-
1.《宫词一百首》 宋·岳珂
银罂翠筦恰冬时,近腊金门赐口脂。
无数槐笼擎积雪,日华渐上万年枝。 -
2.《念奴娇(和臞山用槐城韵见寿)》 宋·刘辰翁
沧洲一叶,待借君、回我炉亭春意。
突兀灵光无立壁,八面江风寒齿。
响D93B廓深,笼门槛赤,数月今才几。
千年未论,岂无数十年计。 -
3.《寒食应制》 唐·韦承庆
凤城春色晚,龙禁早晖通。
旧火收槐燧,馀寒入桂宫。
莺啼正隐叶,鸡斗始开笼。
蔼蔼瑶山满,仙歌始乐风。 -
4.《夏日游山家同夏少府》 唐·骆宾王
返照下层岑,物外狎招寻。
兰径薰幽珮,槐庭落暗金。
谷静风声彻,山空月色深。
一遣樊笼累,唯馀松桂心。 -
5.《久戍边城有怀京邑》 唐·骆宾王
扰扰风尘地,遑遑名利途。
盈虚一易舛,心迹两难俱。
弱龄小山志,宁期大丈夫。
九微光贲玉,千仞忽弹珠。 -
6.《春归昌谷》 唐·李贺
束发方读书,谋身苦不早。
终军未乘传,颜子鬓先老。
天网信崇大,矫士常慅慅。
逸目骈甘华,羁心如荼蓼。 -
7.《寄元九》 唐·白居易
身为近密拘,心为名检缚。
月夜与花时,少逢杯酒乐。
唯有元夫子,闲来同一酌。
把手或酣歌,展眉时笑谑。 -
8.《三不为篇》 唐·海顺
我欲偃文修武,身死名存。
斫石通道,祈井流泉。
君肝在内,我身处边。
荆轲拔剑,毛遂捧盘。 -
9.《同韩给事观毕给事画松石》 唐·皇甫冉
海峤微茫那得到,楚关迢递心空忆。
夕郎善画岩间松,远意幽姿此何极。
千条万叶纷异状,虎伏螭盘争劲力。 -
10.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。