-
1.《老身》 宋·释文珦
老身到此合称翁,双足蹒跚两耳聋。
聊托迂疎民世表,幸无名字到官中。
生期槁木寒灰尽,性与孤猿野鹤同。
去岁有锥无地卓,今年锥地并皆空。 -
2.《漫兴二首》 宋·刘克庄
送老虚无寂寞滨,圣朝乃复记遗民。
□摛温洛荥河笔,藻饰寒灰槁木身。
虽拜老龙呼学士,肯教夜鹤怨山人。
它时题向征西墓,道是先皇献纳臣。 -
3.《蔡天逸以诗寄梅诗至梅不至》 宋·毛滂
应念萧寒槁木身,殷勤分寄岭头春。
冰肌玉骨终安在,赖有清诗为写真。 -
4.《辞于秘丞》 宋·释重顯
永夜潜思槁木身,蓬仙门馆渐经旬。
虽干清政为高客,争奈白云无主人。
岩泻瀑泉机未息,雨零寒叶梦犹频。
此时贤宰容归去,古像焚檀祝有因。 -
5.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
6.《隐几》 唐·白居易
身适忘四支,心适忘是非。
既适又忘适,不知吾是谁。
百体如槁木,兀然无所知。
方寸如死灰,寂然无所思。
今日复明日,身心忽两遗。
行年三十九,岁暮日斜时。
四十心不动,吾今其庶几。 -
7.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
8.《勉时思王和尚留》 宋·李曾伯
面壁者十年,桑下者一宿。
时止则止行则行,可久则久速则速。
时思老子苦硬人,孤云其身心槁木。
三年牢落此山中,禅衲争归众魔伏。 -
9.《寄李道士》 唐·贯休
常见高人说,犹来不偶然。
致身同槁木,话道出忘诠。
长啸仙钟外,眠楂海月边。
倘修阴姹姹,一望寄余焉。 -
10.《满庭芳》 宋·陈瓘
槁木形骸,浮云身世,一年两到京华。
又还乘兴,闲看洛阳花。
闻道革呈红最好,春归后、终委泥沙。
忘言处,花开花谢,不似我生涯。 -
11.《偈十六首》 宋·释行瑛
德山棒如雨点,临济喝似雷鸣。
虽然声振一时风流万世,检点得来还是强生节目。
华藏则不与么,三间茆屋。
十里松门,健则纵步閒游, -
12.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
行乐惜芳辰,秋风常苦早。
谁知念离别,喜见秋瓜老。
秋瓜感霜霰,茎叶飒已槁。
宦游归无时,身若马系皁。
悲鸣念千里,耿耿志空抱。
多忧竟何为,使汝玄发缟。 -
13.《次韵王巩独眠》 宋·苏轼
居士身心如槁木,旅馆孤眠体生粟。
谁能相思琢白玉,服药千朝偿一宿。
天寒日短银灯续,欲往従之车脱轴。
何人吹断参差竹,泗水茫茫鸭头绿。 -
14.《次韵致远木人洲二首》 宋·王安石
杌尔何年客此洲,飘流谁弃止谁收。
无心使口肝使目,有干作身根作头。
暴露神灵难寄托,祷祠村落几依投。
纷纷翦纸真虚负,立槁安知富可求。 -
15.《题漫斋壁》 宋·范成大
汉阴无械可容机,岁晚功名一衲衣。
槁木闲身随念懒,浮云幻事转头非。
三彭已罢庚申守,五鬼从教乙丑归。
富贵神仙两俱累,此心安处是真依。 -
16.《读老子》 宋·陆游
放翁晨兴坐龟堂,古铜匜烧海南香。
临目接手精思床,身如槁木心如墙。
八十一章独置傍,徐起开读声琅琅。
怳然亲见古伯阳,袂属关尹肩庚桑。 -
17.《屏迹》 宋·陆游
屏迹乱山中,观身槁木同。
桑麻安旧业,薪水付村童。
不散婴儿朴,常存太古风。
一钱无用处,那复计囊空。 -
18.《赠豫知子》 宋·刘克庄
隔膜能知人肺肝,瞭如烛照与龟鑽。
敏于一行推棋子,妙似尧夫测牡丹。
道是鬼来疑太黠,蓦然仙去觅应难。
身今槁木寒灰样,惭愧巫咸子细看。 -
19.《朔斋竹溪盛称鉴台李君谈天小诗戏赠》 宋·刘克庄
品题经二紫薇公,携袖中诗访老农。
远祖似曾为藏史,前身莫便是淳风。
自怜槁木灰生意,绝怕菱花照丑容。
但愿海乡鱼稻熟,耄夫不复问穷通。 -
20.《次韵王适雪晴复雪二首》 宋·苏辙
骄阳得一雪,逾尺应更好。
晨兴视窗隙,惊见晴霞杲。
九衢无停迹,狼籍须一扫。
空余浩然气,凛凛接清昊。