-
221.《寿岳阳林倅》 宋·廖行之
南风舞山木,几日天好晴。
骤雨洗空翠,当暑气倏清。
湖光散瀰{左氵右淼},宇鉴浮青冥,鱼龙戏吹浪,草木摇芳馨。 -
222.《和咏莺》 宋·廖行之
雅正余音隐小成,咿哇嘈囐彼何荣。
数声睆彼迁乔语,一洗纷纷百口鸣。 -
223.《谢石佛琏大禅》 宋·杨冠卿
人生天地间,百年如逆旅。
荣华风中烟,富贵草头露。
得丧能几何,頫仰即今古。
师具正法眼,与人一线路。 -
224.《赋芍药》 宋·虞俦
纷纷时世妆,争欲媚韶光。
正值三春暮,能教一国狂。
妖娆欺酒圣,豪丽僣花王。
不料东风恶,飘零亦太忙。 -
225.《夜坐读书闻瓶梅之香口占五绝》 宋·赵蕃
身落江南不自悲,正欣梅也可供诗。
纷纷桃李胡为者,政似当年蔡克儿。 -
226.《周愚卿用荀卿氏之语以遇名斋从余求诗为赋古》 宋·赵蕃
世俗争知竞冶容,纷纷墙穴交相从。
谁知亦有秉正色,奉养辛勤供织舂。
过期不嫁心不悔,偃蹇数夫终德配。
君不见兰生林下久含章,得时可以充君佩。 -
227.《舟次横河呈孙季和通守》 宋·苏泂
冉冉归云不自闲,纷纷暮霭已依山。
时光尽入髭须里,行色元非草树间。
旧腊新正能几许,粗衣粝饭试诸难。
吾生所恨长飘泊,又宿汀州白鹭湾。 -
228.《阙题》 宋·王迈
文正为州日,曾留此段寄。
灵台贮清白,废井无涟漪。
神护蛟龙宅,波通日月池。
纷纷攫金者,不畏此泉知。 -
229.《夜观野舟浩歌有感》 宋·王柏
康衢久寂寞,击壤音微茫。
南风启箫韶,拜手赓明良。
周衰二雅废,凤兮歌楚狂。
楚狂已再变,三闾竟哀伤。 -
230.《戴式之垂访村居》 宋·周弼
故人手持一缄书,扁舟清晨造我庐。
为问舟从何方来,欲应未卜先知应先长吁。
长安平旦朱门开,曳裾靸履喧春雷。
独有诗人货难售,朔雪寒风常满袖。 -
231.《新晴》 宋·方岳
久雨村仍暝,新晴物自欣。
蝶翎穿户过,禽哢隔溪闻。
野径忙穿屐,山泥尽溅裙。
柳垂春寂寂,花落雪纷纷。 -
232.《长孺因吾二诗有负米分邻之语因又次韵饯其归》 宋·陈著
纷纷薄俗事轻辱,自喜衰年德有邻。
危世孤儿华发母,归舟百里碧波春。
不因噬指感怀切,肯学呕心搜句新。
娱舞慈庭应细说,丹山筍蕨正宜人。 -
233.《送怀玉之越谒秋房使君》 宋·胡仲弓
纷纷人少强,有客面如铁。
前日方游吴,今日又走越。
一身天地间,行役劳岁月。
问子去何为,岂是事干谒。 -
234.《寄顺适》 宋·胡仲弓
标格因诗总不群,眼前余子漫纷纷。
江头社里新知已,文字行间旧识君。
心事正须豪杰道,吟声莫遣鬼神闻。
岁寒消得梅花伴,肯共扁舟载白云。 -
235.《过梨岭作》 宋·胡仲弓
山头日正焚,山脚雨纷纷。
石罅疑无地,树身常出云。
神灵香不断,天近路平分。
星斗迫人句,晚唐诗亦云。 -
236.《和汪子雨问易》 宋·何梦桂
玄白纷纷老子云,那从覆瓿觅遗文。
六爻本自画前具,三极都从心上分。
示许诸儒将见见,只应四圣自闻闻。
浪谈正堕负苓笑,况敢持芹更献君。 -
237.《壮哉亭观龙湫作》 宋·蒲寿宬
雪车冰柱刘叉狂,玉川玉更与相颉颃。
车声羊肠几盘折,飞冰走雪何茫茫。
天公矜此老怪物,六丁直下白昼驱阿香。
丰隆列缺一时起,千车百柱摧靡靡。 -
238.《端午》 宋·蒲寿宬
鬓符腰艾去纷纷,荷叶荷花匝水滨。
思远楼前虽有曲,若邪溪畔岂无人。
莫将楚恨悲儿女,聊把骚章托鬼神。
浊酒满壶渔父笑,江边鸥鹭正相亲。 -
239.《和李致远秀才》 宋·仇远
平生志气隘九州,直欲濯足万里流。
讵期功名坐蹭蹬,不意岁月成缪悠。
防闲拟铸铁门限,牵挽忽作金濑游。
栖巢未稳乌鹊月,归梦已熟鲈鱼秋。 -
240.《八声甘州 次钱思复怀钱唐旧游韵》 元·邵亨贞
叹前朝、胜地正离离,荒草不胜春。
纵湖山尚好,泉乾虎迹,井*龙鳞。
多少王侯第宅,游赏太平身。
车马经行处,锦绣纷纷。