-
1.《樛木》 先秦·佚名
南有樛木,葛藟累之。
乐只君子,福履绥之。
南有樛木,葛藟荒之。
乐只君子,福履将之。
南有樛木,葛藟萦之。
乐只君子,福履成之。 -
2.《樛木》 先秦·诗经
南有樛[1]木,葛藟[2]累之。
乐只君子,福履绥之。
南有樛[1]木,葛藟[2]荒之。
乐只君子,福履将之。
南有樛[1]木,葛藟[2]萦之。
乐只君子,福履成之。 -
3.《续南有樛木》 宋·曾丰
彼樛者木,轮囷其质。
既干既跋,匪枉伊直。
时平倒植。
自卑自抑。 -
4.《续南有樛木》 宋·曾丰
彼樛者木,拥肿其资。
既节既枝,匪正伊欹。
时乎倒垂,自抑自卑。
勃窣离奇,根恬蔕怡,于性元兮弗迷。 -
5.《续南有樛木》 宋·曾丰
弗适时好,暴客不到。
暴客不到,轶出乎危道。 -
6.《续南有樛木》 宋·曾丰
费迷性元,灵主长存。
灵主长存,驯入乎妙门。 -
7.《续南有樛木》 宋·曾丰
危道我了,妙门我入。
有谓我为兮不才之物。