-
1.《陈无逸教论赴攸州》 宋·戴表元
白露西风湘水清,苍霞南岳晚天明。
离家休说三千里,行道新看第一程。
橘味熟来思母遗,草名疑处教儿评。
人生谁是安居者,早拾貂蝉映父兄。 -
2.《拣贡橘书情》 唐·白居易
洞庭贡橘拣宜精,太守勤王请自行。
珠颗形容随日长,琼浆气味得霜成。
登山敢惜驽骀力,望阙难伸蝼蚁情。
疏贱无由亲跪献,愿凭朱实表丹诚。 -
3.《袭美以春橘见惠兼之雅篇,因次韵酬谢》 唐·陆龟蒙
到春犹作九秋鲜,应是亲封白帝烟。
良玉有浆须让味,明珠无颣亦羞圆。
堪居汉苑霜梨上,合在仙家火枣前。
珍重更过三十子,不堪分付野人边。 -
4.《庭橘》 唐·贯休
蚁踏金苞四五株,洞庭山上味何殊。
不缘松树称君子,肯便甘人唤木奴。 -
5.《敕移橘栽》 唐·张彪
南橘北为枳,古来岂虚言。
徙植期不变,阴阳感君恩。
枝条皆宛然,本土封其根。
及时望栽种,万里绕花园。 -
6.《廉州龙眼质味殊绝可敌荔支》 宋·苏轼
龙眼与荔支,异出同父祖。
端如甘与橘,未易相可否。
异哉西海滨,琪树罗玄圃。
累累似桃李,一一流膏乳。 -
7.《暇日步西园感物辄为诗得七篇·橘》 宋·张耒
奇林蕴贞粹,健叶圆青鲜。
中有碧瑶实,正味百果先。
贡包登尧俎,颂德列骚篇。
李衡空庸材,徒烈木奴千。 -
8.《和天启惠橘诗》 宋·张耒
十年不摘洞庭霜,喜见新苞照眼黄。
但对典刑休嗜味,虎贲犹得作中郎。 -
9.《近有谢师厚寄襄阳柑子乃吴人所谓绿橘耳今王》 宋·梅尧臣
荆州持大橘,亦自名黄柑。
忽得洞庭美,气味何可参。
送生吴洲思,恨不羽翼南。 -
10.《卫卿叔自青旸寄诗一卷以饮酒果核殽味烹茶斋》 宋·葛立方
席中珍核来异方,乌椑正绿金枨黄。
大谷消梨紫蒂长,蒲萄马乳堆西凉。
深秋杨梅有何尝,罗浮定逢何二娘。
洞庭霜橘苞苴忙,吴姬手擘三日香。