-
1.《送衡州薛从事》 唐·郑巢
吟去望双旌,沧洲晚气清。
遥分高岳色,乱出远蝉声。
楚霁云连寺,湘寒浪浸城。
孤猿不可听,一听白髭生。 -
2.《酬刘谷立春日吏隐亭见寄》 唐·李郢
孤亭遥带寺,静者独登临。
楚霁江流慢,春归泽气阴。
野田青牧马,幽竹暖鸣禽。
日日年光尽,何堪故国心。 -
3.《酬刘谷立春日吏隐亭见寄》 唐·李郢
孤亭遥带寺,静者独登临。
楚霁江流慢,春归泽气阴。
野田青牧马,幽竹暖鸣禽。
日日年光尽,何堪故国心。 -
4.《奉和张燕公早霁南楼》 唐·赵冬曦
方曙跻南楼,凭轩肆遐瞩。
物华荡暄气,春景媚晴旭。
川霁湘山孤,林芳楚郊缛。
列岩重叠翠,远岸逶迤绿。 -
5.《湖中晚霁》 唐·常建
湖广舟自轻,江天欲澄霁。
是时清楚望,气色犹霾曀。
踟蹰金霞白,波上日初丽。
烟虹落镜中,树木生天际。 -
6.《河中晚霁》 唐·韦建
湖广舟自轻,江天欲澄霁。
是时清楚望,气色犹霾曀。
踟蹰金霞白,波上日初丽。
烟红落镜中,树木生天际。 -
7.《岁杪将发楚州呈乐天》 唐·刘禹锡
楚泽雪初霁,楚城春欲归。
清淮变寒色,远树含清晖。
原野已多思,风霜潜减威。
与君同旅雁,北向刷毛衣。 -
8.《江亭春霁》 唐·李郢
江蓠漠漠荇田田,江上云亭霁景鲜。
蜀客帆樯背归燕,楚山花木怨啼鹃。
春风掩映千门柳,晓色凄凉万井烟。
金磬泠泠水南寺,上方僧室翠微连。 -
9.《江亭春霁》 唐·李郢
江蓠漠漠荇田田,江上云亭霁景鲜。
蜀客帆樯背归燕,楚山花木怨啼鹃。
春风掩映千门柳,晓色凄凉万井烟。
金磬泠泠水南寺,上方僧室翠微连。 -
10.《莲塘霁望》 唐·刘兼
新秋菡萏发红英,向晚风飘满郡馨。
万叠水纹罗乍展,一双鸂鶒绣初成。
采莲女散吴歌阕,拾翠人归楚雨晴。
远岸牧童吹短笛,蓼花深处信牛行。 -
11.《新秋霁后晚眺怀先公》 唐·齐己
雨霁湘楚晚,水凉天亦澄。
山中应解夏,渡口有行僧。
鸟列沧洲队,云排碧落层。
孤峰磬声绝,一点石龛灯。 -
12.《秋霁(云麓园长桥)》 宋·吴文英
一水盈盈,汉影隔游尘,净洗寒绿。
秋沐平烟,日回西照,乍惊饮虹天北。
彩阑翠馥。
锦云直下花成屋。 -
13.《西窗烛(雨霁江行自度)》 宋·谭宣子
春江骤涨,晓陌微干,断云如梦相逐。
料应怪我频来去,似千里迢遥,伤心极目。
为楚腰、惯舞东风,芳草萋萋衬绿。
燕飞独。 -
14.《巫山一段云·雨霁巫山上》 五代·毛文锡
雨霁巫山上,云轻映碧天。
远风吹散又相连,十二晚峰前。
暗湿啼猿树,高笼过客船。
朝朝暮暮楚江边,几度降神仙。 -
15.《积雨初霁乘兴邀王和叟赵久成二监郡游南山饮》 宋·赵公硕
云间飞阁倚峥嵘,烟外寒江坠镜清。
绝巘高头惟古木,断崖直下只孤城。
二年谩结巴南恨,万里空县楚客情。
鼓吹不须催我去,夕阳犹傍远山明。 -
16.《谒告之楚出都间晚泊》 宋·张耒
马迹不在眼,浪声初泊船。
苍禾荒霁泽,红树表霜川。
淮海南浮地,星辰北拱天。
东方聊一饱,楚稻不论钱。 -
17.《秋日晨与寄楚望》 宋·张耒
夜雨霁清晓,浮云散凉川。
幽人理青发,汲彼石井泉。
焚香展素帙,持珠讽妙言。
晨晖淡悠扬,秋霞丽绀天。 -
18.《念奴娇·绿云霁雨》 宋·无名氏
绿云霁雨,倚晴空千尺,长江澄縠。
十里薰低、绣幕四叶,其馀华屋。
怪得清都,奔云拥鹤,环佩声相续。
朝来无是,有人初降仙箓。 -
19.《路中月夕登霁景台与唐英话别》 宋·梅尧臣
风枝不动月光午,况是高台过新雨。
吴客方思千里归,不负洛阳尘与土。
到时水落鳜鲈肥,香稻初炊鱠红缕。
休言羊酪敌蓴羹,我亦长吟念东楚。
平胡马嘶谁可留,去去相望富春渚。 -
20.《次韵和表弟张湜秋霁之什》 宋·杨亿
轻飚习习起青蘋,宿雾全开霁色新。
高阁晴曦射疏牖,虚堂润气彻华茵。
垫馀巾角曾衝雨,晦尽琴徽旋拂尘。
楚泽潦收湖水白,归舟遥忆洞庭人。