-
1.《安福界上远山之巅樵者颇众而山色如墨盖烧余》 宋·赵蕃
日上野烧没,云端樵路分。
猿猱同矫矫,斤斧竞纷纷。
有妇能供饷,携篮更采芹。
田桑虽未动,尔事亦云勤。 -
2.《初授官题高冠草堂》 唐·岑参
三十始一命,宦情多欲阑。
自怜无旧业,不敢耻微官。
涧水吞樵路,山花醉药栏。
只缘五斗米,辜负一渔竿。 -
3.《春日焦山观瘞鹤铭》 宋·吴琚
昔爱山樵书,今踏山樵路。
江边春事动,梅柳皆可赋。
荦确石径微,白浪洒衣履。
临渊鱼龙惊,扪崖猿鸟惧。 -
4.《宿云门寺》 唐·宋之问
云门若邪里,泛鹢路才通。
夤缘绿筱岸,遂得青莲宫。
天香众壑满,夜梵前山空。
漾漾潭际月,飗飗杉上风。 -
5.《金精山》 宋·曾原
散策深寻紫翠边,雨余林密意苍然。
玄崖拥路奇千叠,邃洞扃抽自一天。
殿古尚存唐岁月,地灵疑带汉风烟。
斜阳欲趁归樵路,倚杖更听云听泉。 -
6.《三雪诗用前韵寓三字》 宋·项安世
令月浓于耜,丰年兆太平。
片飞何粲者,磈落太麤生。
薛凤崩腾势,巫猿寂寞声。
冰溪无豕渡,樵路有人行。 -
7.《春日山庄》 唐·韦述
初岁开韶月,田家喜载阳。
晚晴摇水态,迟景荡山光。
浦净渔舟远,花飞樵路香。
自然成野趣,都使俗情忘。 -
8.《田家即事》 唐·祖咏
旧居东皋上,左右俯荒村。
樵路前傍岭,田家遥对门。
欢娱始披拂,惬意在郊原。
馀霁荡川雾,新秋仍昼昏。 -
9.《宴南亭》 唐·王昌龄
寒江映村林,亭上纳鲜洁。
楚客共闲饮,静坐金管阕。
酣竟日入山,暝来云归穴。
城楼空杳霭,猿鸟备清切。
物状如丝纶,上心为予决。
访君东溪事,早晚樵路绝。 -
10.《田园作》 唐·孟浩然
弊庐隔尘喧,惟先养恬素。
卜邻近三径,植果盈千树。
粤余任推迁,三十犹未遇。
书剑时将晚,丘园日已暮。 -
11.《鸣皋歌奉饯从翁清归五崖山居(河南府陆浑县有鸣皋山)》 唐·李白
忆昨鸣皋梦里还,手弄素月清潭间。
觉时枕席非碧山,侧身西望阻秦关。
麒麟阁上春还早,著书却忆伊阳好。 -
12.《宿花石戍(长沙有渌口、花石二戍)》 唐·杜甫
午辞空灵岑,夕得花石戍。
岸疏开辟水,木杂今古树。
地蒸南风盛,春热西日暮。
四序本平分,气候何回互。 -
13.《晚入宣城界(一作春江晚行)》 唐·钱起
斜日片帆阴,春风孤客心。
山来指樵路,岸去惜花林。
海气蒸云黑,潮声隔雨深。
乡愁不可道,浦宿听猿吟。 -
14.《寄刘八山中》 唐·皇甫冉
东皋若近远,苦雨隔还期。
闰岁风霜晚,山田收获迟。
茅檐燕去后,樵路菊黄时。
平子游都久,知君坐见嗤。 -
15.《酬包评事壁画山水见寄》 唐·皇甫冉
一官知所傲,本意在云泉。
濡翰生新兴,群峰忽眼前。
黛中分远近,笔下起风烟。
岩翠深樵路,湖光出钓船。
寒侵赤城顶,日照武陵川。
若览名山志,仍闻招隐篇。
遂令江海客,惆怅忆闲田。 -
16.《寄刘方平大谷田家》 唐·皇甫冉
故山闻独往,樵路忆相从。
冰结泉声绝,霜清野翠浓。
篱边颍阳道,竹外少姨峰。
日夕田家务,寒烟隔几重。 -
17.《寄刘方平大谷田家》 唐·皇甫冉
故山闻独往,樵路忆相从。
冰结泉声绝,霜清野翠浓。
篱边颍阳道,竹外少姨峰。
日夕田家务,寒烟隔几重。 -
18.《灞岸别友》 唐·戴叔伦
车马去迟迟,离言未尽时。
看花一醉别,会面几年期。
樵路高山馆,渔洲楚帝祠。
南登回首处,犹得望京师。 -
19.《和裴延龄尚书寄题果州谢舍人仙居》 唐·卢纶
飘然去谒八仙翁,自地从天香满空。
紫盖迥标双鹤上,语音犹在五云中。
青溪不接渔樵路,丹井唯传草木风。
歌此因思捧金液,露盘长庆汉皇宫。 -
20.《题郑大有隐居》 唐·李商隐
结构何峰是,喧闲此地分。
石梁高泻月,樵路细侵云。
偃卧蛟螭室,希夷鸟兽群。
近知西岭上,玉管有时闻。