-
1.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
2.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
3.《东门行》 宋·文同
土有失所偶,难甘蓬荜微。
拔剑出东门,感愤不顾归。
贤哉彼嘉匹,逐逐牵其衣。
愿同此{檀木换饣}粥,节义安得违。
况今谓清世,不可复为非。 -
4.《十月九日同公美践上林之纪回纪实》 宋·陈文蔚
景入小春方嫩寒,缓行不觉鸟间关。
倚空叠嶂何崷崒,带石清溪屡绕环。
政拟徘徊檀木岭,且先点检上林山。
杖藜未作忙归计,又喜临清得钓湾。 -
5.《木兰》 唐·唐彦谦
众花摇落正无憀,脉脉芳丛契后凋。
舒卷绿苞临小槛,剪裁檀的缀长条。
独当春尽情何限,尚有秋期别未遥。
桃叶近来消息绝,见君长忆渡江桡。 -
6.《木兰花》 唐·毛熙震
掩朱扉,钩翠箔,满院莺声春寂寞。
匀粉泪,恨檀郎,一去不归花又落¤
对斜晖,临小阁,前事岂堪重想著。
金带冷,画屏幽,宝帐慵熏兰麝薄。 -
7.《木兰花》 唐·徐昌图
沉檀烟起盘红雾,一箭霜风吹绣户。
汉宫花面学梅妆,谢女雪诗栽柳絮¤
长垂夹幕孤鸾舞,旋炙银笙双凤语。
红窗酒病嚼寒冰,冰损相思无梦处。 -
8.《木兰花(四之三·林钟商)》 宋·柳永
虫娘举措皆温润。
每到婆娑偏恃俊。
香檀敲缓玉纤迟,画鼓声催莲步紧。
贪为顾盼夸风韵。
往往曲终情未尽。
坐中年少暗消魂,争问青鸾家远近。 -
9.《木兰花(晏观文画堂席上·般涉调)》 宋·张先
檀槽碎响金丝拨。
露湿浔阳江上月。
不知商妇为谁愁,一曲行人留晚发。
画堂花入新声别。
红蕊调高弹未彻。
暗将深意语胶弦,长愿弦丝无断绝。 -
10.《木兰花》 宋·晏殊
紫薇朱槿繁开后。
枕簟微凉生玉漏。
玳筵初启日穿帘,檀板欲开香满袖。
红衫侍女频倾酒。
龟鹤仙人来献寿。
欢声喜气逐时新,青鬓玉颜长似旧。 -
11.《木兰花》 宋·晏殊
春葱指甲轻拢捻。
五彩条垂双袖卷。
寻香浓透紫檀槽,胡语急随红玉腕。
当头一曲情无限。
入破铮琮金凤战。
百分芳酒祝长春,再拜敛容抬粉面。 -
12.《木兰花》 宋·晏殊
红绦约束琼肌稳。
拍碎香檀催急衮。
垅头呜咽水声繁,叶下间关莺语近。
美人才子传芳信。
明月清风伤别恨。
未知何处有知音。
长为此情言不尽。 -
13.《减字木兰花》 宋·欧阳修
画堂雅宴。
一抹朱弦初入遍。
慢捻轻笼。
玉指纤纤嫩剥葱。
拨头尫利。
怨月愁花无限意。
红粉轻盈。
倚暖香檀曲未成。 -
14.《减字木兰花》 宋·欧阳修
歌檀敛袂。
缭绕雕梁尘暗起。
柔润清圆。
百琲明珠一线穿。
樱唇玉齿。
天上仙音心下事。
留往行云。
满坐迷魂酒半醺。 -
15.《木兰花令》 宋·黄庭坚
新年何许春光漏。
小院闭门风日透。
酥花入坐颇欺梅,雪絮因风全是柳。
使君落笔春词就。
应唤歌檀催舞袖。
得开眉处且开眉,人世可能金石寿。 -
16.《木兰花》 宋·贺铸
银簧雁柱香檀拨。
镂板三声催细抹。
舞腰轻怯绛裙长,羞按筑球花十八。
东城柳岸匆匆发。
画舫一篙烟水阔。
可怜单枕欲眠时,还见尊前前夜月。 -
17.《木兰花(与诸人泛溪作)》 宋·葛胜仲
木阑干外池光阔。
午夜乔林迷岸樾。
掠船凉吹起青萍,萦水歌声欺白雪。
檀郎响趁红牙节。
胡语嘈嘈仍切切。
人生何乐似同襟,莫待骊驹声惨咽。 -
18.《木兰花》 宋·周紫芝
语人曰:相马失之肥,相士失之瘦,世亦岂可以是论人物乎!戏作此词,为花衢狭客一笑
嫦娥天上人谁识。
家在蓬山烟水隔。
不应著意眼前人,便是登瀛当日客。 -
19.《减字木兰花(灯下见梅)》 宋·袁去华
灯前初见。
冰玉玲珑惊眼眩。
艳溢香繁。
绝胜溪边月下看。
铅华尽洗。
只有檀唇红不退。
倾坐精神。
全似当时一个人。 -
20.《减字木兰花(赠歌者)》 宋·韩玉
香檀素手。
缓理新词来伴酒。
音调凄凉。
便是无情也断肠。
莫歌杨柳。
记得渭城朝雨后。
客路茫茫。
几度东风春草长。