-
41.《残句:泽畔骚人正憔悴》 宋·王禹偁
泽畔骚人正憔悴,道旁山鬼莫揄揶。
-
42.《予平生愿学忠恕既以自勉亦告于人王牒正则闻》 宋·周必大
中心为忠,如心为恕。
勉强行之,道其殆庶。 -
43.《何正言母安人挽诗》 宋·洪咨夔
凤采生丹穴,萤光聚绛帏。
两登黄甲去,一佩皂囊归。
萱老悲方切,兰枯梦又非。
青山秋寂历,客泪不胜挥。 -
44.《东轩黄红二梅正开坐上书呈友人》 宋·邵雍
一年一度见双梅,能见双梅几度开。
人寿百年今六十,休论闲事且啣杯。 -
45.《汪正夫为人撰墓志有中金之赠因以二绝戏之》 宋·郑獬
飘然才思是真仙,凤字仍留碧玉镌。
换得黄金满书箧,可能独具买山钱。 -
46.《汪正夫为人撰墓志有中金之赠因以二绝戏之》 宋·郑獬
宝字奇文刻夜台,黄金论价未当才。
诸生可是无豪气,不就韩公乞取来。 -
47.《三月晦和唐人韵诗云三月正当三十日风光别我》 宋·胡寅
一气冲融转大钧,四时舒卷见全身。
若云春向晨钟断,须信诗人未识春。 -
48.《送王舍人彦正奉祠东归》 宋·吴芾
去年趋召偶同时,每喜蒹葭玉树依。
伟论峥嵘从古少,高怀恬退似君稀。
身游紫禁方持橐,心著青山便拂衣。
顾我滞留徒有愧,扁舟何日送东归。 -
49.《读范文正公上执政书靖康之祸正以人不知兵》 宋·姜特立
经籍尽焚秦室乱,孙吴有禁本朝危。
圣贤文字初何罪,群小盈庭事可悲。 -
50.《范叔刚舍人示文正公象笏》 宋·楼钥
千载威名文正公,忽瞻遗笏照双瞳。
敢从象齿窥清裁,屡批龙鳞奋大忠。
秉立定知端若植,至今犹想气如虹。
舍人接武登廊庙,宜宝甘棠振祖风。 -
51.《正卿不见累日闻十二日与郑丈舍人游何山书此》 宋·虞俦
剩欲从公朝暮间,一溪留我未容还。
极思谈笑三秋隔,相望林泉数里间。
诗绝一时同郑老,书堂终日憩何山。
报来定有吴门信,快矣黄嘉明月湾。 -
52.《正月二十七日陪唐子耆登卧龙时稼轩已去令人》 宋·苏泂
晴雨烟云态,高深会见闻。
乱山依越定,一水向吴分。
元白诸侯表,杨王俊士群。
春风到红绿,花草总能文。 -
53.《蓦山溪 曾萧真人 见金莲正宗记》 元·王哲
真人已悟,四海名先到。
只为有声闻,却隔了、玄元妙道。
可怜仙骨,落入鬼形骸,一般衰,一般老,空恁一般了。
岂知玄妙,刚被身心傲。 -
54.《炼丹砂 赠清静散人孙不二 金莲正宗记卷五》 元·马钰
奉报富春姑。
休要随余。
而今非妇亦非夫。
各自修完真面目,脱免三涂。
炼气莫教粗。
上下宽舒。
绵绵似有却如无。
个里灵童调引动,得赴仙 -
55.《酬正言上人》 宋·释智圆
旅雁声孤过旧林,相怀无处共论心。
眠云未负他年约,看雪难忘尽日吟。
江上信稀寒浪阔,竹边房掩夕阳深。
寂寥闲坐西窗下,空把馀情寄玉琴。 -
56.《刘正仲至宝山不值主人而去次韵奉寄》 宋·戴表元
日日松间过□□,诗成忽在水云西。
何人夜榻愁听雨,无数春船倒上溪。
燕笋出时斑豹美,凤花开处杜鹃啼。
东归更踏来时路,醉笔山廧取次题。 -
57.《十九日斩贼十二人始明正典刑》 宋·方回
兵兴欲两旬,三载气初伸。
汝既甘从贼,官非乐杀人。
早知膏白刃,何忍效黄巾。
拙速无奇策,登城悉市民。 -
58.《至元重光单阏之岁春正月陇西郡太夫人介寿八》 宋·陆文圭
断机碎锦缬,短髻剪青丝。
分勤谢师友,老妇得佳儿。
长宦客四方,鹤发在高堂。
安得凌风翼,高飞至母傍。 -
59.《正现上人游庐山》 宋·释崇岳
透过重关得自由,相期佛祖雪冤雠。
西湖风景无留恋,南岳庐山拄杖头。 -
60.《正言禅人求赞》 宋·释宗杲
虚空里揣出骨,闪电中作窠窟。
有问妙喜家风,此外更无别物。