-
201.《养蚕行》 宋·姚寅
南村老婆头欲雪,晓傍墙阴采桑叶。
我行其野偶见之,度问春蚕休日结。
老婆敛手复低眉,未足四眠那知得。
自从纸上扫青子,朝夕餧饲如婴儿。 -
202.《金粟冢中秋日燕集》 明·顾德辉
绰山古佳城,左股接昆丘。
水作青龙来,九派盘遭周。
道人金粟冢,在彼山之幽。
团团青桂树,枝叶相蜷樛。 -
203.《登太仓卫楼》 明·陆容
炎歊何可避,爽垲自应寻。
楼阁新兵卫,观游惬士林。
月同年在未,日遇望前壬。
地势环江海,星缠右昴参。 -
204.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
205.《二月望在巩昌客馆夜梦归里中与金十二丈傅九》 明·王祎
东风解冻春二月,东还陇西驻吾辙。
中宵好月入窗明,孤馆殊花应时发。
慷慨既罢倚醉眠,梦里迢迢返东浙。
我家住在县乌伤,奕世衣冠绍先烈。 -
206.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
207.《次韵孔毅甫久旱已而甚雨三首》 宋·苏轼
饥人忽梦饭甑溢,梦中一饱百忧失。
只知梦饱本来空,未悟真饥定何物。
我生无田食破砚,尔来砚枯磨不出。
去年太岁空在酉,傍舍壶浆不容乞。 -
208.《寒食宴提刑致语口号》 宋·苏轼
良辰易失,四者难并。
故人相逢,五斗径醉。
况中年离合之感,正寒食清明之间。
时乎不可再来,贤者而後乐此。 -
209.《聚星堂雪(并叙)》 宋·苏轼
元祐六年十一月一日,祷雨张龙公,得小雪,与客会饮聚星堂。
忽忆欧阳文忠作守时,雪中约客赋诗,禁体物语,于艰难中特出奇丽,尔来四十余年莫有继者。
仆以老门生继公后,虽不足追配先生,而宾客之美殆不减当时,公之二子又适在郡,故辄举前令,各赋一篇,以为汝南故事云。
窗前暗响鸣枯叶,龙公试手行初雪。 -
210.《八阵碛》 宋·苏轼
平沙何茫茫,仿佛见石蕝。
纵横满江上,岁岁沙水啮。
孔明死已久,谁复辨行列。
神兵非学到,自古不留诀。 -
211.《次韵舍弟赏心亭即事二首》 宋·王安石
槛折檐倾野水傍,台城佳气已消亡。
难披榛莽寻千古,独倚青冥望八荒。
坐觉尘沙昏远眼,忽看风雨破骄阳。
扁舟此日东南兴,欲尽江流万里长。 -
212.《登李羽士东楼》 唐·温庭筠
经客有余音,他年终故林。
高楼本危睇,凉月更伤心。
此意竟难折,伊人成古今。
流尘其可欲,非复懒鸣琴。 -
213.《两翁歌》 宋·陆游
君不见塞上失马翁,马去安知不为福;又不见新丰折臂翁,臂废身全老乡国。
陆翁多难类两翁,著书满屋身愈穷。
十年力耕遇水旱,老不能耕年始丰。
人言翁穷可闵笑,霍食鹑衣天所料。 -
214.《赠赵去华》 宋·陆游
赵子毫端万斛珠,眼前百辈不枝梧。
盛名岂待它年见,公论何曾一日无?我老杜门惟足睡,君豪折简固难呼。
此诗强欲相题目,堪笑衰翁胆满躯。 -
215.《晚步湖堤归偶作》 宋·陆游
酒尽知难折简呼,出门仍苦要人扶。
残梅委地香谁惜,归雁穿云远欲无。
日落牛羊犹被野,农闲畚锸正开湖。
还家寂寞西窗晚,旋燎枯枝拥地炉。 -
216.《闻苏先生除校书郎喜而为诗并招王子中》 宋·张耒
绩溪仙翁若秋鹤,有喙不向腥膻啄。
几年戢翼大江南,下看纷纷飞燕雀。
亲携杖拂呵禅祖,自伐松根出灵药。
世人真自为公忙,公宁有意人间乐。 -
217.《将归叶先寄明复季常》 宋·黄庭坚
初日照屋山,好鸟哢檐角。
卷帘吏却扫,斋舍寒萧索。
呼儿篘春醪,期与夫子酌。
简书驱我出,冲雪冻两脚。 -
218.《观崇德墨竹歌》 宋·黄庭坚
夜来北风元自小,何事吹折青琅玕。
数枝洒落高堂上,败叶萧萧烟景寒。
乃是神工妙手欲自试,袭取天巧不作难。
行看叹息手摩拂,落势夭矫墨未乾。 -
219.《猛虎行》 元·王冕
去年江北多飞蝗,今年江南多猛虎。
白日咆哮咋行人,人家不敢开门户。
长林空谷风飕飕,四郊食尽耕田牛。
残膏剩骨委丘壑,髑髅啸雨无人收。 -
220.《猛虎行》 元·王冕
去年江北多飞蝥,今年江南多猛虎。
白日咆哮作队行,人家不敢开门户。
长林大谷风飕飕,四郊食尽耕田牛。
残膏剩骨委丘壑,髑髅啸雨无人收。