-
141.《兰陵王(春雨)》 宋·高观国
洒虚阁。
幂幂天垂似幕。
春寒峭,吹断万丝,湿影和烟暗帘箔。
清愁晚来觉。 -
142.《秋夜雨(客有道秋夜雨古词,因用其韵,而不知角之为阁也·并付一笑)》 宋·吴潜
云头电掣如金索。
须臾天尽帏幕。
一凉恩到骨,正骤雨、盆倾檐角。
桃笙今夜难禁也,赖醉乡、情分非薄。
清梦何处托。
又只是、故园篱落。 -
143.《秋夜雨》 宋·吴潜
晚来小雨鸣檐角。
又还烟障云幕。
四明窗透荡,渐夜永、_衫轻薄。
候虫但要吟教老,不管人、老欠欢乐。
闲看烛花烬落。
浮世事、转头成昨。 -
144.《八声甘州(庚戌重九约诸友登龙山,阻雨)》 宋·李曾伯
拟龙山、把酒酹西风,西风苦无情。
似秋容不受,骚人登眺,特地慳晴。
依稀两三过雁,何处是方城。
目断危楼外,山远烟轻。 -
145.《解语花(立春风雨中饯处静)》 宋·吴文英
檐花旧滴,帐烛新啼,香润残冬被。
澹烟疏绮。
凌波步、暗阻傍墙挑荠。
梅痕似洗。 -
146.《秋思(夹钟商荷塘为括苍名姝求赋其听雨小阁)》 宋·吴文英
堆枕香鬟侧。
骤夜声、偏称画屏秋色。
风碎串珠,润侵歌板,愁压眉窄。
动罗D64E清商,寸心低诉叙怨抑。 -
147.《烛影摇红·越上霖雨应祷》 宋·吴文英
秋入灯花,夜深檐影琵琶语。
越娥青镜洗红埃,山斗秦眉妩。
相间金茸翠亩。
认城阴、春耕旧处。 -
148.《绮罗香(秋雨)》 宋·陈允平
雁宇苍寒,蛩疏翠冷,又是凄凉时候。
小揭珠帘,夜润唾花罗皱。
饶晓鹭、独立衰荷,逆归燕、尚栖残柳。
想黄花,羞涩东篱,断无新句到重九。 -
149.《水调歌头(游洞岩,夜大风雨,彭明叔索赋,醉墨颠倒)》 宋·朱子厚
坐久语寂寞,泉响忽翻空。
不知龙者为雨,雨者为成龙。
看取交流万壑,不数飞来千丈,高屋总淙淙。
是事等恶剧,裂石敢争雄。 -
150.《浪淘沙(中秋雨)》 宋·萧汉杰
愁似晚天云。
醉亦无凭。
秋光此夕属何人。
贫得今年无月看,留滞江城。
夜起候檐声。
似雨还晴。
旧家谁信此时情。
惟有桂香时入梦,勾引诗成。 -
151.《雨后池上》 宋·刘攽
一雨池塘水面平,淡磨明镜照檐楹。
东风忽起垂杨舞,更作荷心万点声。 -
152.《双双燕·满城社雨》 清·张惠言
满城社雨,又唤起无家,一年新恨。
花轻柳重,隔断红楼芳径。
旧垒谁家曾识,更生怕、主人相问。
商量多少雕檐,还是差池不定。 -
153.《生查子·窗雨阻佳期》 五代·孙光宪
窗雨阻佳期,尽日颙然坐。
帘外正淋漓,不觉愁如锁。
梦难裁,心欲破,泪逐檐声坠。
想得玉人情,也合思量我。 -
154.《檐前铁》 宋·宋无名氏
悄无人,宿雨厌厌,空庭乍歇。
听檐前铁马戛叮噹,敲破梦魂残结。 -
155.《雨》 宋·陈与义
沙岸残春雨,茅檐古镇官。
一时花带泪,万里客凭栏。
日晚蔷薇重,楼高燕子寒。
惜无陶谢手,尽力破忧端。 -
156.《雨》 宋·陈与义
忽忽忘年老,悠悠负日长。
小诗妨学道,微雨好烧香。
檐鹊移时立,庭梧满意凉。
此身南复北,仿佛是它乡。 -
157.《闲居对雨诗》 南北朝·阴铿
四溟飞旦雨。
三径绝来游。
震位雷声发。
离宫电影浮。
山云遥似带。
庭叶近成舟。
茅檐下乱滴。
石窦引环流。
寄言一高士。
如何麦不收。 -
158.《和赵德隆秋夕雨》 元·傅若金
落景翳重城,阴凝起初夕。
萧条飞雨至,散漫轻飚激。
洒幌静弥多,喧檐暴复息。
清商乱急管,遥怨生离席。 -
159.《梧叶儿·檐头溜》 元·杨朝英
檐头溜,窗外声。
直响到天明。
滴得人心碎,聒得人梦怎成?
夜雨好无情,不道我愁人怕听! -
160.《减字木兰花·阴檐雪在》 宋·王千秋
阴檐雪在。
小雨廉纤寒又?。
莫上危楼。
楼迥空低雁更愁。
一杯浊酒。
万事世间无不有。
待早归田。
欲买田无使鬼钱。