-
1.《礼真歇塔》 宋·释如净
歇尽真空透活机,儿孙相接命如丝。
今无倒指空肠断,杜宇血啼花上枝。 -
2.《定风波》 宋·黄庭坚
准拟阶前摘荔枝。
今年歇尽去年枝。
莫是春光厮料理。
无比。
譬如C541疟有休时。
碧甃朱阑情不浅。
何晚。
来年枝上报累累。
雨后园林坐清影。
苏醒。
红裳剥尽看香肌。 -
3.《小园》 宋·陆游
历尽危机歇尽狂,残年惟有付耕桑。
麦秋天气朝朝变,蚕月人家处处忙。 -
4.《小园四首》 宋·宋庠
历尽危机歇尽狂,残年惟有付耕桑。
麦秋天气朝朝变,蚕月人家处处忙。 -
5.《惆怅诗十二首》 唐·王涣
八蚕薄絮鸳鸯绮,半夜佳期并枕眠。
钟动红娘唤归去,对人匀泪拾金钿。
李夫人病已经秋,汉武看来不举头。
得所浓华销歇尽,楚魂湘血一生休。 -
6.《好事近》 宋·王灼
小砑碧霞笺,不见近来消息。
玉骨瘦无一把,又不成空忆。
炉熏歇尽烛花残,佳梦了难得。
二十五声秋点,最知人端的。 -
7.《姑苏怀古》 宋·葛起耕
阖闾城下水连天,故国凄凉思惘然。
堤柳数行垂舞带,砌苔几叠晕歌钿。
了无麋鹿游台下,只有凫鷖戏水边。
往事如今销歇尽,断霞残照锁寒烟。 -
8.《金陵社集诗(一十六人三十二首) 集鸡笼山》 明·张正蒙
正蒙字子明,江宁人。
居通济门外之罾湾,临河结庐,柴门昼闭。
带索拾穗,未尝俯仰于人。
年逾九十,隐沦终老。 -
9.《新晴》 宋·陆游
雨叶玲珑晓日明,经旬风雨得初晴。
欹眠歇尽人间念,时听幽禽一两声。 -
10.《移疾》 宋·陆游
朝来移疾卧虚堂,暂屏文书日更长。
鸥鹭近人情渐熟,帘栊欲雨意先凉。
沙巾自照清池影,蕊笈闲销古篆香。
莫恨微霜侵绿鬓,为渠歇尽少年狂。 -
11.《书室独处欣然有咏》 宋·陆游
凿空学道本无师,歇尽狂心颇自奇。
闲坐始知冬日永,高谈未自耄年衰。
治棺准备膏肓日,酿酒枝梧雨雪时。
常笑祖龙痴到底,一生辛苦觅安期。 -
12.《赵学士求颂》 宋·释正觉
身前身后独灵灵,一切如来出此经。
歇尽狂心便相见,水秋天净月亭亭。 -
13.《秋尽途中作》 唐·贯休
行行芳草歇,潭岛叶纷纷。
山色路无尽,砧声客强闻。
残阳曜极野,黑水浸空坟。
那得无乡思,前程入楚云。 -
14.《鹊桥仙(歇指调)》 宋·柳永
届征途,携书剑,迢迢匹马东去。
惨离怀,嗟少年易分难聚。
佳人方恁缱绻,便忍分鸳侣。
当媚景,算密意幽欢,尽成轻负。 -
15.《夏云峰(歇指调)》 宋·柳永
宴堂深。
轩楹雨,轻压暑气低沈。
花洞彩舟泛斝,坐绕清浔。
楚台风快,湘簟冷、永日披襟。 -
16.《浪淘沙令(歇指调)》 宋·柳永
有个人人。
飞燕精神。
急锵环佩上华裀。
促拍尽随红袖举,风柳腰身。
簌簌轻裙。
妙尽尖新。
曲终独立敛香尘。
应是西施娇困也,眉黛双颦。 -
17.《过涧歇近(中吕调)》 宋·柳永
淮楚。
旷望极,千里火云烧空,尽日西郊无雨。
厌行旅。
数幅轻帆旋落,舣棹蒹葭浦。 -
18.《荔枝香近(歇指)》 宋·周邦彦
照水残红零乱,风唤去。
尽日测测轻寒,帘底吹香雾。
黄昏客枕无憀,细响当窗雨。
看两两相依燕新乳。 -
19.《荔枝香近(歇指)》 宋·周邦彦
照水残红零乱,风唤去。
尽日测测轻寒,帘底吹香雾。
黄昏客枕无憀,细响当窗雨。
看两两相依燕新乳。 -
20.《秦楼月·芳菲歇》 宋·向子諲
芳菲歇。
故园目断伤心切。
伤心切。
无边烟水,无穷山色。
可堪更近乾龙节。
眼中泪尽空啼血。
空啼血。
子规声外,晓风残月。