-
1.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
2.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
3.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
4.《春日书寄东郡诸同舍》 宋·司马光
滑台古镇揭高牙,主人贤厚宾友嘉。
公庭退休射堂饮,水深绿李浮甘瓜。
清言妙谕间诙谑,笑语往反何喧哗。
别来汎滥若浮梗,尘愁俗累稠於麻。 -
5.《迟留又用韵》 宋·陈著
宿留不觉久,非因恋竹房。
山林迟老死,萍梗急贫忙。
走俗形几秽,还家梦亦香。
未能凭古语,安处是吾乡。 -
6.《雪》 宋·赵文
三更星月寒炯炯,四更霜风吹断梗。
晓来宇宙忽成空,万里天河堕无影。
人间世界积滓秽,化作太清无色境。
天上何人巧戏剧,笑我痴眠方怯冷。