-
141.《禅人请赞》 宋·释师范
须发蓬松,,眼孔定动。
解拈死货,手头活弄。
触著梧桐老树椿,等闲惊起丹山凤。 -
142.《桐溪》 宋·释文珦
修梧散瑶碧,溪水涵清漪。
凡翼毋饮栖,凤鸟当来仪。
山人以自鸣,俗士安能知。
陵谷可变迁,此志当勿移。 -
143.《又上座主李左史八十韵》 宋·程公许
江路三年别,心旌万里摇。
登龙空有梦,蛰蚁困无聊。
侧听除书峻,深期庙论调。
方看仪玉笋,胡遽理荪桡。 -
144.《赠饶阳张司户燧》 唐·李白
朝饮苍梧泉,夕栖碧海烟。
宁知鸾凤意,远托椅桐前。
慕蔺岂曩古,攀嵇是当年。
愧非黄石老,安识子房贤。 -
145.《严氏古琴》 宋·艾性夫
苍梧弓剑俱尘土,一片枯桐尚传古。
有弦弹入碧虚寒,彩凤应来兽应舞。
物真物赝不必论,立名幸有古意存。
南风不作民正愠,我欲抱渠招帝魂。