隔林惟鸟啼。
雀舌收先雨,猫头掘带泥。
因听敲竹雨,四壁半生苔。
飘风惊日月,落叶满乾坤。 -
211.《水仙》 宋·高文虎
朝朝暮暮泣阳台,愁绝冰魂水一杯。
巫峡云深迷昨梦,潇湘雪重写余哀。
菊如相得无先意,梅亦倾心敢后开。
恼彻会心黄太史,他花从此不须栽。 -
212.《别赵丞》 宋·何文季
花县平分月,冰壶不受尘。
圆机皆中理,礼爱独亲仁。
晚菊长留节,寒梅自作春。
无家可归去,须有筑台人。 -
213.《次忠定史越王丹桂韵》 宋·胡榘
雾隐森森小山碧,不嫁东风矜国色。
流芳端自蕊珠仙,曾是先皇亲拔识。
一身便足当三千,气韵乃在黄香前。
聊同蕖菊领秋色,不与桃李争春妍。 -
214.《曹山寺》 宋·黄漳
晚宿曹山寺,僧房半劫灰。
参差惟古柏,潦倒有寒梅。
行役经年迈,劳形觉鬓颓。
间情原不减,空忆菊花杯。 -
215.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
216.《送洪景之循州参军》 宋·秦观
寒梅不自重,辄花桃李先。
矫枉有佳菊,最後众芳妍。
各因一时美,难以相嗤怜。
物理固若是,士林亦宜然。 -
217.《月夜作》 宋·陆游
江风吹微云,长空散鱼鳞。
秋露洗明月,青山涌冰轮。
我病适良已,欣然岸纶巾。
索酒恼诸儿,哦诗惊四邻。 -
218.《秋晴欲出城以事不果》 宋·陆游
古人已去不可回,今人日夜归泉台。
浮生细看只此是,到死自苦何为哉?矜名饰诈竟一世,忍寒触热忘其骸。
不令金樽映翠杓,坐待白骨生苍苔。
清秋九月瘴如洗,白盐千仞高崔嵬。 -
219.《初夏即事十二解》 宋·杨万里
狭斜只解赏春红,秋菊冬梅不负公。
我道四时俱富贵,一杯催唤藕花风。 -
220.《十月四日,同子文,克信,子潜,子直,材翁》 宋·杨万里
诚斋老子不柰静,偶拄乌藤出苔径。
独游无伴却成愁,群从同行还起兴。
每过一家添一人,须臾保社如烟云。
褰裳涉溪溪水浅,著屦度桥桥柱新。