-
181.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
182.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
183.《剑舞》 宋·史浩
声之融曳,思舞态之飘飖。
爰有仙童,能开宝匣。
佩干将莫邪之利器,擅龙泉秋水之嘉名。
鼓三尺之莹莹,云间闪电;横七星之凉凉,掌上生风。 -
184.《满江红》 宋·辛弃疾
风卷庭梧,黄叶坠、新凉如洗。
一笑折、秋英同尝,弄香挼蕊。
天远难穷休久望,楼高欲下还重倚。
拚一襟、寂寞泪弹秋,无人会。 -
185.《满江红(海棠)》 宋·刘克庄
压倒群芳,天赋与、十分秾艳。
娇嫩处、有情皆惜,无香何慊。
恰则才如针粟大,忽然谁把胭脂染。
放迟开、不肯婿梅花,羞寒俭。 -
186.《满江红(再用韵怀安晚)》 宋·吴潜
犹记长安,共攀折、琼林仙萼。
人已去,年年梅放,怨怀谁托。
和靖吟魂应未醒,补之画手何能摸。
更堪怜、老子此时来,愁难著。 -
187.《柳梢青》 宋·周密
映水穿篱。
新霜微月,小蕊疏枝。
几许风流,一声龙竹,半幅鹅溪。
江头怅望多时。
欲待折、相思寄伊。
真色真香,丹青难写,今古无诗。 -
188.《庆宫春(水仙花)》 宋·王沂孙
明玉擎金,纤罗飘带,为君起舞回雪。
柔影参差,幽芳零乱,翠围腰瘦一捻。
岁华相误,记前度、湘皋怨别。
哀弦重听,都是凄凉,未须弹彻。 -
189.《送左彦武归乡》 宋·魏杞
折桂归来日,西风万里秋。
锦衣天上客,红叶渡头舟。
把酒难为别,题诗更欲留。
明朝山水隔,何日是重游。 -
190.《挽蔡久轩》 宋·吴势卿
识见先几炳蔡著,艰难国事虑阽危。
龟山如用求得半,君实未亡犹可为。
人渺江涛已如此,公骑箕尾欲何之。
门生老病丹心折,伫立空山有所思。 -
191.《九日南山》 宋·万某
南山何峨峨,群峰秀色聚。
朝晖与夕霭,无□□去住。
徘徊九折险,萦曲一川注。
悬岩置屋少,□穴亦可度。 -
192.《练裙带诗》 宋·韩希孟
我质本瑚琏,宗庙供频蘩。
一朝婴祸难,失身戎马间。
宁当血刃死,不作衽席完。
汉上有王猛,江南无谢安。 -
193.《常熟致道观七星桧》 明·黄云
琴川古迹得纵观,七桧象斗罗仙坛。
真人手植自梁代,燧人之火不及钻。
成形成象两昭应,斟酌元气其无端。
阴敷古殿覆玉座,星宫瞻天肃圣颜。 -
194.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
195.《送张无梦归天台》 宋·查道
天台峻极横海滨,金庭紫洞多真人。
先生舍道心照邻,上有羲轩为逸民。
玉韫深山珠在水,圆折如虹难自晦。
万乘知名欲见之,来谒西清频召对。 -
196.《沈黎使君与客饮王建梅林分韵作诗过沈犀以诗》 宋·樊汉广
墙头冉冉新阳露,忽作玲珑玉千树。
老蛟偃蹇独避人,卷回飞雪江皋莫。
何处鸣禽来龙去脉好音,四月枝垂起黄雾。
摧折霜馀初不惧,笑看春光等闲度。 -
197.《庚寅人日雨夕大雷电激而成雹阳专而阴不胜寒》 宋·方逢振
顷田十万银裹封,东皇未肯开冶鎔。
山眩水晃人灭踪,痴猿冻鹤惊折松。
邻鸡失旦僧懒钟,昏晓不辨天地聋。
盐虎坐险终陷凶,狞狮见日空眼红。 -
198.《句》 宋·楼楚材
乍来固是最低树,外此都无许大花。
秋香无比魁天下,仙种非凡□月中。
满阎浮世香俱有,与广寒宫花对开。
春将结笔去时有,花在着身高处香。 -
199.《悲二子聊句》 宋·苏舜元
有客自远方,来以二子说。
穆子病疾初,家事巨细缺。
邻人苦其求,翳师久以决。
案杯小大空,布被旁午裂。 -
200.《瓦亭聊句》 宋·苏舜元
阴霜策策风呼虓,羌贼胆开凶{左凶右炎}豪。
赤胶脆折乳马健,汉野秋穟黄云高。
驱先老尩伏壮黠,裹以山壑鬼莫招。
烽台屹屹百丈起,但报平安摇桔槔。