-
241.《观朱泽民所画山水有感》 明·袁凯
朱公画图爱者众,声价端如古人重。
王卿巨公数见寻,往往闭门称腕痛。
我时挟册游郡城,朱公爱我诗律精。
时时沽酒留我宿,共听西窗风雨声。 -
242.《赋运使张大监道州石山以张诗平地风澜险于水》 宋·项安世
枚回洲边春水生,日光照縠波文平。
绣衣使者何世上,彩舟唤客论交情。
平生择交不择利,俗子纷纷卧之地。
少年所识惟石君,晚岁相从不相弃。 -
243.《自顺阳至均房道五首用陈符宝去非韵》 宋·张嵲
行客路正远,曦驭已西驰。
霜风吹草树,眇眇连荒陂。
如何羁旅怀,更值摇落时。
四序欻已晚,我生可无衰。 -
244.《益睡》 宋·章甫
主人欣然腰十围,一官会计同游嬉。
开轩环坐只图史,锦囊富有惊人诗。
迩来万事不挂口,世情尽付鼻中吼。
便腹无妨弟子嘲,着鞭未落少陵后。 -
245.《同张以道出游近郊成古诗十六韵》 宋·张镃
今辰天宇佳,风光宛如春。
园庐岂不乐,景熟兴未伸。
与客策蹇驴,城东访幽人。
幽人本非约,意往随清真。 -
246.《风雨》 宋·叶茵
昨夜东风急,疏窗荐雨入。
溪南梅正花,狼藉随尘沙。
皓皓多易污,不得全春华。
春华能有几,纷纷入桃李。
时哉小兴衰,人生犹物理。
明发檐沈声,鸟雀喧新晴。
老农脱襏襫,一犁原上耕。 -
247.《次余仲庸松风阁韵十九首》 宋·裘万顷
纷纷眼底正争驰,我独冥心绝五綦。
说与傍人俱不信,故山惟有白云知。 -
248.《安乐窝示元德第二首》 宋·裘万顷
往时病僧寮,今为安乐窝。
昔病而今安,所得良已多。
百年直须臾,一丘且婆娑。
倦翼栖茂林,潜鳞渺重波。 -
249.《送赵玉甫赴穿山监场》 宋·刘宰
辟书朝东来,海上便拟寻蓬莱,坐令斥卤皆春台。
辟书暮西至,颁春又拟陪千骑,江水江花尽和气。 -
250.《寄四明陈楙阳》 宋·林景熙
高人谢世纷,诛茅在绝壁。
十年不下山,旧路掩深棘。
出门复踟蹰,触步有崩石。
下临千仞渊,毒鳞正纷籍。
腥风鼓洪涛,石齿鸣咋咋。
失势倘一落,万绠那可及。
不如息我躯。
猿鹤与朝夕。 -
251.《秋夜对月》 宋·孔武仲
月行青天入重云,金波泄泄穿鱼鳞。
须臾云收境亦静,虚空表裹无织尘。
寒光正与人相射,碧琉璃中低玉盆。
微风更入北窗竹,余声飒洒清心魂。 -
252.《望峨嵋山作》 宋·晁公溯
普贤大开士,神足靡不周。
世人妄指此,象驭昔所留。
愿观百亿身,奔走数十州。
见者喜称快。 -
253.《止酒》 宋·晁公溯
卧病经旬不举觞,胸中无复少年狂。
春心已逐飞花尽,午梦还随白日长。
尘事无穷那可了,诗情常在不能忘。
闭门觅句无余事,书策纷纷正绕床。 -
254.《挽范安仲死寇》 宋·陈杰
十载纷纷死乱离,如君清苦独堪悲。
医余书眼犹评史,瘦尽吟肩正琢诗。
李涉空哦绿林夜,阿先竟厄白波时。
还胜罹难天涯者,荒冢无人酹一卮。 -
255.《楼玉台》 宋·陈宓
雨后杨花扑藕芽,东君雅兴正雄夸。
酴醾叠叠能香玉,蛱蝶纷纷解舞花。
夜暖蟾光初可玩,昼长乌景未应斜。
东湖水满清明近,来看三分欲拆葩。 -
256.《旦气诗》 宋·陈普
书气如大雾,蒙我大明镜。
主人莫如乡,奴柰窃权柄。
不能巍巍莅,惟听纷纷命。
是非既昧瞀,操执岂中正。 -
257.《冬华一夜霜》 宋·陈普
天地生万物,节度各有常。
毫发不可乱,奉时以行藏。
不惟寡悔吝,尤可免折伤。
倘不如所受,一一皆自伐。 -
258.《寿龙津余此溪》 宋·陈普
昔在辛酉年,余裁十有八。
翁时多十岁,无地贮英发。
世运欲转移,正气久郁阏。
科场弊已极,无复分椒樧。 -
259.《晓起》 宋·方回
夜凉无寐起吟诗,正是秋风欲动时。
百尺楼高蟾独挂,五更钟过马交驰。
道怀了了元无事,世故纷纷总不知。
但欠山头埋骨穴,归欤分付与诸儿。 -
260.《次韵刘元煇喜予还家携酒见访三首》 宋·方回
我其方玄英,君可刘宾客。
年皆七旬近,相对诗眼碧。
向来每过从,剧谈动至夕。
久别坐何事,蓬蒿翳荒宅。