-
1.《代曲江老人百韵(年十六时作)》 唐·元稹
何事花前泣,曾逢旧日春。
先皇初在镐,贱子正游秦。
拨乱干戈后,经文礼乐辰。
徽章悬象魏,貔虎画骐驎。 -
2.《奉和袭美古杉三十韵》 唐·陆龟蒙
众木尽相遗,孤芳独任奇。
锸天形硉兀,当殿势頫危。
恐是夸娥怒,教临嶻嶭衰。
节穿开耳目,根瘿坐熊罴。 -
3.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
4.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
5.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
6.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
7.《枯树赋》 南北朝·庾信
殷仲文风流儒雅,海内知名。
世异时移,出为东阳太守。
常忽忽不乐,顾庭槐而叹曰:“此树婆娑,生意尽矣!”。
至如白鹿贞松,青牛文梓。 -
8.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
9.《此君轩》 宋·范端臣
主人结屋清溪侧,对敞轩扉幽更僻。
自怜桃李涴尘泥,故植琅玕对丛碧。
只今俗子纷廛阓,铜臭熏天夸侈极。
曲眉皓具宴华堂,嫚绿妖红醉春色。
争如此处是潇洒,左右牙签散图籍。
暑风韵玉脱豹胎,凉月影金交兎魄。 -
10.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
11.《仙都山独峰大雪歌》 宋·陈仁玉
仙居仙人游仙都,帝遣滕六为先驱。
天花撩乱缤纷舞,秉圭植璧仙灵趋。
削瓜青玉一万仞,拔地挺挺撑元虚。
人言黄帝此轻举,上有莲花开碧湖。 -
12.《庆涂权尉三首》 宋·陈元晋
朝忧猛虎夕长蛇,吊战场方忆李华。
自笑病来宽带眼,那能老去植幢牙。
如君政合登东阁,顾我惟堪老北涯。
宾主秋风南浦路,旗铃好听捷音哗。 -
13.《太仓隆福寺创观音院以诗百韵寄妙观大师且呈》 宋·郏亶
珍重妙观师,书来再三读。
不蒙促归计,乃忧旷笺牍。
疑师未相知,待我尚尘俗。
窃闻构新殿,东畔建廊屋。 -
14.《书黄贺州平蛮事后》 明·胡翰
荆楚绵百越,襟带极遐裔。
连山限车辙,外薄海无际。
风气何纷厖,群蠢动相噬。
古虽郡县置,画地出租税。 -
15.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
16.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
17.《和蔡景繁海州石室》 宋·苏轼
芙蓉仙人旧游处,苍藤翠壁初无路。
戏将桃核裹黄泥,石间散掷如风雨。
坐令空山出锦绣,倚天照海花无数。
花间石室可容车,流苏宝盖窥灵宇。 -
18.《和蔡景繁海州石室芙蓉仙人(石曼卿也)旧游》 宋·苏轼
无数。
花间石室可容车,流苏宝盖窥灵宇。
何年霹雳起神物,玉棺飞出王乔墓。
当时醉卧动千日,至今石缝余糟醑。 -
19.《中秋湘南楼饯张昭州》 宋·刘克庄
台使选良牧,诏下帝曰俞。
高牙植华艦,钱者来倾郛。
明月满丽谯,寒光映尊壶。
桂人愿少留,昭人望疾驱。 -
20.《偶兴》 宋·杨亿
芳兰滋九畹,萧蒿亦旁植。
威凤翔丹山,鸱枭犹接翼。
雅琴歌南风,蛙鸣不容息。
骊珠媚清川,鱼目光激射。