-
1.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
2.《招隐堂寄题乐郎中》 宋·梅尧臣
日哦招隐诗,日诵归田赋。
未尝见芸人,勇抛冠冕去。
今闻缑山阴,身退效疏傅。
一旦从犊车,欢言友田父。
复来钓涧边,谁问袁公路。 -
3.《和寿州宋待制九题其二春晖亭》 宋·梅尧臣
卉木日以发,中圃日以嘉。
欢言乐和景,及此鬓未华。
春风实无几,凌乱枝上花。
山阴况暮月,府仰诚可嗟。 -
4.《七十翁五言十首》 宋·方回
愁与忧全异,欢于乐尚遥。
百年元易度,一日却难消。
玉叵圭中必,桐犹爨下焦。
襟怀殊郁郁,纵目却飘飘。 -
5.《昼夜乐·洞房记得初相遇》 宋·柳永
洞房记得初相遇。
便只合、长相聚。
何期小会幽欢,变作离情别绪。
况值阑珊春色暮,对满目、乱花狂絮。 -
6.《下终南山过斛斯山人宿置酒》 唐·李白
暮从碧山下,山月随人归。
却顾所来径,苍苍横翠微。
相携及田家,童稚开荆扉。
绿竹入幽径,青萝拂行衣。
欢言得所憩,美酒聊共挥。
长歌吟松风,曲尽河星稀。
我醉君复乐,陶然共忘机。 -
7.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
8.《读山海经·其一》 魏晋·陶渊明
孟夏草木长,绕屋树扶疏。
众鸟欣有托,吾亦爱吾庐。
既耕亦已种,时还读我书。
穷巷隔深辙,颇回故人车。 -
9.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
10.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
11.《昼夜乐》 宋·柳永
洞房记得初相遇,便只合、长相聚。
何期小会幽欢,变作离情别绪,况值阑珊春色暮。
对满目、乱花狂絮。 -
12.《吾庐寓言》 宋·刘学箕
五峰之山环吾庐,五峰之水清溜渠。
山水可乐。
情可娱,五亩之宅奠厥居。 -
13.《骠国乐-欲王化之先迩后远也(贞元十七年来献之)》 唐·白居易
骠国乐,骠国乐,出自大海西南角。
雍羌之子舒难陀,来献南音奉正朔。
德宗立仗御紫庭,黈纩不塞为尔听。 -
14.《雅琴篇》 唐·司马逸客
亭亭峄阳树,落落千万寻。
独抱出云节,孤生不作林。
影摇绿波水,彩绚丹霞岑。
直干思有托,雅志期所任。 -
15.《和答诗十首·和思归乐》 唐·白居易
山中不栖鸟,夜半声嘤嘤。
似道思归乐,行人掩泣听。
皆疑此山路,迁客多南征。
忧愤气不散,结化为精灵。 -
16.《王岩起乐斋》 宋·曾几
欢悰挽不来,愁思推不去。
达人方寸地,固自有乐处。
得非山林欤,或用诗酒故。
一朝不在眼,便觉少佳趣。 -
17.《刁景纯学士寄示嘉篇述前后过颍游览之乐不鄙》 宋·苏颂
昔岁寓文馆,雅志慕藩屏。
尝闻近畿州,胜绝惟南颍。
十年走京华,官局苦间冷。
欲求一麾去,数奏囊章请。 -
18.《南京遇苏平仲编修》 明·胡翰
南州苦寒月,雨雪久不{雨方}。
风沙满长道,四顾心飞扬。
君子有行役,束书归故乡。
故乡浙水上,远在天一方。 -
19.《重阳日中外同欢,以诗言志,因示群官》 唐·李适
爽节在重九,物华新雨馀。
清秋黄叶下,菊散金潭初。
万实行就稔,百工欣所如。
欢心畅遐迩,殊俗同车书。
至化自敦睦,佳辰宜宴胥。
锵锵间丝竹,济济罗簪裾。
此乐匪足耽,此诚期永孚。 -
20.《金陵江上遇蓬池隐者(时于落星石上以紫绮裘换酒为欢)》 唐·李白
心爱名山游,身随名山远。
罗浮麻姑台,此去或未返。
遇君蓬池隐,就我石上饭。
空言不成欢,强笑惜日晚。