-
121.《送宋端明知成都》 宋·梅尧臣
伯仲俱邦栋,朝廷倚以隆。
出为周九牧,入是汉三公。
岁易星辰转,天均雨露同。
威声满河北,事业出山东。 -
122.《戏婴图》 明·高启
芍药风栏侧,梧桐露井傍。
娇婴争晚戏,少妇斗春妆。
共诧珠生蚌,还怜玉产冈。
半披文锦褓,斜佩紫罗囊。 -
123.《涂中依韵和高主簿完翁见赠长句》 宋·晁说之
孤宿孤江嗟婉娩,穷冬残夜认璿玑。
乘槎邂逅关心切,舒锦绸缪到眼稀。
岂有梧桐留凤食,端愁霰雪犯狐衣。
秦楼老去诮多可,好听吴侬缓缓归。 -
124.《原蝗》 宋·王令
蝗生於野谁所为,秋一母死遗百儿。
埋藏地下不腐烂,疑有鬼党相收持。
寒禽冬饥啄地食,拾掇谷种无余遗。
吻惟掠卵不加破,意似留与人为饥。 -
125.《古意谢崔杨州辟七首》 宋·洪咨夔
梧桐生高冈,上有朝阳枝。
凤从南方来,览煇面下之。
一鸣寒暑平,再鸣风雨时。
啾啾百鸟群,振翼长追随。 -
126.《古乐府用礼禅灭翁韵四·凤引雏》 宋·洪咨夔
桐春华,竹秋霏,苍梧云深人未归。
乌八九子恣飞啄,夜半饱啼山月落。
鸑鷟引孤雏,肠空羽毛薄。
为言增击勿作遥,吹参差兮共飘飘。 -
127.《次韵子瞻题岐山周公庙》 宋·苏辙
周人尚记有周公,禾黍离离下有宫。
破豆烝豚非以报,野巫长跪若为通。
山围栋宇泉流近,凤去梧桐落叶闬。
有客赋诗题屋壁,二南犹自有遗风。 -
128.《普济寺遣怀》 明·刘基
江上西风一叶黄,莎鸡络纬满丛篁。
物华乘兴看都好,时序逢愁速不妨。
露下星河光潋滟,月明岩谷气清凉。
愿闻四海销兵甲,早种梧桐待凤凰。 -
129.《次韵和林彦文刘山驿作诗》 明·刘基
青泥九折度危峰,翠木千章集远风。
欲为流离安堡障,宁辞辛苦涉蒿蓬。
梧桐叶落无栖凤,荆棘枝寒有怨鸿。
旦夕升虚聊望楚,何时重赋《定方中》? -
130.《杂诗(三十三首)》 明·刘基
黄鹰食鸟雀,山鸡食虫豸。
蜂食花上蜜,虾食苔间滓。
兔食茅草根,凤食梧桐子。
所嗜由性成,易之则皆死。
冥观付一笑,谁与穷兹理。
¤ -
131.《旅兴(四十首)》 明·刘基
青青潇湘竹,猗猗被寒水。
游子如飞蓬,佳人旷千里。
登高左右望,但见黄尘起。
凤凰翔不下,梧桐化为枳。
伤怀不可道,忧念何时已。
¤ -
132.《和作哲送令德》 宋·邓肃
我瓠非五石,安能枵不用。
但恃少年气,未肯就羁鞚。
越人已断发,章甫浪出宋。
何如子建文,脱口人争讽。 -
133.《志师自通州访我於仪真因携之至长芦留语数日》 宋·仲并
通州瞿昙师,多於雁鹜行。
吾常爱志僧,谓之一凤凰。
不见十五载,访我大江傍。
留之固未遣,载以荆州航。 -
134.《题朝阳亭》 宋·李洪
新亭危冠别峰西,万壑千岩势总低。
要使登临高著眼,梧桐应有凤凰栖。 -
135.《次韵戴成叔》 宋·陈著
朝家相真贤,表表梧桐树。
群贤如凤皇,飞翔得依附。
风来惊四邻,汗走僵训注。
云胡太山巅,苍苍岂其数。 -
136.《古意四首寄张可与孙晋卿》 宋·陆文圭
长安城头红日斜,王孙金弹打乌鸦。
寄声翠凤穿云去,霜寒莫北梧桐花。 -
137.《再韵谢提举苏道山》 宋·释宝昙
手种梧桐一百围,天生鸾凤翳朝晖。
西南人物惟公在,汝颍风流只涕挥。
纵有诗筒怜苦李,岂无药裹要当归。
黑头未用黄金印,且与斯民共瘠肥。 -
138.《偈颂一百二十三首》 宋·释崇岳
一著高一著,一步阔一步。
明眼人前,犹涉路布。
凤栖不在梧桐树。 -
139.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
荆棘林,大火聚。
峭壁深阬,无栖泊处。
真饶伊瞥转一机,转得身,通得步。
瑞岩未改轻相许,何故凤栖不在梧桐树。 -
140.《偈颂一百四十一首》 宋·释师范
面面相看,眼眼厮觑。
衣外别传,有甚凭据。
倒却门前刹竿著,凤栖不在梧桐树。