-
21.《放歌行》 明·刘基
鸿鹄搏紫霄,鸠守苞桑。
岂惟异所志,羽翼有短长。
玄阴变白昼,闇虚侵太阳。
一鹿走中原,熊虎竞腾骧。 -
22.《程顺子升斋》 宋·吴泳
雨养焦谷牙,清晨勃然兴,风入春笋节,一夕长数层。
地道元敏树,生意实可徵。
一息不滋长,枯荄莽丘陵。 -
23.《寿周提刑二首》 宋·吴泳
自乞银符守汉嘉,就持汉节问梅花。
庭扉讼少閒微棘,堰水流多沤紵麻。
论击回邪羝触角,化销强暴鼠无牙。
更看植杖扶犁叟,清议依前说使家。 -
24.《清湖山大火》 宋·胡寅
青天露坐月敛昏,忽见山烧明溪村。
转移胡床饱寓目,猎猎变态真难论。
清湖之山峨帝阍,盘陀四隤如云屯。
千章大材翳山黑,忽作秋树繁鲜緼。 -
25.《上曹宪使五十韵》 宋·程公许
骥不称其力,文当与德兼。
褊能多悻悻,小器成沾沾。
行世吾谁与,窥公意自厌,秉心漫以格,植操静而廉。 -
26.《赓南塘桂吟》 宋·卫宗武
卉木摇落如齿牙,红紫净尽无浮花。
秋芳俄从天上至,人世有香谁敢夸。
累累金粟叠为蕊,风韵别自成一家。
葱葱绿玉不乞讨色,岁寒气节何以加。 -
27.《酹江月 平阳府卒第,有来禽两株,以托根官》 元·王恽
卿来培植顾护,始知重惜。
今年清明前,花盛开,芳姿绰约,顿增容色。
侯置酒高会,遂极欢赏。
予因念草木之微,岂轻重显晦,亦有数存(存下原有为字,兹据宋宾王校本秋润乐府删),其间耶,乃以酹江月歌之。 -
28.《和孟阜老梅韵》 宋·陈傅良
望美人兮天一隅,薜萝为衣颠倒披。
水竹隔我不可趋,今我搔首三岁余。
汉庭年少六七奇,须眉皓白来何为。
我欲避寝问之道,安得玉貌生枯肌。 -
29.《素馨茉莉》 宋·陈宓
骨细肌丰一样香,沉香亭北象牙床。
移根若向清都植,应忆当年瘴雨乡。 -
30.《次韵宾旸张考坞观茶花》 宋·方回
头上洒酒巾,吹风行欹斜。
野径政自稳,世途殊未涯。
礼能致商皓,势足屈孟嘉。
君身独自由,时到山人家。 -
31.《送医工郭耕道》 宋·方回
上古三皇轩农羲,天始有柱地有基。
腹虚与实疗民饥,心塞与开植民彝。
保民性命专厥司,握生杀权名曰医。
万事万物有偶奇,一阴一阳之所为。 -
32.《和棁弟矮松寺留题》 宋·苏颂
曲干隐腾蛇,樛枝展翠华。
何年乔岳种,移植法王家。
得地烟云润,盘根岁月赊。
纵横齐殿角,偃蹇拂檐牙。 -
33.《和胡仲方抚干白瑞香及黄橼韵》 宋·孙应时
翠锦熏笼白玉花,几年庐阜饱烟霞。
定知姑射同肌骨,可必离骚借齿牙。
心事早陪三友约,国香今压五侯家。
主人对植无我费,胜乞卢仝七枕茶。