-
121.《雨》 唐·徐夤
引电随龙密又轻,酒杯闲噀得嘉名。
千山草木如云暗,陆地波澜接海平。
洒竹几添春睡重,滴檐偏遣夜愁生。
阴妖冷孽成何怪,敢蔽高天日月明。 -
122.《秋雨》 唐·李中
竟日散如丝,吟看半掩扉。
秋声在梧叶,润气逼书帏。
曲涧泉承去,危檐燕带归。
寒蛩悲旅壁,乱藓滑渔矶。 -
123.《对雨》 唐·刘兼
幽庭凝碧亦涟漪,檐霤声繁聒梦归。
半岫金乌才委照,一川石燕又交飞。
濯枝霢霂榴花吐,吹渚飘飖暑气微。
因忆故园闲钓处,苍苔斑驳满渔矶。 -
124.《秋雨联句》 唐·韩愈
万木声号呼,百川气交会。
——孟郊
庭翻树离合,牖变景明蔼。
——韩愈 -
125.《雨中寄孟刑部几道联句》 唐·韩愈
秋潦淹辙迹,高居限参拜。
——韩愈
耿耿蓄良思,遥遥仰嘉话。
——孟郊 -
126.《开元寺楼看雨联句》 唐·陆龟蒙
海上风雨来,掀轰杂飞电。
登楼一凭槛,满眼蛟龙战。
——陆龟蒙
须臾造化惨,倏忽堪舆变。 -
127.《开元寺楼看雨联句》 唐·陆龟蒙
海上风雨来,掀轰杂飞电。
登楼一凭槛,满眼蛟龙战。
——陆龟蒙
须臾造化惨,倏忽堪舆变。 -
128.《暮春久雨作》 唐·齐己
积雨向春阴,冥冥独院深。
已无花落地,空有竹藏禽。
檐溜声何暴,邻僧影亦沈。
谁知力耕者,桑麦最关心。 -
129.《大酺·越调春雨》 宋·周邦彦
对宿烟收,春禽静,飞雨时鸣高屋。
墙头青玉旆,洗铅霜都尽,嫩梢相触。
润逼琴丝,寒侵枕障,虫网吹黏帘竹。
邮亭无人处,听檐声不断,困眠初熟。 -
130.《玉楼春(三月三日雨夜觞客)》 宋·毛滂
一春花事今宵了。
点检落红都已少。
阿谁追路问东君,只有青青河畔草。
尊前不信韶华老。 -
131.《更漏子(初秋雨后闻鹤唳)》 宋·毛滂
绿窗寒,清漏短。
帐底沈香火暖。
残烛暗,小屏弯。
云峰遮梦还。
那些愁,推不去。
分付一檐寒雨。
檐外竹,试秋声。
空庭鹤唤人。 -
132.《雨中花(武康秋雨池上)》 宋·毛滂
池上山寒欲雾。
竹暗小窗低户。
数点秋声侵短梦,檐下芭蕉雨。
白酒浮蛆鸡涿黍。
问陶令、几时归去。
溪月岭云红蓼岸,总是思量处。 -
133.《千秋岁(小雨达旦,东斋独宿不能寐,有怀松江旧游)》 宋·叶梦得
雨声萧瑟,初到梧桐响。
人不寐,秋声爽。
低檐灯暗淡,画幕风来往。
谁共赏。 -
134.《蝶恋花(和张文伯上巳雨)》 宋·王之道
檐榴潺潺朝复暮。
燕子衔泥,穿幕来还去。
素锦青袍知有处。
花光草色迷汀渚。
春不负人人自负。
君看流觞,只恁良宵度。
厌浥小桃如泣诉。
东风莫漫飘红雨。 -
135.《浪淘沙(木樨开时雨)》 宋·曹勋
秋杪喜新凉。
烟淡池塘。
团团岩桂作风光。
多少水云萧散意,都付芬芳。
雨逐漏声长。
小院回廊。
枕边清梦几悠扬。
只恐四檐声未断,洗褪幽香。 -
136.《临江仙(中秋夜雨次石敦夫韵)》 宋·姚述尧
万石家声夸第一,清材更美姿容。
笑谭落落与谁同。
烟分丹篆碧,香泛小槽红。
(石云:“窥檐蟾影白,照坐烛花红。 -
137.《水龙吟(雨词)》 宋·赵长卿
淡烟轻霭__,望中乍歇凝晴昼。
才惊一霎催花,还又随风过了。
清带梨梢,晕含桃脸,添春多少。
向海棠点点,香红染遍,分明是、胭脂透。 -
138.《摸鱼儿·更能消几番风雨》 宋·辛弃疾
淳熙己亥,自湖北漕移湖南,同官王正之置酒小山亭,为赋。
更能消、几番风雨,匆匆春又归去。
惜春长怕花开早,何况落红无数。
春且住,见说道、天涯芳草无归路。 -
139.《洞仙歌(雨)》 宋·陈亮
琐窗秋暮,梦高唐人困,独立西风万千恨。
又檐花、落处滴碎空阶,芙蓉院、无限秋容老尽。
枯荷摧欲折,多少离声,锁断天涯诉幽闷。
似蓬山去后,方士来时,挥粉泪、点点梨花香润。 -
140.《齐天乐·碧云阙处无多雨》 宋·高观国
碧云阙处无多雨,愁与去帆俱远。
倒苇沙闲,枯兰溆冷,寥落寒江秋晚。
楼阴纵览。
正魂怯清吟,病多依黯。